" You Got Me, My Cute Little Baozi" (Exo Xiumin Fanpic)

Nine- The Start

[Flashback with]
Racel's P.O.V

Gusto kong mapag-isa, gusto kong tumakas, gusto kong magpakalayo-layo, yun bang tipong gusto kong manirahan sa isang lugar na walang nakakakilala kung sino man ako. Posible naman yun diba?

Ako ang bunso sa aming pamilya.  May isa akong nakakatandang kapatid. Alam kong mahal ako nang kuya ko pero gusto ko munang lumayo sa kanila. Ewan basta gusto kong gumawa ng mga desisyon mag-isa. Kaya heto ako ngayon sa Frozen State University para mag aral. Hindi ako pumapasok sa paaralan ng kuya ko kahit kami ang isa sa nagmamay-ari nun. Gusto ko dito dahil walang nakakakilala sa akin at normal na estudyante ang turing sa akin. Hihi ang weird ko no? Ok, just bare with it no choice din naman kayu kasi yun ang gusto ng author eh... hahahah

First semester rocks! Wala akong friends lol, pero im still happy pa din dahil na-eexcite ako sa ideang ako lang mag-isa. Then, i saw this girl group best friends here. Palagi ko silang nakikitang magkasama dito sa lugar na to- sa may benches ng school. Palagi silang masaya sa tuwing nakikita ko sila, they look soooo sweet para na yata silang magkakapatid kung magturingan. I love their friendship, i hope someday i could be part of their group. Palagi at palihim ko silang sinusundan kapag naghahang-out sila sa school at minsan hehehe nakikinig rin ako sa mga pinag-uusapan nila, take note: nagkataon lang yun ah.! Hindi ako bad its just that may tenga lang ako kaya ko naririnig. :)

One day habang papunta na ako sa next class ko, i saw them on the same bench they used to. They are five but this time dalawa lang ang nakikita kong magkasama.

"Saan ang tatlo?" Sabi ko sa sarili. Lumapit ako ng bahagya sa kanila at nagtago sa di kalayuan. I heard the one saying:

"Magtatransfer na kami" malungkot na sabi nung isa.

"Huh? Anong ibig mong sabihin?" Di makapaniwalang sagot nung kausap nya.

"Our parents said that we will be transfering to another school due to some business matters, at alam mo namang our parents are good business partners diba? napagkasunduan nilang kaming apat ay lumipat" mangiyak-ngiyak na eksplinasyon ng isa.

"Ganoon ba?" Nakayukong sabi nung isa. Alam kong nalulungkot na sya.

"P-pero, we can tell our parents na hindi kami magtatransfer dahil mas importante ka sa amin, kaya nothing to worry about" pagcocomfort nung isa.

"No,no, im ok. Sundin nyo ang sabi ng mga magulang nyo. Tsaka para rin yan sa future nyo" nakangiting sabi nung isa. Alam kong gusto na nyang umiyak ngunit pinipigilan lang nya.

"Paano ka?"

"Huwag nyo akong alalahanin, ok lang ako. Tsaka as if naman na di na tayo magkikita hindi nga lang ganoon ka dalas gaya ng dati pero atleast magkikita pa rin naman tayo diba?" She said.

"Napaka-understanding mo talaga" the other smiled.

"Alam mo may misyon ako" nakangiti ng malapad yung isa.

"Hahah ano na naman ba  yan Shin ?, ikaw hah niloloko mo na naman ako." The girl named Aubrey said.

"Ang pangit mong magpacute, brey hahaha lol" Shin said.

"Wow nahiya naman ako sa ganda mo" nagtawanan sila.

"So alam mo ba kung anong misyon ko?"

"Oh sige, ano? Pagbibigyan kita ngayon pero pag yan pumalya humanda ka sakin" sabi ni Aubrey, tumatawa sya.

"Misyon kong hanapin ang Brain mo" natatawang sabi ni Shin.

"Oh tapos?" Nagtatakang tanong ni Aubrey.

"Eh kaso mission failed eh"

" bakit?"

"Oh tingnan mo, wala talaga, tagal makagets eh" natatawang sabi nya.

"Huh?" Nagtataka pa rin.

"Tiiiiiiiittttt, tiiiiiiiiit,,, tiiiiit" dumating ang tatlo pa nilang mga kaibigan. Natatawang bungad nila.

"Mission failed, no Brain found!"  Sabi ni Joyce. Kilala ko na silang lima syempre!

"Ahhhhhhhhh, ganoon?" Nagets na nya sa wakas.

"Guys, Why you gatta"be  so rude?, don't you know im human to?" Nagtatampong sabi ni Aubrey.

"Wehhhh, yung totoo? Human ba talaga?" Nagtatawanang sabi nila.

"Joke lang 'to naman napaka sensitive masyado" sabi ng apat.

"Joke-jokin nyu mukha nyo!"

"Hahaha KKAEPSONG~~" sabi ng lahat. Natawa na rin ako sa mga kalokohan nila kahit minsan ang co-corny promise.

On the following day, nagpa-alam na sila sa isa't-isa dahil sa pagtatransfer ng apat. Kaya si ate Shin nalang ang natira.

Nakita ko syang mag-isang naka-upo sa bench na dating tambayan nila.

Nilapitan ko agad siya.

"Ummm, h-hi Ate?" Unang sabi ko sa kaniya. Nakayuko syang nagsusulat. Dahan-dahan nyang iniangat ang ulo nya upang tingnan ako.

She sweetly smiled at me, kaya napangiti na rin ako.

"Ikaw po ba si Ate Shin Buenaventura?" Tanong ko, kilala ko na kung sino sya, syempre echoos lang, kayo naman.

"Ummmm, bakit?" She nodded.

"Diba ate marunong kang mag-guitar? Paturo naman oh" walang ano-anong sabi ko.

She smiled at me.

"Of course, i am happy to teach you, gang" sabi nya pang ganon sa akin.

Masayang-masaya ako, hindi lang dahil tuturuan nya akong mag-gitara kundi happy ako dahil magkaibigan na kami. Akala ko hindi sya open sa new friends, pero ok rin pala.

MAYBE, This must be the start of my own story! :)