miraculous After 4 Years (Fan Fiction)

deel 23

Pov Marinette

"Ik wist niet dat je overgrootvader zaken deed met de familie Agreste." En ze kijkt Noah aan, hij is stil geweest de hele weg.
"Ja ik ook niet." En hij lacht zacht.
Ze stopt met lopen.
"Noah wat is er nou? Je bent sinds gister al bot en afwezig. En wanneer ik vraag wat er is, is er niks wat er duidelijk wel is." Hij kijkt haar verbaasd aan.
"Ben ik bot?" Vraagt hij vragend.
"Ja, ik herken je nauwelijks. Je bent altijd zo bezorgd en aardig maar nu ben je gewoon tegen overgestelden."
Hij kijkt haar aan en pakt haar hand vast.
"Het spijt me."
"Is er soms weer iets met je ouders?"
"JA! Ik bedoel ja, dat is het. Ze hebben problemen en ben er nogal gestrest door." Ze kijkt hem onderzoekend aan, is dat echt de reden?
"Waarom heb je dat niet gewoom gezegd? Je kan met me praten over van alles!" Hij kijkt haar aan en stopt met lopen.
"Jij kan dat ook tegen mij, je kunt mij vertrouwen met al je geheimen." Ze werdt nerveus van het feit dat hij weet dat ze geheimen heeft.
"Ja dat weet ik hehehe." Lacht ze nerveus.
"Mooi, nu ik zal proberen de oude, lieve, bezorgde ik te zijn." Ze lachen en lopen weer verder.

Eindelijk heeft Marinette haar huiswerk af, het duurde voor haar gevoel een eeuwigheid. Ze geeft een snelle blik op haar klok, een uur.
"Tikki het is maar eens tijd om naar bed te gaan." Ze loopt naar haar bed maar ziet dan iets buiten voor haar raam hangen. Het lijkt wel op een been?
Ze loopt naar haar balkon en kijkt omlaag.
Ze ziet chat?!
"Chat?" Ze tikt op zijn hoofd, maar krijgt geen reactie.
"Chat?" Nogmaals geen reactie.
"CHAT!" Hij schrikt wakker.
"Huh he wat?" Ze kijkt hem bezorgd aan.
"Waarom slaap je op mijn raam?" Hij kijkt haar nerveus aan.
"Oh uh, ik was aan het patrouille want ladybug vroeg me dat. En ik was even moe dus dacht ik kan hier wel even een klein dutje te doen." Ze weet dat hij liegt.
"En nu de waarheid." Hij zucht en kijkt van haar naar beneden.
"Ik heb een heftige ruzie gekregen met mijn vader, ik kon er niet meer tegen dus ben ik hierheen gegaan en ben hier in slaap gevallen." Ze weet niet of ze hem wel moet vertrouwen.
Maar wat kan ze anders doen? Hem hier buiten laten? Nee dat kan ze niet maken.
"Kom binnen." Ze liep terug naar binnen en wachtte op chat.
"Meen je dat?!" Ze knikt en hij komt binnen.
Marinette pakt een deken en legt hem op het bankje.
"Het ligt misschien niet het beste maar het is tenminste beter dan op een raam." En ze lacht.
Chat loopt naar het bankje en gaat zitten.
"Dankje Marinette, het spijt me van onze ruzie maar ik sprak de waarheid." Ze wilt het er op dit moment niet hebben.
"Ik ga slapen, als je je kwami moet versterken in de koelkast ligt camembert." Hij knikt en gaat liggen onder de dekens.
Wat is ze aan het doen? Ze heeft geen idee. Haar ogen worden zwaar en ze vallen dicht.

Ze kijkt om zich heen maar ziet niemand alleen maar bomen. "Daar ben je weer, heb je me al gemist?" Ze hoort weer dezelfde stem als de vorige droom.
Ze kijkt nog steeds om zich heen en ziet dan in de verte een zwarte gedaante.
"Je hebt me gespot zie ik?" Ze slikt en voelt haar benen trillen wanneer de gedaante beetje naar voren komt.
Hij stopt net voordat je hem duidelijk zou kunnen zien.
"We weten allebei dat je geheimen hebt." De gedaante lacht zacht.
"Maar waarom vertel je al die geheimen niet, het enige wat er gebeurt is dat hawk moth de miraculous krijgt, je vrienden zich verraden voelen, en chat zich al helemaal."
"Je bent alleen maar een nachtmerrie, iets wat mijn gedachtes hebben gemaakt." Hij lacht nu harder.
"Hou dat jezelf maar voor, we zullen elkaar snel ontmoeten. En dan zou ik nog een keer vragen of het een droom is."

"Marinette?" Ze schrikt wakker en kijkt om zich heen.
Haar ogen ontmoeten in die van chat.
"Gaat het wel? Je lag zo te woelen, had je een nachtmerrie?" Ze probeert de droom nog steeds te plaatsen maar het lukt haar niet.
"Uhm ja ik heb gewoon een nare droom gehad." Hij kijkt haar bezorgd aan.
"Kan ik iets voor je doen? Ik moet zo weg want ik heb school en ik kan misschien beter ook naar huis gaan." Ze schud haar hoofd.
"Het gaat wel, kan ik je iets meegeven voor naar school?" Hij schud zijn hoofd.
"Nee ik red het wel." Hij staat op en wilt weggaan maar loopt weer terug.
"Gefeliciteerd trouwens, met je relatie. " Hoe weet hij dat?
"Uhm dankje." Ze kijkt hem na en begint te denken.
Hoe weet hij over haar relatie?
Spioneerd hij haar?

OKEEEEEE HIII IK HEB EVEN JULLIE AANDACHT NODIG DUS HEY IEDEREEN!
IK BEN EEN GOEDE VRIENDIN VAN DAANTJE, MAAR ZE HEEFT NOGAL WAT AAN HAAR HOOFD DAAROM VROEG ZE MIJ OM EFFE EEN TIJDJE VOOR HAAR DE DELEN TE POSTEN.
MAAR IK HAD NU DUS HET IDEE DAT JULLIR HAAR EFFE KUNNEN STEUNEN DOOR IN DE REACTIES "YOU CAN DO IT" TE ZETTEN.
ZOALS IK AL ZEI ZE HEEFT NOGAL VEEL AAN HAAR HOOFD EN HEEFT MORGEN IETS WAAR ZE NOGAL TEGEN OP ZIT. DUS HET ZAL HAAR GOED DOEN OM AL JULLIE "YOU CAN DO IT." TE ZIEN.
ALVAST THNXXX EN IK MOEST NOG EFFE IETS LATEN STEMMEN OF DAT ZE WANNEER ZE WEER VERDER GAAT MET SCHRIJVRN WEER IN DE IK- PERSOON MORT SCHRIJVRN OF IN DE PERSOON HOE ZE NU SCHRIJFT?
ZEG A VOOR DE IK- PERSOON EN B VOOR DE HIJ/ZIJ- PERSOON.

EN VERGEET NIET DE "YOU CAN DO IT" HET ZAL HAAR GOED HELPEN!