KARANLIĞIN ZAAFI

Merkez🌙

Oy vermeden, yorum yapmadan geçmeyin lütfen 🙏🏻 bir saniyenizi ayırın emeğime karşılık 😘😘

"Afra?"  Şaşkındı o da benim gibi  şuan.. ağzından dökülen kelimelerle beraber sandalyesini itip ayağa kalktı.
Beni baştan aşağıya süzdüğünü hissettiğim an bedenim titredi. Avuç içlerim çevrili olan eldivenin içinde terlemeye başladı.
Pişmanlık kalbime vururken beynim ona kızdı.

Kaşlarımı çatarak sessiz ama bariz üzerine basarak konuştum.

"Senin ne işin var burada Ateş" deyip içim titrerircesine bir nefes çekip devam ettim.

" ben gidiyorum" dedim ve onun cevap vermesini beklemeden arkamı döndüğüm an koca eller eldivenimin açıkta bıraktığı koluma sarıldı.

" şimdi mi?" Dediğinde hızla buraya doğru gülerek gelen adama baktım. Beklediğimiz adam muhtemelen bu adamdı.
Koca adımlarıyla önüme durduğunda bir bana bir de Ateş'e dönüp baktı.
Gitmenin şuan imkansız olduğunu bildiğimden hala kolumda duran ellerini diğer elimle tutarak ittim.

"Sn Diarsy Passion" diyerek elini uzatan adamın eline parmakarımı nazikçe koyarak konuştum.
"Afra... " diyerek gülümsedim. "Sadece Afra"

"Memnun oldum Afra'" dediğinde tuttuğu parmaklarımı nazikçe dudaklarına götürüp öptü.

"Ben de memn.."  arkamdan ani bir hareketle çıkıp beni kenara iterek ellerimizi çözen adama şaşkınlıkla baktım.  Sözümü yarıda keserken ki amacı beni kıskanmış olmasımıydı yoksa fazla sabırsız oluşundan mı?

Adamın ellerini hızlıca ellerinin arasına alıp sıkarken konuştu.
"Ben de Ateş Vuralkan. Vkn holdingin yönetim kurulu başkanı. " dediğinde karşısında ki adamın ellerini bırakmasına izin vermeyerek sıkmaya devam etti.
Adamın gözlerinden acı çektiği belli olurken araya girerek konuştum.

"Beyler oturalım isterseniz" 

Konuşmamla beraber Ateş öfkeli gözlerini bana çevirdiğinde adamın elini bırakıp öfkeyle yerine geçip oturdu.
Böyle kül edemezsin Ateş bana sökmez artık dercesine ona gözlerimi devirip yerime ilerledim. Ne kadar görmemiş olsada..

elini ovalayarak gelen adam ise Ateş'in aksine arkamdan sandalyemi çekip oturmama yardım etti.  nazikçe gülümseyip Ateş'in gözlerine baktım.
Nazik insanlar var bu hayatta Ateş bey kudur..

Toplantı hariç üstü kapalı bütün hayatımızdan söz edip Ateş'in dik bakışlarını görmezden gelerek sohbet ettiğim Sn. Diarsy ile baya eğlenmeye başlamıştık.Gülücüklerimiz havada uçuşuyordu.
Benimde şuan isteğim Ateş''i sinirlendirmekti. Başarıyordum da..
Bir gözüm Ateş'in üzerinde verdiği tepkilerdeydi.
Tam karşıma oturmuş uzattığı bacaklarının birini benim bacaklarıma dokundurarak sabırsızca titretiyor,her dokunuşu beni kendimden geçiriyordu.

Yine de ilgilimi ona vermeyip yanımda oturan adamdan gözlerimi almıyordum.

Adam yurt dışında yaşadığı olayları anlatıyor gibiydi ama pek duymuyor sadece gülünecek yerde gülerken anlatmaya devam etmesi için olta atıyordum o kadar. Ben böyle yaptıkça adam bana daha çok sokuluyordu.
İş toplantısını unutmuş önümdeki yemediğim soğumuş tabağımla bakışıyorduk. Bu sırada Ateş biraz dikkatleri üzerine çekmek adına otelden konuşmaya çalıştı, ama başaramadı. Adam ilgisini dağıtmak istemiyorcasına Ateş'in laflarını geçiştirip benimle ilgileniyordu sadece.