Sabah kalktığımda henüz saat 6'ydı. Aynada kendime baktığımda oldukça çirkin görünüyordum. Duşa girmek iyi gelecekti. Banyoya doğru ilerledim yavaşça kapısını açıp içeri girdiğimde ise kilitledim. Saat daha çok erkendi. Duş aldıkta sonra havlumu vücuduma dolayıp çıktım derken bir kas yığınına çarptım.
'' Ya kızım kurtuluş yok mu senden , önüne baksana '' diyip ittirdi. Aldırış etmeden odama doğru ilerledim. Dolaptan aldığım kıyafetler pantolunum ve lakosumdu. Bu gün pantolon giymek istemiyordum. Diğer bölmede duran eteğimi alıp üstümede lakosumu geçirdim. Telefonuma gelen mesajlara bakarak aşağı iniyordum ki adanın üzerime atlamasıyla garip olmuştum. Hayret ada beni evden almaya gelmişti hemde bu saatte? Ayrıca makyaj yapmıştı kime beğendirecekti ki kendini? Kolumdan tuttuğu gibi beni odama çıkardı '' Dökül '' dedi anlamadım ne demek istiyordu? '' Anlamadım ada? ''
'' Kızım anlatsana dün gece ne yaptınız '' dedi gülerek
'' Hiç bir şey benden iğrendiğini ve beni sevmediğini söyledi '' Adanın yüzü gülmüştü. Benim canımı sıkan bir olay onu bu kadar güldürmesine anlam verememiştim doğrusu.
'' Ada'' sesimle irkildi , '' hadi ya üzüldüm sonra ? '' dedi.
'' Öyle işte ada, sonrası yok. ''
Ada bugünlerde garip davranıyordu , onu anlamakta zorluk çekiyordum
...
Adanın ağzından ;
Ben Ada , Ada Aksoy. Şu Işılın en yakını olan. Işılı gerçekten seviyordum , çok iyi bir dosttu lakin bana keremi sevdiğini açıklayana kadar. Kereme çok aşıktı , ama benim kadar olamazdı. Bende Kerem'i seviyordum. Ve bundan haberi yoktu. Eğer konu Kerem ise Işılı hayatımdan silerim. Kereme o kadar aşığım , bir çok kez konuştuk keremle ama her defasında Işıl yüzünden aramıza mesafe koymuştu.
Işıl gerçekten çok güzel biriydi ama güzelliğini kullanamayacak kadar da aptaldı. Kerem de ışılın farkındaydı ama istemiyordu. Her neyse bugün Keremi görme umuduyla ışıllara gittim anlayacağınız üzere ışıl bahane..
Ve dün akşam keremin Işıl için dediklerini duyduğumda içim rahatlamıştı. 1 - 0 öndeydim. Ah ışıl ah Keremi sevdiğimi fark edemeyecek kadar salaktın işte.
...
Odamdan çıkarken ada kereme kocaman bir tebessümle '' Günaydın '' dedi aynı şekilde keremde ona günaydın demişti. Ada kereme , benimle keremin arasını yapmak için bu kadar sıcak davranıyordu. Canım benim o gerçekten çok iyi bir arkadaştı. Kahvaltımızı ettikten sonra okula gitmek için hazırlanıyorduk.
Beraber okula gidecektik ki Ada söze atıldı '' Kerem bizi okula sen bırakır mısın? '' Kerem bana öfkeli bakışlarını attı tam konuşucakken ada bastırdı '' Hadi ama kerem beni yani bizi kırmazsın umarım. '' dedi. Kerem kafasını evet anlamında sallayıp bizden önce evden çıkmıştı. Ada bana dönüp '' kızım senin için fırsat bu '' dedi ben ki ne kadar çok istesemde dışarı çıktığımda , biraz yürüyeceğimi söyledim ön koltuğa yerleşen Ada hiç ısrar etmeden peki dedi , kerem oralı bile değildi. Onun aklını karıştıran birileri vardı.
Ada ise hala benim için çabalıyordu. Ya da rol yapıyordu.
Müziğimin sesini son ses açıp yavaş yavaş okula doğru ilerlemeye başladım.
Okula girdiğimde gözler üzerimdeydi , sanırım ilk defa etek giydiğim için böyleydi. Rahatsız olmuştum bu durumdan. Dikkattimi çeken şey ise Keremin en yakın arkadaşı bora beni göstererek kereme bir şeyler söylüyordu. Hiç oralı olmadan devam ettim. Sınıfa girdiğimde en arkadaki boş sıraya oturmuştum.
...
Ders tarihti , sınıfın iğrenç gürültüsünü susturan müdür olmuştu. Sınıfımıza yeni öğrenci gelmişti. Hiç oralı olmadan uyumaya devam etmiştim. Kalktığımda tüm kızlar yanımda oturan ismini bile bilmediğim çocuğun başında toplanmışlar , gülüşüyorlardı. Ah bu durum çok doğaldı yanımda oturan çocuk çok yakışıklıydı. Ama asla bir Kerem Aksu olamazdı. Aklıma gelmişken , twitterına girip tweetlerini kontrol ettikten sonra tekrar ders tarihti. Yanımda ki çocuğa baktığımda , bana merhaba diyip içten bir gülücük yollamıştı , bende merhaba dedim elimi uzatarak
'' Adım emre '' dedi usulca , bende '' Işıl '' dedim gülümseyerek.
Emrenin gözleri gerçekten çok güzeldi koyu kahverengi saçları ve gözleri uyum içerisindeydi.
...
Emreyle baya kaynaşmıştık bana anılarını anlatıyordu , sesli gülmemle birlikte hoca dahil tüm sınıf bana bakmıştı. Hocanın ağzından sadece şu cümle çıkmıştı
'' Işıl ve Emre Çıkın dışarı. ''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÜVEY ABİM ( DÜZENLENİYOR)
Novela JuvenilSenelerce aşık olduğum kişi şimdi üvey abim mi olacaktı? İmkansızdı bizimkisi. Defalarca imkansız olduğumuzu söylerdii.