ÜVEY ABİM ( DÜZENLENİYOR)

Koca bebek !

Şimdi ne diyecektim babama ? Çok içmiş onu bu yüzden odasına getirdim , ve daha sonra da çıkarken sana yakalandım mı? Böyle bir şeyi bırak demeyi , söz konusu dahi edemezdim.

'' Hı şeyyy '' kafamı kaşırken ne diyeceğimi düşünürken babam bana ser bakışlarını yöneltmiş ;

'' Ney ? '' demişti.

'' Şey işte baba Kerem çok susamış bende ona su getirdim. '' gözlerime uzun ve boş bakan babam sanırım yalanımı yememişti.

'' Ayağında hizmetçisi mi var yahu senden su istiyor ? '' dediğinde yüzündeki sert ifade gitmiş yerini tebessüm almıştı.

'' Aman baba her zaman ki kerem işte , iddiaya girmiştik , kaybeden 1 haftalığına kazanın hizmetçisi olacaktı. Kaybettim işte cezamı çekiyorum '' diyip güldüğüm de ise babamda gülmüştü.

Yanağına kocaman buse kondurduktan sonra '' iyi geceler babacığım '' diyebilmiştim sadece. Ve odama girip kapımı kapattığımda derin bir oh çekmiştim. Tanrım az kalsın babama yakalanıyordum. Saat üç buçuktu , laptobumu alıp biraz twitter da takılmak için, ya da yeni bir yabancı diziye başlamak için harika saatlerdi. Keremin profilini kontrol ederken en son 3 saat önce attığı tweet dikkatimi çekmişti doğrusu ;

'' Onun canını yakanın , canını yakarım ! ''

Naz için attığı sayılı tweetlerden biriydi sadece. Dinlediğim şarkıların sözlerini tweet atarken de , bir kaç yakışıklı çocuğa da rt atıp , twitterdan çıkış yapmıştım. Laptobumu yerine kaldırdıktan sonra tam uyuyacaktım ki telefonuma gelen ard arda mesaj bildirimleri buna engel olmuştu. Tanrım salak saçma işler peşindelerdi. Neymiş efendim ;

'' Ey ruh geldiysen , gök gürlesin '' çocukça işlerle uğraşıyorlardı. Sınıfımda bir tane doğru insan yoktu ki! Hepsi özürlüydü. İnternetimi kapattıktan sonra yatakta yayıldığım da ise uyumak için kendimi hazırlıyordum ki gök gürlemesiyle ürkmüştüm. İster istemez aklım az önce ki okuduğum mesajlara gitmişti. Tanrım korkuyordum. Odamdan hızlıca çıkıp keremin odasına girdiğim de ise daha da bir şiddetli gürlemişti. Keremi kolundan dürtükleyerek zar zor uyandırmıştım.

Uykulu ses tonuyla bana dönüp ; '' Ne var ışıl ? '' demişti. Nasıl diyecektim ki ona gök gürlemesinden korkuyorum diye , bir yıl boyunca dalga geçerdi benimle.

'' Şey ya benim canım sıkıldı konuşsak mı ? '' yanında ki yastıkla suratını kapattığında ise ;

'' Uykum var ışıl ! '' demişti. Öf öküz ya insan kalkar ay canı sıkılmış kıyamam der ya ne kadar odundu. Tekrar gök gürlemesiyle yatakta sıçramıştım. Bir kaç dakika sonra Kerem yüzündeki yastığı çekip bana doğru dönünce uykulu haliyle gülümseyip ;

'' Gök gürlemesinden mi korkuyorsun yoksa ışıl ? Çocuk gibisin '' diyip belimden tutup beni yatağa yatırdığında ise vücudunu vücudumla birleştirmişti. Tanrım gerçekten de huzur kokuyordu bu çocuk.

'' Korkma koca bebek uyursan geçer '' belimi sıkıca sardığında ellerim ellerini bulmuştu. Tanrım bu elleri ikinci defa tutuşumdu. Benim için çok özel olan bu eller kim bilir kaç kişinin ellerini tutmuştu. Düşüncelerden sıyrılıp kendimi uykunun eşsiz kollarına bırakmıştım.

...

Perdenin arasından giren güneş ışığıyla güne gözlerimi açmıştım. İyi de burası benim odamdı? Ben dün gece keremle birlikte uyumamış mıydım? Baş ucumda duran komodinin üzerinde ki kağıdı görünce , hızlıca elime alıp okumaya çalışmıştım. Kağıtta ;

'' Günaydın koca bebek , benimle yatıp benimle uyanmamak kadar kötü bir şey yok biliyorum. Fakat annem bir kere daha yakalamasın diye seni yatağına getirdim. Sana günaydın bana iyi geceler. ''

yazıyordu , altına da kocaman harflerle sevdiğin bey yazmış.

'' Egoist '' diyerek kendi kendime sırıtırken kalkmakla kalkmamak arasında gidip geliyordum. Dün okulu ekmiştim. Bugün gitmek zorundaydım. Daha 3 saat vardı. En iyisi uyumaktı. Cociye sarılarak uykuya daldığım da ise her şeyi unutmuştum sadece o an ki huzuru hissediyordum.

...

Alarmın sesiyle uyanmıştım tekrardan. Bölük bölük uyumak ne kadar da zormuş öyle! Altıma siyah ince çoraplarımı üzerime eteğimi ve lakosumu geçirmiştim. Kafama beyaz lacivert süslemeleri olan bandajımı taktığımda her şeyim tas tamamdı. Oldum olası makyaj yapmayı pek sevmezdim. Sade bir eyeliner ve rimel benim için yeterliydi. Rimelimi ve eyelinerımı çekip odadan çıktığım da ise Keremle karşılaşmam bir olmuştu. Tüm içtenliğimi takınarak ;

'' Günaydıın '' dediğim de ise umursamayıp yanımdan hızlıca geçmişti. Ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk? Bir gün iyiyse diğer günler kötü olmak zorunda mıydı?

Keremin arkasından ilerlerken , babamın günaydın iddiacılar demesiyle ona kocaman gülümsemiştim. Lakin kerem bu yalanımı bilmiyordu. Bir şey çaktırmasa bari.

'' Anlamadım '' demişti kerem bana bakarak , tam konuşucakken babam engel olmuştu ;

'' Bir haftalığına prensesimi , kül kedin yapmaya hakkın yok '' demişti gülerek. Keremin ayağına basarak ;

'' Geçen girdiğimiz iddia ya , hani dün akşam benden su istemiştin ya babam odandan çıkarken gördü de onu söylüyor '' demiştim yapmacık gülümsemeyle.

Artık her şeyi anlayan keremle göz göze geldiğimizde pis pis sırıtıyordu ; '' Ben öyle bir iddia hatırlamıyorum ışıl , dün akşamda senden su istememiştim ''

Kereme sinirli bakışlarımı yönelttiğim de ise hala sırıtıyordu. Bunun bedelini ağır ödeyecektin Aksu! Bakışlarımı babama yönelttiğimde bana bir hayli şaşırmış bakıyordu. Gülerek ortamı yumuşatmaya çalışmıştım ama nafile..

'' Ahhahaah Kerem , çok şakacısın ya , ama hiç komik değil babamlara hemen gerçeği söyler misin ''

'' Şaka bir yana evet öyle kaybettiği için prensesin , bir haftalığına kül kedim oldu ne yazık ki '' diyebilmişti sadece. Evin içinde kahkahalarımız dans ederken ela ablanın sesiyle irkilmiştik.

'' Hadi kahvaltı hazır beyler , bayanlar '' Ela abla yine her zaman ki gibi döktürmüştü. Sigara böreğinden tutunda krepine kadar. Kahvaltımı ettikten sonra kulaklığımı takarak evden çıkmıştım. Yürümek bana oldukça iyi geliyordu. Okula girdiğim de ise yine tüm gözler üzerime dikilmişti. Arkamdan konuşulduğunu çok iyi hissedebiliyordum , bu çok doğaldı. Adanın okula beni rezil etmesinden sonra öğrenmeyen kalmamıştır diye düşünürken arkamdan gelen darbeyle irkilmiştim.

'' Seninle ödeşmemiz bitmedi Işıl Özdemir , bitmedi ! ''