ÜVEY ABİM ( DÜZENLENİYOR)

Zararsın

Bu keremin sesiydi , arkamı döndüğümde bana yaklaştığını gördüm , heyecandan tir tir titriyordum. Yaklaştığında beni kolumdan tutup sertçe duvara yapıştırmıştı. Canım acımıştı lakin mühim değil alışıktım. '' Sana soru sordum '' sesi oldukça yüksek ve sert çıkmıştı.

'' e - evet adım ışıl. '' ah tanrım yine sesim titrek çıkmıştı. Ve yine kekelemiştim. Niye her defasında bu çocuğa yenik düşüyordum? '' Bak ışıl aramızda ki her neyse rastlantı , benden umudunu kes. Seni sevmiyorum , senden iğreniyorum. Okuldaki kimse aynı evde yaşadığımızı bilmeyecek , yoksa canını yakarım. ''

Gözlerim dolmuştu , sadece kafamı tamam şeklinde sallayıp banyoya girdim. Aynada ki yansımama baktığımda gözlerimde ki yaşlar akmaya başlamıştı. Neden bu kadar nefret ediyordu ki benden? Benim tek suçum onu sevmekti. Biliyordum onu sevdiğim andan itibaren üzüleceğimi , kırılacağımı , paramparça olacağımı. Vazgeçmeyi denedim ama yapamadım lanet olsun ki aşık olacağım kişiyi ben seçemiyordum.

Çıktığımda ortalıkta yoktu hızlı adımlarla odama yöneldim. Gerçekten fazla kırıcıydı. Yatağıma uzandığımda laptobumu alıp hüzünlü şarkı açıp göz yaşlarımı serbest bıraktım. Ve twittera girip keremin attığı tweetleri okuyordum. Hala niye bu kadar onu önemsiyordum? Kafamda sadece tek bir söz dönüp dolaşıyordu '' Bak ışıl aramızda ki her neyse rastlantı , seni sevmiyorum , senden iğreniyorum '' göz yaşlarım giderek artıyordu. Hıçkırıklarımla boğuluyordum. Odamın kapısını çalınmadan açılmıştı. Bu en nefret ettiğim şeydi. Kafamı kapıya doğru çevirdiğimde gelen kişinin kerem olduğunu gördüm.

'' Işıl '' demişti sesi boğuk çıkıyordu. Ona kırılmıştım bunu anlaması gerekiyordu peki umrunda mıydım? Hayır. Onu umursamadan yanından geçtim. Kapıdan çıkıyordum ki kolumdan tuttu beni kendine çevirdi. Ellerinle belimi sardı , gözleri dudaklarıma kaymıştı. Kalbim yerinden fırlayacaktı. Keremle ilk defa bu kadar yakındık. Kokusu , tanrım bu koku eşsizdi. Tam konuşucakken dudaklarına parmaklarımı götürüp '' Kerem konuşma , konuşma ki canımı yakma.. Benden uzak dur , varlığında yokluğunda her bir bokun bana zarar. '' yine gözlerim dolmuştu ve kollarının arasından ayrılıp aşağı doğru ilerledim.