Mute Boy | Peter Parker [Tamamlandı]

29

Okumadıysanız önce final part1'i okuyun

İyi okumalar

Final: Part2

Eve vardığımda saat dokuza geldiği için partinin çoktan başladığını tahmin edebiliyordum. Hızlıca kapıya yöneldim ve içeri girdiğim anda büyük bir hayal kırıklığına uğradım.

Sadece Magnus ve Maurice vardı ve hazırladıkları hiçbir şeye dokunulmamıştı.

"Neler oluyor?" dedim şaşırarak.

Magnus kumandayı aldı ve hiçbir şey olmamış gibi televizyonu açtı. Moralinin bozuk olduğunu fark etmemek için aptal olmak gerekirdi.

"Kimse gelmedi." dedi televizyona bakarken.

Evet.. Bunu hesaba katmamıştık. Değil mi?

"Tüm gün boşuna uğraştık." dedi Maurice mutfak masasından. "Şuna bak direk bile getirdim."

İkisi de bana kısa süreliğine sinirli bakışlar attı.

"Ah, üzgünüm." dedim kanepeye giderek. "Gerçekten."

Sessizce oturduk.

"Kendimi aptal gibi hissediyorum." dedi Magnus.

"Ben de." dedi Maurice. "Hepsi bir hiç içinmiş."

İkisinin de bu kadar hüzünlü olması canımı sıkmıştı. Bu yüzden hızlıca ayağa kalktım ve en yakındaki üç birayı açacak ile açıp ellerine tutuşturdum.

"Buraya gelin, kadeh kaldırıyoruz."

"Hiç havamda değilim Mila."

"Gelin dedim."

İsteksizce yaklaştıklar ve şişeleri ortada çarpıştırdık.

"Paniğe kapılmanızı istemiyorum ama annem geldi." dedi tek seferde.

"Ne!"

"Bunu şimdi mi söylüyorsun!"

İkisini de tekrar susturdum ve konuşmama devam ettim.

"Parti için yanlış geceyi seçtiğimizi biliyorum. İsterseniz annemin yanına gidebiliriz ama buraya Maurice'i almak için geldi ve bu da üç kardeş olarak son gecemiz olabilir."

Bakışları yere indi. Maurice gitmeyeceğim diyemiyordu, onun büyüdüğü yer orasıydı. Burdayken orayı özlediği de belli oluyordu.

"Bu parti için çok uğraştınız ve bu kutlamayı hak ediyoruz. Kadehimi Eeyore ve Tigger için kaldırıyorum." dedim şişemi kaldırarak.

Çok geçmeden ağzıma dayadım ve birkaç yudum aldım. Tüm koşuşturmaca beni susatmıştı.

"Piglet'e." dediler ve ardımdan birkaç yudum aldılar.

Kısa bir sessizlik oldu.

"Annemi görmek isterseniz, şimdi gidebiliriz-"

"Aklını mı kaçırdın? Kardeşlerimle içiyorum burda."

"Evet, ben de gitmeyeceğim." dedi Magnus muhtemelen benden daha gururlu olduğu için. "Çok istiyorsa kendisi gelir."

Biz konuşurken dışardan gelen uğultu ile birlikte ön kapıyı açtım ve ne olduğuna baktım.

Mahallenin dışında otuz kırk kişilik bir kalabalık yürüyordu ve tamamiyle bizim eve doğru yönelmişlerdi.

Heyecanla el sallayarak onları bu tarafa çektim ve müziği açması için Magnus'a işaret verdim.