KARANLIĞIN ZAAFI

Plan🌙

Odamdan gelen tıkırtılarla yataktan zıplayarak uyandım.
Başımda bekleyen karanlık bir yüz beklemediğimden korkarak yataktan geri kaçtım

'şşş beniM Afra korkma "
Konuşan Mert'di

"Mert ne yapıyorsun tepemde allah aşkına'

"Sana bakmaya geldim, iyi misin?'

Kafamı sallayarak onu onayladım hala uykum vardı zaten '

"hıhı çok iyiym Mert uyursam daha iyi olacağım, saat kaç hem hadi git sen diyerek kovduğumda arkamı dönerek kafamı yastığa gömdüm.

'Gülerek "Saat gece 4 iyi geceler Afra ' dediğinde neden bu saatte ayakta olduklarını merak ettim..
Ve ben ne kadar da çok uyumuştum..

Mert'in beni uyandırmasından sobea Bir o yana bir bu yana dönerken zaten uykum açılmıştı.

Yarım saat kadar daha yatağın içinde döndüğümde düşünceler beni esir almışken dış kapının açılıp kapanma sesi geldi.

Ay ışığından çok az bir şekilde görünen kapıya çevirdim bakışlarımı.

O gelmişti hissediyordum...

Ayak sesleri yaklaşmaya başladığında arkamı kapıya dönerek gözlerimi kapattım.

Şuanda onunla karşılaşmak ve konuşmak en son isteğimdi.
Bir kaç saniye sonra kapı açıldığında içeriye gelen adımlarla gözlerimi sıkı sıkı yumdum, kapıyı açar açmaz gelen bahar kokusunun genzime dolması o olduğunun kanıtıydı.

Bir kaç adımda yaklaştığında adımları karşımda durdu. Öylece sessizce bekleyişinden sadece etrafta ikimizin nefes alışverişlerini duyuyordum.

Korku bedenimi esir almaya başlamıştı Beni nasıl ortadan kaldıracağını falan düşünüyordu büyük ihtimal.

Yavaş ve temkinli olarak gözlerimi çok az açtım biraz uzağımda bana arkası dönük olarak pencereden bakıyordu. Elleri ceplerindeydi.
Arkasına taktığı silaha baktığımda evde bile neden böyle hazır olda durduğunu merak ettim.

Aklıma gelen şeyle hiç düşünmeden yataktan kalkıp bir kol mesafesinde olan silahı kıvrak bir şekilde elime alarak uzaklaştım.

Bana şaşkınca dönüp baktığında böyle bir şeyi hiç beklemediği belliydi zaten bende kendimden hiç beklemiyordum.

Bir iki adım öne çıktığında bağırdım

'Bir adım daha atarsan seni vururum Ateş'

Hiç umursamaz bir tavırla bana baktı

'Vurabilirsin burdayım' 
Bunu yandan bir gülüş atmıştı sanki yapamazsın der gibiydi

Kızarak tekrar haykırdığımda
'Ben neden buradayım o zaman? ' deyip silah tutan elimi odada gezdirdim.

'Biliyorum kardeşini bensiz de çıkarabileceğini duydum. Söyle ne yapacaksın bana ? '

Bağırmamla Oğuz'la Mert kapıyı çarparak içeri girdi
Mert gözünü ovuşturuyordu demek ki bana baktıktan sonra uyumaya gitmişti

' noluyor Lan ' deyip bir bana bir Ateş'e baktı Oğuz
sonradan sinirli bir şekilde üzerime atılan oğuzla silahı ona çevirip durdurdum

'Yaklaşmayın sizide vururum ' dediğimde silahlı olan elimi üçünde gezdirirken delirmiş gibi hareketler yapıyordum.

Oğuz Ateş'e bakarak 'abi ' dediğinde
Ateş gözüyle bende işareti yaptı.

İkiside kafa sallayıp onayladığında Ateş'e dönüp
'Konuş şimdi' dedim