[Zawgyi]
ဒီေန႔ေဂ်ာင္ဂုက မိသားစုလိုက္အျပင္ကိုေလ်ွာက္လည္ၾကမယ္ဆိုေသာေၾကာင့္ မနက္ေစာေစာထၿပီး ေရမိုးခ်ိဳးျပင္ဆင္ေနရသည္။
က်ေနာ္ကသာအေစာႀကီးႏိုးေနတာ သူကအခုမထေသး..။
အနည္းငယ္ဖြာေနေသာဆံပင္မ်ားကို က်ေနာ္ၿဖီးသပ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေခါင္းအံုးေပၚပါးကပ္လ်က္ ေမွာက္လ်က္ႀကီးအိပ္ေမာက်ေနေသာ သူ၊အရင္ကထက္စာရင္ သူ႔မ်က္ႏွာကနည္းနည္းေလးေခ်ာင္က်သြားေပမယ့္ က်ေနာ့္ေယာက္်ားကဘယ္လိုၾကည့္ၾကည့္ေခ်ာေနတုန္းပါပင္။
အနားကိုေလ်ွာက္လာလိုက္ကာ သူ႔လက္ေမာင္းကိုလႈပ္ျပီးနိႈးလိုက္သည္၊"အျပင္သြားမယ္ဆို...ထေတာ့ေလ"
"အင္းးး~"
သူက တအင္းအင္းသာလုပ္ေနသည္ ၊
အခုထိမ်က္လံုးမဖြင့္၊
အျပင္သြားမည္သာေျပာသည္ အမွန္ေတာ့အျပင္မွာ အနည္းငယ္မိုးအံု႔ေန၏၊ မ႐ြာပါေစနဲ႔ ပဲဆုေတာင္းေနရသည္။*ႁပြတ္*
"ေမာင္...ထေတာ့ဆိုကြာ"
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီး ႏိႈးေတာ့သူကအိပ္ေနရင္းျပံဳးသည္။ တကယ့္ကိုအသဲယားစရာ..။
"အင္း~ ထၿပီ ထၿပီ
သမီးေလးကိုသြားျပင္ေပးထားႏွင့္""အင္း"
သူ႔ကိုေခါင္းညိွမ့္ျပခဲ့ၿပီး သမီးေလးအခန္းကိုထြက္လာရန္ျပင္ေတာ့ သူကက်ေနာ့္လက္ေကာက္ဝတ္ကိုလွမ္းဆြဲသည္ႏွင့္
"ေမာင္ ေျပာစရာ႐ွိေသးလို႔လား?"
အခုေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္သူ႔ကို ေမာင္ ဟုရဲရဲတင္းတင္းေခၚတတ္ေနၿပီ၊ ဒါကလည္းသူရစ္လြန္းအားႀကီးလို႔ေခၚရာကေနအက်င့္ပါသြားတာဟုေျပာရမည္။
တကယ္လည္းပဲ ေမာင္ ဆိုတဲ့နာမ္စားကသူနဲ႔လိုက္ဖက္လြန္းပါသည္ေလ။