CHAIN / JİKOOK

CHAIN-19

Dünya'nın oluşumundan yeni nesile kadar bir çok canlı türü keşfedilmiştir. Herkes'in bildiği üzere dünya genelinde sadece dişiler doğum yapabilir. Ama bu yanlış bir algıdır.

---

Jimin okumuş olduğu dergiyi yerine geri bırakarak yanında uyuyan Jungkook'a kısa bir bakış attı.

"Jungkook?"

Jungkook yavaşça gözlerini aralayarak bakışlarını Jimin'de gezdirdi bir süre.

"Söyle güzelim ne oldu ?"

"Aklıma bir şey takıldı."

Jungkook yataktan kalkarak saçlarını geriye yatırdı.

"Hemen geliyorum."

Jungkook lavaboya girerken Jimin'de yatağı toplamak ile meşguldü aklında bir şeyler takılı kalmıştı.

RM amca bundan iki ay önce Jimin'e devretmişti dükkanı ama Jimin bir çöp gibi o dükkanı umursamamış ve Jungkook ile kalmaya devam ediyordu.

...

"Jimin nereden çıktı şimdi o dükkan?"

"Jungkook sana anlattım ya. RM amca o dükkanı bana verdi ve ben hiç umursamadım."

Jungkook sıkkınlık ile başını salladı.

"Bu gün gideriz Jimin. Ama benim dışarıda bir kaç işim var."

Jimin gözlerini kısarak başını salladı. Biran önce o dükkanı faaliyete geçirmek istiyordu.

...

Jungkook saatler sonra şehirin dışına çıkmıştı. Jimin'in öğrenmemesi gereken bir konu.

"Jungkook bey ne yapacağız bunu?"

Jungkook gülümseyerek koltukta oturan yaşlı adama, yani Rm amcaya doğru ilerledi.

Koruma odadan çıkarken, Jungkook Rm amcanın yanına ilerledi.

"Jungkook oğlum, artık ben ailemin yanına geri dönsem?"

Jungkook gülümseyerek başını salladı. RM amcayı yıllardır Jimin'in yanında durması ve yalnız kalmaması için tutmuştu.

"Bu gece seni Almanya'ya ailenin yanına göndereceğim. Hesabına parayı anında vereceğim."

"Tamam Jungkook, o zaman ben yan odaya geçiyorum."

Jungkook başını sallar sallamaz bulunduğu yerden ayrıldı.

...

"Jungkook bey isteğiniz üzerine kitapçı dükkanını bu gece yaktık."

"Güzel"

Jungkook kendinen emin tavırlar ile arabasına binip, eve doğru yol aldı. Ne olursa olsun o dükkanı yok etmesi lazımdı. Aksi takdirde Jimin'in devamlı olarak, küçük bir dükkanda çalışmasına izin vermezdi.

...

Jungkook eve girdiği an beline sarılan kollar ile derin bir nefes aldı. En huzurlu olduğu an buandı.

"Jimin'im."

Jimin konuşmak yerine sadece sustu ve gözlerini Jungkook'un göğüsünde huzur ile kapattı.

"Hadi güzelim şimdi üst kata çıkalım, sonra ben duş alıp yanına geleceğim."

"Ama Jungkook biz dükkana gidecektik?"

Jungkook ısrarcı bedeni kollarının arasına alarak üst kata yöneldi.

"Gidecektin ama bu gece dükkanda yangın çıktığı için artık dükkan falan kalmadı."

Sessizlik, uzun bir sessizlik..
Jimin dolan gözleri ile başını Jungkook'un göğüsüne yasladı. Bundan aylar önce Rm amcasına söz vermişti oysaki dükkana sahip çıkacağına.

Jungkook Jimin'i yatağa bırakarak, alnına küçük bir öpücük kondurdu.

"Ağlamak yok güzelim. Ben duşa girip çıktığımda seni ağlarken görmeyeceğim."

Jungkook lavaboya ilerlerken, Jimin arkasından dolu gözler ile bakıyordu. İçinde büyük bir sızı vardı. RM amcası ile olan tüm anları ve o dükkan ile ilgili olan tüm hayalleri.

O an aklına unutulan bir hikâye geldi.

...

Robert o kadar özlemişti ki yaşlı serçeyi, her gece küçük bir ihtimal ile camın köşesine çıkar ve yaşlı serçeyi beklerdi. "Ya gelirse?" Evet, ya gelirse? Robert dolan gözleri ile yanında yatan Richard'a baktı. Gözleri her geçen saniye dâha fazla doluyordu.

Robert bakışlarını son kere cama çevirerek, derin bir nefes aldı. Şu gerçeği unutmamalıydı... 'giden hiç bir zaman geri gelmezdi.'

Robert yavaş adımlar ile camı kapatarak yatakta yatan Richard'a doğru ilerleyerek sıkıca sarıldı bir zamanlar canavarı olan Richard'a..

-Evet, giden geri gelmezdi bu doğru.. peki kalanların kıymetini neden hâlâ anlamıyorduk? Hiç kimse kalıcı olmayacaktı bu Cihan'da-

...

Bölüm sonu.