Bi' Cüz? | yarı texting

yedi

Onu engellemiştim. Doğru olan buydu galiba. Çünkü geriye kalan zamanlarda acaba bu kim veya bana mesaj attı mı gibi sorularla zihnimi dağıtıyordum.

Zihnim dağılsın istemiyordum, hazırlandığım bir sınav var ve bir üniversite kazanmış olmalıyım.

Konsantrasyonumu toplayarak test kitabımı açtım ve bir test çözmeye başladım. Eğer sonunda yanlışım çıkarsa bir test daha çözmeye yemin ederek oturmuştum masaya.

Testi yarıladığımda telefonuma bildirim geldi. Önce pek önemsemesem de arka arkaya birkaç bildirim daha geldi.
Acaba bizim anonim mi yazdı diye düşünmeden edemedim ama nasıl yazabilirdi ki, engellemiştim zaten onu.

Bildirimler bizim kızlardan gelmişti.

                                    ATMA ZİYAAA

           grup ismi can'tsel tarafından ATMA ZİYAAA olarak degistirildi.

haliş: toplansak mı birinin evinde
ders çalışırız hem

cant'sel: aynen kanka kesin çalışırız
boşver ama toplanalım yine de

emmel: bizim ev dolu yiaa
hale size gelelim?

hale: bizde misafir var :(

can'tsel: ay tamam bize gelin çabuk
yazmayın da hazırlanın artık
gelirken bir şeyler de alın

Bugün de yeminimizi bozuyorduk mecbur. Yoo aslında yeminimi bozmuş sayılmam. Yanlışım çıkarsa diye yemin etmiştim, e testi de bitirmediğime göre sayılmaz bence.

Başıma rastgele bir şal dolayıp (tülbenti yakıştırmıyorum kendime, mecbur şal :( ) cebime de birkaç kuruş atıp, annemlerden izin alıp çıktım.

Evlerimiz yakın olmasa akşam akşam göndermezlerdi belki, ama dediğim gibi evlerimiz yakın.

Yol üstündeki bakkala da uğrayıp çikolata cips falan aldım.

Bakkaldan çıkınca hızlı hızlı yürümeye başladım. Evet evimiz yakındı ama yine de akşam tek başıma yürürken  tedirgin oluyordum.

Sonunda Cansellerin binası göründü. Demir kapıyı yitip kendimi asansöre attım. Burda asansör vardı çok şükür.

Asansörden çıkınca kapıyı çaldım. Bizimkilerin ayakkabıları yoktu dışarda. Ilk ben gelmiştim.

Ayakkabılarımı çıkarıp direkt içeri daldım. Cansel'in odasına ulaşmak için salonun da önünden geçmek gerekiyordu. Bu yüzden salonda oturan 4 kişiye de -annesi, babası, küçük kardesi ve abisi- selam vererek odaya geçtik.

"Ee kanka naptın" diye sormasıyla yüzüne baktım. Boş olan elimi göstererek "kitaplarını getirmemişsin" diye sorarcasına konuştu.

"Ne getireceğim ya, biliyorum çalısmayız zaten. Boşuna mı yorulayım." dediğimde güldü.

"Çalışsak keşke".

"Amaaaan var daha zaman Cansel" dedim ve kendimi sandalyelerden birine attım.

O sırada kapı çaldı ve diğerleri de odaya girmişti bile.

Biraz amaçsız bir muhabbet döndükten sonra "kızlar ben hatimsavarı engelledim." dedim.

"Niye kanka, sen de mi korktun dolandırılırsın" diye masum masum sordu Hale.

Allahım çok saf, ama kötü anlamda değil de iyi anlamda saf ve tatlı bir kızdı yaa yiyeceğim.

"Yok ya bilmediğim biriyle daha da konuşmayı uzatmak istemedim." dedim.

Emel, "çok iyi etmişsin ha, ne olduğu bellisiz" dediğinde Cansel atıldı ordan.

"Ya saçmalama ne güzel konuşuyordunuz. Bana bir anonim yazsa şahsen sürekli ondan mesaj bekler ve ne bileyim konuşmayı sürdürürdüm."

"Kanka işte tam bu yüzden, ondan mesaj bekleme evresine girmek istemiyorum." dedim.

Biraz daha konuştuk ve yarın görüşmek üzere vedalaştık.