🔒💓ចង្វាក់បេះដូង💓🗝️

ភាគទី២៩ : 🔞

« ហ្ហឹម » ថេយ៍ បញ្ចេញសំឡេងថ្ងូចថ្ងូរល្វើយៗចេញពីប្រអប់មាត់ដែលតែបានបិទជិតដោយការថើបបំបិទរបស់ជុងហ្គុក ដៃទាំងសងខាងក៏ត្រូវជុងហ្គុកចាប់ជាប់ ដងខ្លួនត្រូវបានជុងហ្គុកកំពុងគ្រប់គ្រងមិនអាចរើទៅណាបាន បានត្រឹមបញ្ចេញសំឡេងតិចៗដោយមិនដឹងខ្លួន

ជុងហ្គុក ប្ដូរពីដៃដែលចាប់សង្កត់ខ្លួនថេយ៉ុងទៅជាការស្ទាបអង្អែល ខិតទៅលើខិតទៅក្រោម ប៉ះពាល់ត្រង់សាច់ជុំវិញចង្កេះ ប្រើបាតដៃស្ទាបសព្វសាច់ត្រង់ម្ដុំនោះ ទើបបង្ហួសមកខាងលើទៅប៉ះជាមួយចុងស្រួចដែលស្ថិតនៅក្នុងអាវ បន្ទាប់ពីប៉ះថើលៗក៏ប្ដូរទៅជាចាប់ច្របាច់ទ្រូងរបស់ថេយ៍ប្រៀបប្រដូចហ្នឹងនំប៉ាវទន់ៗ

« អ្ហាស~ » ទីបំផុត សំឡេងដ៏គួរឲ្យអាម៉ាស់មិនគួរបញ្ចេញក៏ត្រូវធ្លាយចេញពីរង្វង់មាត់របស់ថេយ៍ឲ្យទាល់តែបាន ជុងហ្គុកប្រលែងបបូរមាត់ថេយ៍ឲ្យមានសេរីភាព ប្រើខ្សែភ្នែករាបស្មើរសម្លឹងមើលមុខថេយ៍ដែលកំពុងធ្លាក់ចូលការអូសទាញគេបណ្ដើរៗ

« បាន បានហើយបញ្ឈប់ទៅ » ថេយ៍ បិទភ្នែកជិតឈឹង ងាកមុខទៅម្ខាងមិនចង់ឃើញសកម្មភាពទាំងប៉ុន្មានដែលជុងហ្គុកកំពុងតែបៀតបៀនខ្លួននៅពេលនេះ គេចាប់ផ្តើមមានអារម្មណ៍ថាភ័យ មានអារម្មណ៍ថាខ្លាច ស្របពេលដែលរាងកាយរបស់គេកំពុងកើនឡើងនូវកម្ដៅដូចគ្នា

ជុងហ្គុក ថើបលើថ្ពាល់របស់ថេយ៍តិចៗបង្អូសរហូតមកដល់គល់កមានសម្បុរសខ្ជី មានក្លិនក្រអូប ជាប់ចិត្ត ទាក់ទាញឲ្យច្រមុះប្រហើនភ្លើតភ្លើនរបស់គេត្រូវចូលទៅថើបផ្ដិត ស្រង់ក្លិនក្រអូបទាំងនោះដោយឈ្មុសឈ្មុលពីចំហៀងម្ខាងទៅចំហៀងម្ខាង ប្រើធ្មេញខាំញេញសាច់ប្រលោះករហូតកើតបានជាស្នាមខ្មៅជាំក្រម៉ៅ ជាប់ដោយស្នាមធ្មេញរបស់ជុងហ្គុក

« ហ្អឹកៗ ខ្ញុំសុំអង្វរឈប់ទៅ » ទឹកភ្នែកប៉ុន្មានដំណក់បានហូរចុះចេញពីត្របកភ្នែកដែលគ្របដោយត្របកភ្នែកស្រស់ស្អាតរបស់ថេយ៍ ពាក្យអង្វរនៅតែមានស្របពេលដែលខ្លួនភិតភ័យជាមួយទង្វើររបស់ជុងហ្គុក គេមិនធ្លាប់ត្រូវបានអ្នកណាមកធ្វើបែបនេះដាក់នោះឡើយ វាជាលើកទីមួយបណ្ដាលឲ្យគេពិបាកទទួលយក