deel 9

158 6 1
                                    

Pov Marinette

"Marinette! Je komt telaat!" Whut? Huh shoot kwart over 8.
Uhm eens kijken t-shirt, broek en vest, waar is mijn vest? En waarom is dit shirt opeens te klein. Nee nee nee ik heb niks anders mijn andere kleding zit in de was. Ik heb iedere dag hetzelfde aan dat is gewoon iets normaals op mijn school waarom weet ik niet. Maar ik heb niks anders.
Urghhhh.
"Marinette waarom duurt het zolang?" Chloe komt mijn kamer binnen en ziet mij in een te klein t-shirt staan en begint te lachen.
"Marinette dat shirt is een beetje te klein."
"Je meent het." Ze begint nog harder te lachen.
"Chloe niet grappig ik heb niks anders al mijn andere kleding ligt in de was."
Ze loopt weg?! Ze loopt gewoon weg.

"Eens kijken ik denk dat je dit wel past trek maar aan."  Ze geeft me een zwarte broek en een blauwe top.
"Sinds wanneer heb jij dit?" Ze denkt na.
"Ik heb het 3 maanden geleden voor je gekocht, ik wist dat je ooit je stijl bui moest worden dus dacht dan kan je beter het met goede kleding vervangen ik heb nog meer kleding voor je."
"Waarom?" Ik begin te lachen en ze haalt haar schouders op.
"Ik wil niet naast een dwijl lopen." Ik moet lachen en daar laat ze het bij en loopt weg.
"Chloe is aardiger dan vroeger vindt je ook niet tikki?" Tikki komt voor me vliegen.
"Ze is zeker aardiger maar moet jij je niet klaar maken?" Juist!

"Ze is zeker aardiger maar moet jij je niet klaar maken?" Juist!

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

*Marinette's outfit*

"Goedemorgen Marinette je bent net op tijd ga zitten." Ik knik en neem plaats naast Lila aangezien dat de laatste vrije plek was.
"Goedemorgen Marinette, hoe gaat jouw prachtige zielige leven?" Urgh ik rol met mijn ogen en negeer dr.
"Weet je normaal wanneer iemand tegen je praat, praat je terug." Negeren Marinette gewoon negeren.
"Marinette wees eens normaal en praat terug." Urgh.
"Lila weet je, je bent als een wolk." Ze kijkt me verward aan.
"Zodra je verschijnt stopt het met schijnen." Ze kijkt me boos aan en rolt nu met haar ogen.
"Marinette, weet jij het antwoord?" Uhhhh ik was te druk bezig met Lila dat ik de vraag niet heb gehoord.
Ik kijk op het bord en zie een lastige rekensom, oke even denken.

"Het antwoord is 17,5
mevrouw." Ze kijkt me verbaasd aan en kijkt om zich heen.
"Wat bedoel je Marinette?"
"Nou als 12.564×297,52 is 3.738.041,28 en dat dan gedeeld door 854.964 is 4,3721621963 en dat keer 24 is 104,9318927112 en dat nog gedeeld door 6 is 17,4886487852 en dat afgerond is 17,50." Ze moet lachen en de rest van de klas kijkt me gewoon verbaast aan.
"Je hebt zojuist een som van de masterclass opgelost." Ik snap niet wat ze bedoelt.
"Dat is toch niet raar? Ik zit nu in de normale klas inderdaad maar master class is niet zo heel veel hoger kwa niveau toch?" Ze moet nog harder lachen.
"Masterclass van een studieschool en als ik me niet vergis is het de eindklas van die studieschool. En hun hebben nog rekenmachines nodig om dat uit te rekenen hoe heb je dat gedaan Marinette?" Hoe heb ik dat gedaan? Goede vraag ik snap het eigenlijk zelf ook niet.
"Uhm weet ik eigenlijk niet, ik raakte in paniek doordat ik u niet hoorde denk ik en begon hem snel op te lossen."
"Nou je mag vaker niet opletten als dit het eindresultaat is." En ze lacht, ondertussen kijkt de klas mij nog steeds verbaast aan.
Ik zou hetzelfde doen want hoe ik die som zo snel heb opgelost snap ik nog niet.

"Dit was het voor vandaag mensen, ik zie jullie morgen oke? Marinette ik wil jouw graag nog even spreken." Ik knik en loop naar dr toe.
"Zou je in de masterclass willen? De enige reden dat je in deze klas zit is omdat je altijd te laat ben en altijd telaat met je werk bent, maar als we daaraan werken haal je het makkelijk." Ik denk na, ik zou wel willen maar ik heb het al zo druk.
"Sorry mevrouw ik waardeer het aanbod maar ik heb het al best druk buitenschool en zonder de masterclass red ik eindexamen ookwel. Dus ik waardeer het aanbod maar ik wijs het af." Ze kijkt me verbaasd aan maar knikt dan.
"Weet je echt niet hoe je zo snel aan het antwoord kwam?" Het kan zijn omdat ik vaak bij kledingontwerpen maten moet delen en vermenigvuldigen.
"Ik weet het niet zeker maar misschien omdat ik vaak moet delen enzo tijdens kledingontwerpen." Ze knikt en zegt me gedag.
Ik loop naar het schoolplein en Ayla rent zowat op me af.
"GURLLLLL je bent famous aan het worden." Ik kijk dr verward aan en ze zucht.
"Kijk, een video waar je een som binnen 30 seconde oplost. Het heeft al 440k weergaven en het staat er net een half uur op." Waarom vinden mensen dit zo bijzonder, een rekenmachine doet het binnen 10 seconde en niemand verbaast dat?
"Kom op gurl je wordt famous weet je wel niet hoe speciaal het is straks wordt je nog net zo beroemd als  ladybug en chat noir." Technisch  gezien ben ik dat al.
Ik vind dat mensen overdrijven, er zijn genoeg mensen die hetzelfde kunnen en het dan zelfs sneller.
"Alya mensen maken het groter dan het is laten we er alsjeblieft niet over praten vanmiddag." Ze kijkt me nerveus aan.
"Uhhhm ik heb met Nino afgesproken sorry, ik was het vergeten en je mag wel mee maar weet niet of je dat wel wilt." Ik moet lachen, ik ben een keer niet degene die onhandig is fijn.
"Het is prima, ik red me wel leven single Marinette denk ik dan maar." Ze zucht opgelucht en zegt me gedag.

Ik loop richting huis maar dan hoor ik mijn naam.
"Marinette! Wacht! Marinette!" Ik kijk achterom en zie daar adrien rennen.
"Wacht.... ev....en.. op.. adem... komen." Ik knik en hij ademt zwaar.
"Je kan toch niet van dat kleine stukje buiten adem zijn?" Hij kijkt me boos aan.
"DAT KLEINE STUKJE IK KOM VANAF MIJN HUIS GEREND EN ZAG DAT JE BIJNA THUIS WAS TOEN IK DAAR WAS." En hij wijst ergens naar het einde van de straat wat best een eindje is inderdaad.
"DUS JA IK BEN BUITEN ADEM EN DAT MAG IK ZIJN." En hij lacht.
"Ik dacht dat DE Adrien Agreste wel super fit moest zijn." Hij lacht weer.
"Deze Adrien Agreste is fit, alleen kan geen 1 kilometer binnen 30 seconde rennen wat hij duidelijk dus wel probeerde en is gelukt maar met dit eindresultaat." Ik lach, hij heeft iets van chat zijn persoonlijkheid dit is me nog nooit opgevallen, grappig.
"Maar wat is er Agreste?"
"Jij en ik gaan bakken, ik heb je macaroons verpest en ik moet het goedmaken." Dat hoeft hij helemaal niet, ik wil juist zo weinig mogelijk tijd met hem niet zoveel mogelijk.
"Dat hoeft niet Adrien, het lukt me wel alleen." Hij schud zijn hoofd.
"Nee ik accepteer geen nee, ik heb al alle ingrediënten." Urgh nu nee zeggen zou gemeen zijn....
"Oke goed." Hij krijgt een glimlach op zijn gezicht en kijkt trots, sukkel.
"Maar dat je het weet ik ga niet rennen."
"Ik ook niet meer, ik heb genoeg gerend voor een hele maand." Hij fluit met zijn vingers en daar komt een auto aangereden.
Zijn bodyguard.
"Weet je zeker dat je bent komen rennen?" Hij lacht en knikt.
"Dat weet ik zeker." Ik haal mijn schouders op.
"Als jij het zegt." Hij opent de deur en houd hem open voor mij.
Ik stap ik en zeg gedag tegen de gorilla.
Hij zegt niks terug maar lacht gewoon naar me, ik vraag me af kan hij eigenlijk wel praten? Misschien heeft Gabriel Agreste wel zijn tong eraf gehakt.
Ik moet lachen om mijn gedachten.
"Naar huis graag." Zegt Adrien wanneer hij zit, de gorilla knikt en begint te rijden.

De hele weg waren we stil, hij weet waarschijnlijk nu ook wel dat ik liever niet mee ging.
"Ga maar alvast naar de keuken, ik moet nog even iets pakken boven." Ik knik en loop naar de keuken.
Vroeger zou het mijn droom geweest zijn om in Adrien Agreste huis te zijn.
Ik moet lachen en schrik wanneer ik iets hoor vallen achter me.
Iets rammelt in de koelkast achter me, ik loop er langzaam naar toe en open hem snel.
"Aaahh!" Wacht plagg?
"Plagg wat doe jij hier?" Hij kijkt me verschrikt aan.
Wat doet Plagg in Adrien's huis? Wacht hij zou toch niet?


miraculous After 4 Years (Fan Fiction)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu