Custos: The Protectors [CUSTOS FANFIC]

Chapter 49

-- Katsumi's POV ---

Bakit ba nangyayari 'to? Oo alam kong mali pero parang... sobra namang depresyon ang nararamdaman ko.

I trust in Chibi. She can handle them well. She can do it and can do more than me. One more thing, I know she won't betray them. Unlike me.

Huminga ako ng malalim. Isang araw na din akong nandito sa blankong kwartong ito. Regularly ang pagdadala nila ng pagkain sa akin. Just like an ordinary prison.

Napaka-komplikado. Nakulong ako dahil niligtas ko ang kaibigan kong maaaring mamatay 'pag 'di ko tinulungan. Paulit-ulit sa isip ko 'yan. Hindi na rin ako magtataka kung habang buhay akong nandito. Kung ganun naman talaga ang galit nila sa'kin, edi 'yon na.

Pero... wala naman akong nasaktang kapwa ko Custodian ah? Kahit pa nang magkita kami sa bangin, wala akong sinasaktan! Nakita pa nga siya ni Zumi! Hinusgahan niya ba ako? Hindi 'di ba? Kasi wala akong ginagawang masama!

Oo. Shinigami siya. Eh ano naman? May sinaktan ba kami? May na-leak bang plano ng mga tribo namin? Whenever we see each other, we forget our tribes. It's like we're the old humdrums in mind!

Nang halos mapatay na siya kahapon, may nasaktan ba ako sa pagpoprotekta sa kanya? Yes, maybe, dahil hinagis ko si Kenidaro. Pero mas malala pa doon ang mangyayari kay Ryohei kung hindi ko siya prinotektahan! Mas malaki ang casualty para sa akin! And I don't want to lose a very very close friend!

Hindi nila ako maintindihan. Eh hindi naman sila ang nasa sitwasyon ko! Ang alam lang nila, may prinotektahan akong Shinigami. But for me, I protected a friend. So complicated. Haist!

All this time, I cared for all of them. I did my duties for Custos Tribe. But with just a blink of an eye, I'm sitting here on this blank room.

I can't blame them. We have different point of views. And if they all think that I'm wrong, there's nothing I can do.

Nagbukas ang pinto at niluwa nun si Momo at Lu na agad tumakbo sa akin at niyakap ako. Umiiyak si Momo.

"Ssshhh..." pagpapatahan ko sa kanila.

"A-ate!" Sabi ni Lu na halatang nagpipigil maiyak.

Kumalas sila sa yakap at pinunasan ang mga dungis ko sa mukha.

"Ate, anong nagyari?"

"Bakit mo ginawa 'yon, Katsumi-neechan? Hindi ka dapat nandito eh!"

Nginitian ko lang sila, "Karen, Japheth..." I called them on their real names, "I just protected Kuya Dennis."

Napanganga sila sa sinabi ko. "Kuya Dennis?? Si Kuya Dennis 'yon??" Gulat na sabi ni Momo. Tinanguan ko ito.

"Nakita niyo si Kuya Dennis?" Tanong ni Lu na natatandaan kong close na close si Ryohei.

"Grabe..." naluluhang sabi ni Momo. "Siya na pala 'yon. At... at... Shinigami siya?"

"Yeah." I answered.

"Shinigami siya..." malungkot na sabi ni Lu.

"Huwag kayong mag-alala. Iba siya sa kanila! Yes, he kills. But it's against his will! Pero kung hindi niya naman iyon gagawin ay ikapapahamak niya. He's a Shinigami, yet, he still remember us eventhough we're Custodians. In fact, we often meet."

Kumunot noo nila sa sinabi ko. Hindi sila makapaniwala. Maaaring negative ang iniisip nila, maaring pro sa akin.

Tumayo bigla si Momo at hinila ako, "Nee-chan, sabihin natin kay Ru-san na kaibigan natin siya kaya nagawa mo siyang protektahan laban sa amin! Magpaliwanag tayo---"