[Zawgyi]
ေမွာင္မုိက္ေနတဲ့ညတစ္ခု
ျပတင္းအျပင္မွာေတာ့ မိုးကဖြဲ႐ုံမွ်ေလးရြာေနသည္၊ထယ္ေယာင္းသည္ေဂ်ာင္ဂုရင္ခြင္ထဲတြင္ႏွစ္ၿခိဳက္စြာအိပ္ေပ်ာ္ေနေလ၏၊ သို႔ေသာ္အိပ္ေနတုန္းနားထဲမွာၾကားလာမိတဲ့ အသံတစ္ခုေၾကာင့္သတိဝင္လာၿပီး နားေထာင္ေနမိသည္၊
"အသက္....အသက္"
ေဂ်ာင္ဂုကသူ႔ကိုႏိႈးေနတဲ့အသံ...၊
မ်က္လံုးဖြင့္မၾကည့္ဘဲေတာင္ မိုးမလင္းေသးမွန္းသိသည္မို႔
ထယ္ေယာင္းျပန္အိပ္ရန္ျပင္လိုက္သည္၊ သို႔ေသာ္ရင္ထဲဒိန္းခနဲျဖစ္သြားေစတဲ့အခိုက္အတန္႔...၊"အသက္...ေမာင္...ေမာင္ေခါင္းကိုက္တယ္
ေမာင့္ကိုေဆးယူေပးပါ"ခ်က္ခ်င္းလန္႔ႏိုးသြားတဲ့ထယ္ေယာင္း၊
အခန္းတစ္ခုလံုးကေမွာင္မိုက္ေန၍ဘာမွသဲသဲကြဲကြဲမျမင္ရသည့္ႏွယ္ ေခြၽးျပန္ေနေသာေဂ်ာင္ဂု၏နဖူးျပင္သည္မ်က္စိေ႐ွ႕တြင္ျမင္ေနရသည္၊ေဂ်ာင္ဂုရဲ႕လက္ဖဝါးကိုဆဲြယူကတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုတ္ကိုင္ထားလိုက္ၿပီး
"ဘာ ဘာမွမျဖစ္ဘူး က်ေနာ္႐ွိတယ္"
"ေမာင့္ကိုေဆးယူေပးပါ"
ထယ္ေယာင္းသည္အလ်င္အျမန္ပင္ ေဘးကမီးအိမ္ကိုလွမ္းဖြင့္လိုက္ၿပီး အံဆြဲထဲမွ ေဆးကတ္မ်ားကိုထုတ္ယူလိုက္သည္၊
ဆရာဝန္မွာထားသည့္ေဆးလံုးမ်ားကို ေဆးကတ္ထဲမွတစ္လံုးခ်င္းထုတ္ယူေနသည့္အခ်ိန္ အလြန္တုန္ရီေနတဲ့ထယ္ေယာင္းလက္ေတြ...။
ေဆးလံုးကိုယူၿပီးသည္ႏွင့္ အသင့္ေဆာင္ထားေသာေရဘူးကိုပါ ယူၿပီးေဂ်ာင္ဂုဖက္ကိုျပန္လွည့္လာခဲ့သည္။"ေဆး...ေဆးရၿပီ ေမာင္"
တစ္ခါမွမၾကံဳဖူးသည့္အေျခအေနမ်ိဳးျဖစ္သည္ေၾကာင့္
အလြန္ပင္တုန္လႈပ္ကာမ်က္ရည္ေတြစီးက်ေနတဲ့ထယ္ေယာင္း၊
သူေၾကာက္သည္ ဒီလူသားကိုဆံုး႐ႈံးရမွာကို..။
![](https://img.wattpad.com/cover/252953894-288-k153288.jpg)