Mute Boy | Peter Parker [Tamamlandı]

15

Bu bölümü 3 kez yazdım, yüzlerce kelime sildim. Huzurlarınızda en soft bölüm.

İyi okumalar.

Uyandığımda kesinlikle berbat hissediyordum.

Gözlerimi araladım ve aniden gelen öğürme isteğini bastırdım.

Üstümdeki battaniyeyi atarken doğrulmaya çalıştım, ama midemden derin bir ses geldi.

Aç olduğum için değildi, sanki organlarım hareket ediyor gibi geldi.

Ellerimi karnıma bastırıp durdum.

Etraf hâlâ biraz karanlıktı.

Bir kez daha öğürme isteğimi bastırdığımda, elimle Magnus'u dürttüm ve uyanması için ona baktım.

Uykusu hafif olduğu için ilk dürtmemde rahatsızca gözlerini açmıştı.

Kanepede doğruldu ve obez bir kedi gibi oturdu. Bir süre salak salak birbirimize baktık.

Göz kapaklarım yanıyor gibi geldiği için olabildiğince gözümü kırpmıyordum.

"Magnus, kalk."

Sessizce konuşuyordum ama aslında içimden hüngür hüngür ağlamak geliyordu.

Ağlasam susmazdım, ve babamın nerede olduğunu da bilmiyordum.

Bu soğukta geceyi dışarıda geçirmek aptalca bir fikirdi, büyük ihtimalle hasta olmuştum.

Magnus parmaklarını saçlarına daldırdı ve ofladı.

"Ne var ?"

"Galiba kusacağım."

"Dışarıdan bakınca antibiyotik gibi mi duruyorum ?"

Etraf soğuktu ama ben terliyordum.

Öfkeyle gözlerimi ona çevirdikten sonra yeniden oflayarak kalktı ve gerindi.

Önce gidip lambayı açtı, çünkü Güneş doğmamıştı.

Hızlıca parmaklarını çıtlattıktan sonra mutfağa gitti.

Odada berbat bir koku vardı.

Sanırım dün yerde bıraktığımız karpuz çürümeye başlamıştı, bir meyve cesediydi.

Koku kusma isteğimi tetikliyordu.

"Camı açar mısın ?"

"İstersen doktora gidebiliriz."

"Hayır, yalnızca temiz havaya ihtiyacım var."

Boynunu ensesinden geri saldı ve başını olumlu anlamda salladı.

Ayaklarını sürüyerek camı açtı ve kokuyu fark edip yüzünü buruşturdu.

Yeniden salonla birleşik mutfağımızın tezgahına gitti ve dolap kapaklarını açmaya başladı.

"Kusmuk torbası var mı bizde ?"

"Acele et."

"Sakın kanepeye kusma, geliyorum."

Gittikçe rengini kaybeden yüzümü battaniyeye gömdüm ve telefonumdan saate baktım.

Sabahın beşiydi, ve yalnızca üç saat uyuyabilmiştik.

Nihayet bana bir torba getirdiğinde aniden içimdeki her şeyi serbest bıraktım, ve torbanın elimde ağırlaştığını hissettim.

Magnus karşımdaki masaya oturup beni beklerken esnedi.