Song : Arcade by duncan laurence
گس بود... تمام ازدحام افکارش گس بود و زننده.
همین و بس...
میترسید از تنگنای عشق و جنون ، میترسید از فراموش کردنی که سیاه چاله ی زندگی را به درون ببلعد، میترسید از مرغزن احساساتی که فراموش شده باشند، حال اون از هر آنچه که میدید میترسید و نمیدانست که آیا دیدن حقیقت ترسناک تر است یا ترس از ندیدنش؟
طعم ترس گس بود و بس.
_بندازیدش دور...
_ اینکه بدنش نرمه خوبه ولی نمیخوامش
_دوبی؟تایلند بهتر بود ماه پیش
_ بلد نیست.
_دو هفته ای میتونی آماده اش کنی؟
_استخون کتف به تخم منم نیست لگنش باید چشم گیر باشه
_دریا... مثل همیشه.
_این محلولی که میگی چیه؟
_چشم؟
_هردو چشمش؟
_خوبه لیاقت اینکارو داری سورنا
_صبر کن...چی؟!!
_خیلی وقته از خونه نرفتم بیرون.
_امکان نداره...ها؟
_اون پسره ی گاو چه گوهی خورده ؟
_ولی تخم نداشت به من نگاه کنه اونشب
_مطمئنی؟ یعنی هنوز هویتمو نگه دارم؟
_اگر انقدر با اطمینان رفته برای چهره نگاری پس چطوری شبیه من نیست؟؟
_تو خودت روی دیوار دیدی آگهی رو؟
_پیداش میکنم...
_خفه شو به تو مربوط نیست
_نه این بین من و اون حرومیه فوضوله...
_ دخترای جدیدی که میان خونم رو برات میفرستم.
_باشه دارن زنگ خونمو میزنن باید برم.
_آره لولیتای بعدیمون
_چطور انقدر تخمی میخندی ؟ گوشم اذیت شد مادرصگ تخمی
گوشی تلفن رو روی تخت رها کرد . جلوی آینه ایستاد ، دستی به روی خودش کشید و مرتب شده به سمت در پرواز کرد.
قبل از اینکه بخواد درو باز کنه نگاهی به زنجیر های درهم پیچیده توی اتاق قرمز که درش باز بود انداخت و در رو باز کرد.
احتمالا به شلوار جدیدی نیاز داشت چون مطمئن بود اینی که تنش هست قراره میزبان لکه های سفید رنگی باشه که تمام طول شب به کررات سر و کلشون پیدا میشه.
_سلام بیبی ، راحت آدرس اینجارو پیدا کردی ؟
اما قبل از اینکه بتونه خودشو آماده کنه لباش به لبای درشت دختر مقابلش گره خورد و دری که بسته شد خبر از یه جنایت شوم و تاریک در محدوده ای امن میداد. اگر این دختر به اندازه ی کافی خوش شانس و باهوش میبود و جفتک نمی انداخت توی جنگل دفن نمیشد ، اما اگر میخواست بازی بدی با مرد مقابلش کنه سرنوشتش مثل ماریا میشد. دختری که نتونست اونشب حتی توی بیمارستان بین اونهمه مامور پلیس هم از چنگال های آلوده به گناه این مرد رهایی پیدا کنه.
YOU ARE READING
FORGET
Fanfictionبه راستی فراموشی چیست... گرفتن یک انسان از خاطرات یا متلاشی کردن لحظات تعفن آمیز و درد منشانه در حیات همان انسان ؟ آیا فراموشی از دست دادن مرور شگفتی بال های پروانه یا عطش سقوط در اتمسفر عشق است؟ حقیقت فراموشی چیست؟ غیر از این است که حقارت زمان را...
