Chapter 4

1.8K 105 159
                                    

1

"Şu dükkana girmeye ne dersin," dedi ramen yapan bir dükkanı gösterirken, Sumaru. "Buranın ramenleri cidden güzeldir."

Sakura kafa salladı ve ikili birlikte içeri girdiler. Köye vardıklarından beri köydeki yoğun kasvet havasını detaylı bir şekilde inceleme fırsatı bulmuşlardı. Köye girmek zor olmamıştı çünkü Sumaru zaten tanınan biriydi. Birlikte bir fırsat bulup köye girdiler ve fazla dikkat çekmemek için yemek yemeye gelmiştiler. Bir teşkilat için bilgi toplayacağın en iyi istihbarat şekli, içkili ortamlardı. Orada sıkı insanların ağzı bile gevşerdi. Ve Sakura bu açıdan şanslıydı çünkü hocası Tsunade'ydi. 

İçeri girip ortamdan fazla uzak olmayan bir masaya yerleştiler ve içki sipariş ettiler. Sumaru ile sohbet ettiğinde aynı yaşta olduğunu öğrenmişti. Biraz kendileri hakkında sohbet ettiler ve sonunda içkileri geldiğinde göreve odaklanma fırsatı buldular. Biraz etrafı dinlediklerinde sonunda doğru bilgiye ulaşmış gibilerdi. 

"Son zamanlarda patron, yeni bir yer keşfetmiş gibi." dedi adamlardan biri. Bizi durmadan Hoshikage binasının yanındaki o garip eve gönderiyor. O binanın altında bir hazine gömülü olduğuna inanıyor."

"Hayır, duyduğuma göre orada çok değerli bir mücevher varmış. Bu yüzden oraya gönderiyor herkesi." dedi diğer adam, fısıldayarak. Ama bu ikilinin duymalarına engel değildi. 

"Binanın altını söylenenlere göre Osamu'ya kazdırmış ve garip bir labirente açılmış geçit. Ben hiç gitmedim ama, Yogi'nin söylediğine göre; o labirente girenler bir daha çıkamıyormuş."

Sakura, bu duyduklarıyla birçok şey öğrendiğini anladı. Cidden bu adamların ağzı fazla sıkı değilmiş. Her şeyi bu kadar çabuk öğreneceklerini hiç düşünmezdi. Sumaru'ya kısa bir bakış attı ve çıkmaları gerektiğini anladı. Biraz daha içki içtikten sonra, hesabı ödediler ve yavaştan kalkmaya başladılar. 

Fakat her şey düşündükleri gibi gitmemişti. Dükkandan tam çıkacakken, önlerini kesen iki adamla duraksamak zorunda kaldılar. Dinlediklerini düşündükleri iki adam olmalıydı. 

"Daha önce hiç köye uğramamış garip, pembe saçlı bir kız ve köyün shinobisi Sumaru." dedi adamlardan daha iri olanı. "Bize ihanet edebileceğini hiç düşünmemiştim."

Bunu sert bir şekilde genç adama söylemişti ve daha sonra Konoha'lı Kunoichi'ye çevirdi bakışlarını. "Köyde tanınmayan insanlar bizim iznimiz olmadan köyde dolaşamaz."

Sumaru biraz öne çıktı ve Sakura'yı arkasına aldı. 

"O benim misafirim." dedi sert bir şekilde. Adamlar, hem Sakura'ya hem de Sumaru'ya kısa bir bakış attılar. 

"Buna patron karar verecek."

İkisi de durumu daha da tehlikeye sokmamak için adamların dediklerine boyun eğmek zorunda kaldılar ve Meiro çetesinin şu anda ana binası olan Eski Hoshikage binasına götürüldüler. Etrafta çok fazla kaçak ninja ya da Ren'in adamları varmış gibi duruyordu. Demek bu yüzden bu görev, S seviye bir görevdi. 

"Patron içerde sizi bekliyor." dedi iri adam ve birkaç adım geri çekilerek geçmeleri için alan yarattı. 

Sakura önce Sumaru'ya baktı ve ne yapması gerektiği konusunda sessiz bir anlaşma yürüttüler. Her türlü duruma karşı, zaten bir B planları vardı. Eğer yakalanırlarsa, Sakura kendini bir göçebe yolcu olarak tanıtacaktı. Sumaru'yla tesadüf eseri karşılaştılar. Sakura, Iryo-Jutsu ile Sumaru'nun annesini iyileştirdi ve Sumaru da ona iyiliğinin karşılığını vermek için bir süreliğinde kendi evinde misafir etti. 

旅 | JourneyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin