Mute Boy | Peter Parker [Tamamlandı]

26

Merhaba 6 ayda bir bölüm gelmesine rağmen hâlâ takipte olanlar..

Nasılsınız

Bölüm 1970 kelime yani emek kokuyor biraz

Umarım hoşunuza gider :]

İyi okumalar 🖤

👁️👄👁️

"Bayan Parker... Size bir şey söylemem gerek... Ben.. Aptalın tekiyim."

Salonda taklidimi yaparak gülmekten yerlere yatan Magnus'a buna bir son vermesini isteyen bakışlar atarken, arkamı dönüp aynaya baktım.

"Kadının yüzüne bile bakmadın." dedi Magnus. "Dokunsa ağlayacaktın."

"Sonuçta dokunmadı ve ağlamadım." dedim biraz çemkirerek. "Ayrıca özrümü diledim, önemli olan da bu."

Konuyu size açıklamak gerekirse, dün May'den özür dilemeye gitmiştik. Magnus söz verdiği gibi benimle gelmişti ama şimdiden beni geldiğine pişman etmeyi başarıyordu. May ise anlattıklarımı sakince dinlemiş ve önemli olmadığını, gençliğinde kendisinin de bu tarz bir şey yaptığını söylemişti. Yalan söylediği barizdi. Böyle bir şeyi kimse yapmazdı. Ama lanet olsun ki kadın, çok hoşgörülü ve kibar olduğu için beni kırmamaya çalışmıştı. Ayrıca Peter, gittiğimizde orada yoktu. Daha ne kadar saklambaç oynayacağını bilmiyordum.

Şu ana dönersek, boktan bir sabahtı ve okula gitmek için hazırlanıyorduk. Kasırgadan sonra ilk defa okula gideceğimiz için eve bir panik havası hakimdi. Yani en azından bana öyle geliyordu. Çünkü gerçekten sağır olmadığımı açıklamam gereken koca bir sınıf vardı ve bu sınıfın içinde Sam, Flynn ya da Gwen gibi isimlerin olduğunu hesaba katmak beni yavaş yavaş öldürüyordu.

"Hiçbir şey yoluna girmeyecek, siktir et." dedim aynanın karşısında durmaya devam ederek. Bazen kendime böyle emsalsiz tavsiyeler vererek hayatımı boka çeviriyordum.

"Bebeğin yanında küfür yok Mila!" dedi Maurice, kucağındakinin kulaklarını kapatırken.

Kendisi boş duramayan biri olduğu için şimdiden kendine bir iş bulmuştu ve bebek bakıcılığı yapıyordu. Rusya'da mimarlık okuyan biri hangi amaçla neden Amerika'ya sümüklü bebeklerle uğraşmaya gelirdi ki? Salak ağabeyimle tanışın. O geldi.

Sümüklü bebekten kastımın kucağındaki tatlı melek olduğunu düşünüyorsanız, aydınlatayım. Sümüklü bebek Magnus, öbürü normal bebek.

"Neden mimarlık ile ilgili bir şeyler yapmıyorsun?" dedim rimelimin kapağını açarken.

"Sanırım o konuda bana iş vermek istemiyorlar." dedi omuz silkerek. "CV'mi Rusça verdiğim için anlamamış da olabilirler."

Gerçekten işine dört elle sarılan biri.

"Ben bebek bakmaktan memnunum." dedi homurdanarak. "Bebek de benden memnun, öylesin değil mi? Evet öylesin."

Onun haline gülerken aynadaki savaşıma geri döndüm.

"Süremedim ben bunu.." dedim kendi kendime. Makyaj yapmaya yeni başladığım için acemilikten nasibimi alıyordum. Ama cidden, rimeli sol gözüme sürmeye çalışırken verdiğim çaba takdir edilirdi. Siz rimeli sol elinize mi alıyorsunuz yoksa sağ elinizle iki gözünüze de sürebiliyor musunuz? Her iki ihtimalde de, benden yeteneklisiniz.

Magnus yattığı sehpadan kalkarak bana baktı ve beni ayıpladı.

"Hiçbir şey öğretemedim ben bu kıza." dedi yanıma gelerek. "İşte şöyle yapacaksın."