" Canımdan can aldı "

122K 4.5K 438
                                    

'' Anne ! Bu evde yaşadığım yetmezmiş gibi birde onunla tatil yapmamımı istiyorsun bu kadarı fazla '' Öfkeden deliye dönmüştü. Cidden benimle olmak istemiyordu. Masadan öfkeyle kalkan kerem hızla dışarı çıktı. Telefonumu cebimden çıkardığım gibi odama doğru ilerledim. Kendimi yatağa attığım gibi Adayı aradım. Çok geçmeden açmıştı ada.

'' Ada soru sormadan dinle , Kerem ve ben tatile gideceğiz , düşünebiliyor musun? 1 saat sonra antik kafede buluşalım mı? Olur yada olmaz başka cevap istemi-

sözümü adanın öfkeli çıkan sesi kesmişti. '' Seni anlamıyorum gerçekten anlamıyorum seni istemeyen sevmeyen biriyle tatil mi yapacaksın? Gelemem ışıl gelemem.

Telefonu yüzüme kapatmasıyla moralim yerle bir oldu. Haklıydı , Kerem beni istemiyordu. Bense onunla tatil için can atıyordum. Bu durum korkunçtu ama gidecektim , mecburdum. Tatilimin zehir olmaması için emreyide gideceğimiz yere çağıracaktım. Ama ilk ona keremi anlatmalıydım.

Emre yardımcı olurdu belki , telefonumu elime aldığımda kendini '' balııım ''diye kaydeden emreyi bulduğumda istemsizce gülümsemiştim. Bu çocuk bana gerçekten iyi geliyordu. Emreye 2 saat sonra beni evden almasını söylediğimde hemen hazırlanmaya koyulmuştum. Mavi dar pantolunumu , beyaz pantolonumun rengide yazıları olan sweatshirt giydikten sonra saçlarımı arkadan ördüm. Harika görünüyodum. Mavi telefon kapımı taktıktan sonra hızlıca aşağı indim.

Evin boş olmasından yararlanarak televizyonda çizgi film açıp koltukta yayılmıştım. O kadar rahattım ki anlatamam. Bu rahatlık uzun sürmedi , içeri giren keremle birlikte hemen toparlanıp doğru oturdum. Yanımdan geçerken kumandayı alıp ,

'' Büyü artık '' cümlesini eklemişti. Ne yani 16 yaşında ki bir kız çizgi film izleyemez mi? Telefonum çaldığında ona sadece '' Sanane '' diyebilmiştim. Arayan emreydi , gelmişti botlarımı ve montumu giyip evden çıkmıştım. Emre arabanın önünde , elleri cebinde beni bekliyordu , çok tatlı duruyordu böyle. Uzun bir sarılmanın ardından bana arabanın kapısı açıp '' Buyrun matmazel '' demişti , aramızda olan şuan ki samimiyetliği koruyarak '' teşekkürler bayım '' diyebilmiştim sadece. Arabaya bindiğimde ikimizde gülmüştük.

Sessizliği emre bozmuştu '' Nereye küçük hanım '' biraz düşündükten sonra geçen gitiğimiz kafeye lütfen demiştim. İsmini hala öğrenememiştim. Ama harika bir yerdi. Radyoda çalan iğrenç bir şarkı ardından çıkan '' Grenade '' şarkısında sesi biraz açmıştım. Beraber bağıra bağıra şarkıyı söylüyorduk.

Kafenin önünde durduğumuzda emliyet kemerinden kurtulmuştum. mutluluk vardı içimde , ayrı bir mutluluk. Her zaman ki yerimize oturup siparişlerimizi söyledik.

'' Seni dinliyorum '' demişti emre derin bir iç çektim. Ve başladım anlatmaya , 4 seneden bu yana olan her şeyi.. Üvey abim olduğunu , bana yaptıklarını , yaşattıklarını.

...

'' Öyle işte artık sen varsın emre seninleyken güçlüyüm '' sözlerimi böyle bitirmiştim. Ağzı açık beni dinleyen emre sesimle irkilmişti. Ve sözlerine şöyle devam etti ;

'' Bak ışıl , Kerem , Kerem Aksu benim en büyük düşmanım. Onunla aramızda bitmeyen 2 senedir bir savaş var ve bitmeyecek. O veya ben ölmeden bu savaş bitmeyecek. O benim canımdan can aldı , bende onun canından can alıcam buda en büyük yeminim ve sözümdür. '' bu durum beni korkutmuştu , aralarında ne olabilirdi ki? Ne savaşından söz ediyordu? Tam ağzımı açıcakken emre beni sustrmuştu '' fazla kurcalama ışıl , işin içinden çıkamazsın , ıhlamurunu içtiysen kalkalım mı? '' demişti gülümseyerek. Kafamı olur anlamında sallamıştım. Emrenin dedikleri hala aklımda dönüp duruyordu. Aralarında ki sorun ne olabilirdi?

...

'' Işıl geldik.'' sesiyle irkildim. Alışveriş merkezine gelmiştik. Canım istemiyordu alışveriş yapmak. Ela abla bizim için alırdı kıyafet. Alışverişe gerek yoktu. Emreye hasta numarası yapıp beni eve bırakmasını söyledim. İtiraz etmeden beni eve bırakmıştı. Ona teşekür edip yanağına bir buse kondurduğumda arabadan inip eve doğru ilerledim. Kapıyı açtığımda Kerem , Ela abla ve babam yemek yiyorlardı. Afiyet olsun diyerek direk odama çıkıp kapımı kilitlemiştim. Üzerimdekilerle yatağıma yatıp düşünmeye başlamıştım acaba ne olabilirdi? İkisinede çaktırmadan bunu öğrenmeliydim ama nasıl? diye düşünürken uyuya kalmışım..

 ÜVEY ABİM ( DÜZENLENİYOR) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin