Mute Boy | Peter Parker [Tamamlandı]

8

Odama girip mesajdan dolayı titreyen telefonumu elime aldım.

Buna pek alışık değildim çünkü genelde Magnus hariç kimse bana mesaj atmazdı.

+1 1263 923

Hey,

Bu benim numaram,

Peter Parker.

Biliyorsun, Oreo çocuk.

Ekrana bakarken istemsizce güldüm. Oreo çocuk kulağa hiç de fena gelmiyordu. Toblerone'a kıyasla çok daha iyiydi.

Parmaklarımı klavyede gezdirirken saçımı kulağımın arkasına attım.

MİLA

Biliyorum,

İletişime geçmen güzel.

-Milka

Bence reklamında mor bir inek barındıran çikolata markasının bana kalması haksızlıktı.

Ben daha çok kinder olmayı tercih ederdim.

PETER

Oh, evet iletişim.

Aslında bugün tuvalette olanlarla ilgili yazmak istedim.

Eğer Gwen
seni kavgaya çağırırsa bir dahakine lütfen bana haber ver Mila.

Mantıklı gibi gözüküyordu ama değildi.

Yani Gwen beni köşeye çekmeye çalışırsa koşarak Peter'in kollarına atlamak kulağa pek hoş gelmiyordu.

Gerçi ben haber versem de vermesem de bir şekilde kendimi Peter'in kollarında buluyordum.

MİLA

Nasıl istersen öyle olsun.

Kısa bir süre ekranla bakıştıktan sonra konuşmanın bittiğine karar verip telefonu bırakırken babamın sesini duydum.

"Mila, yemek zamanı !"

Telefondan saate baktığımda henüz 8.20 olduğunu görüp somurttum.

Hadi gece olsun uyuyalım hiç uyanmayalım.

Tam olarak aklımdan geçenler bunlardı.

Merdivenlerden inerken etrafı kollayıp Magnus'un bana yastık fırlatmaması için dua ediyordum.

İkisinin de masada olduğunu görünce derin bir nefes vererek masaya oturdum.

Köfte ve patates, gayet iyi bir menüydü.

Babam sohbet başlatmak ister gibi duruyordu, her üç lokmada bir yaptığı gibi ağzını peçeteyle sildi.

"İlk gününüz nasıldı ?"

Bir düşünelim, bütün yıl sürecek bir iddia ile hayatımı cehennem ettim, kızılın tekine çelme taktım ve aynı kızıl tarafından tuvalette köşeye çekildim.