KARANLIĞIN ZAAFI

PROJE🌙

Yazardan not

Kalbinizi dinleyin. Pişman olun hata yapın. Hiç kimse hata yapmadan büyüyemez ve hiç kimse hata yapmadan iyikilerinin kıymetini bilemez.. İnsanlar hata yapar, bende yaptım sevdim sevildiğimi zannettim,Düştüm tekrar kalktım.. benim için önemli olan var olan ve bugün.
Kendi hatalarınız için kimseye hesap vermek zorunda değilsiniz, zaten en büyük hesabı kendinize veriyorsunuz..

Kabuklarınızdan çıkın ve hayatı keşfedin. Göreceksiniz dünya o kadar da küçük bir yer değil.

BEN SENİ SEVİYORUM. Sende kendini sev.. sana verilen bedene ve aklın gücüne inan. ❣️❣️❣️

Kapıyı çalmadan içeri giren adamı izledim.
Üzerine oturmuş siyah takım elbisesinin ne kadar yakıştığını biliyormuydu acaba ? Hemde o elinde hiç eksik olmayan sigarasıyla..

Bir anlık kafasını kaldırdı, onu seyrettiğimi görmesi beni artık utandırmıyordu ama bu şekilde şirketten gelmiş olması kıskanmama sebep olmuştu.
Neden ben bunu sabah farketmemiştim ki?

Göndermezdim ya da bende giderdim onunla..

Aşırı seksi  bir şekilde üzerindeki ceketi çıkardı,
beyaz gömleği ikinci  bir deri gibi bedenine yapışmış dışarı her an fırlayacakmış gibi duran kasları ,dudaklarımı ısırmama neden olmuştu.

İyice azıttığımın farkındaydım fakat o günden sonraki bu yakınlığımız benim ona karşı daha çok hislerimi belli etmeme sebep olmuştu..

Ben Ondan ayrı kalamayacak hale gelmişken onun ise daha çok kendini benden uzaklaştırması da bir oldu.

Çoğu zaman göz teması bile kurmazken evde sanki iki yabancıymışız gibi dolanması canımı sıksada bir takım işlerinden dolayı olduğuna kafa yoruyordum.

Bana doğru adım atarken yanımda durup
" iyi akşamlar güzelim" deyip yanağımdan öpmesine şaşkınlıkla karşılık verdim.

"İyi akşamlar" dediğimde beni süzüp iyi olduğumdan emin olurcasına günlerdir hiç yapmadığı şeyi yaparak salondaki kanepeye oturdu.

Evet kaç gündür odasına kapanıyor seslensemde beni geçiştiriyordu. Şuan yanımda durması bir şeyler söyleyebilme imkanı verirken ne diyeceğini kestiremediğim için sadece şaşkın bakışlarla izliyordum.

Çoğu kızın bu afeti düşlediğinden neredeyse emindim ve buna hala inanamıyordum hayatımın bu denli alt üst olurken altının üstünden daha iyi olacağını hayat benim gözlerimin önüne bedensel olarak sunmuştu..

ona karşı bir şeyler hissettiğimin farkındaydım. Ne olduğunu bilmiyordum bu hissettiklerimin..
aşkmıydı bilmiyordum, daha önce aşık olmamıştım tüm uzuvlarım onu istiyordu sadece bunu biliyordum.

Telefonumun çalmasıyla arayanı görünce ağzım kulaklarıma varmıştı Arya arıyordu ve onu ne kadar özlediğime dair fikri yoktu.

"Arya canım" diyerek açtım telefonu. Gözlerim hala Ateş'in üzerindeydi.

"Tabiki müsaitiz bekliyoruz" dediğimde. Geleceklerini anlayınca kafasını kaldırıp bana baktı. İsteyip istemediğinden emin değildim şuan ama göz göze geldiğimizde farklı bir bakış atarak ayağa kalktı.

"Sana sormadım ama sorun olur mu?" Dediğimde fısıltı gibi çıkan sesiyle yanımdan geçti

"Olmaz" deyip odasına gidip kapıyı çarptı arkasından bakakalmıştım ne olduğunu anlamaya çalışıyordum. İstemeden yanlış bir şey mi yapmıştım?