Berdel : Zoraki Evlilik

Yeni Hayat

Azat'ın Dilinden
Sonunda düğünümüz bitmişti. Ama bir aksilik oldu. Gelin arabamızın lastiği düğünümüz esnasında silahların patlaması sonucunda lastikler patlamıştı. Ve buda bazı silah kullanmasını bilmeyen mahlukatlar yüzünden olmuştu. Çok sinirim bozulmuştu.
Gönül ile gidebilmem için tek çare ise bir attı. Civardan birileri tarafından bizim için getirilen ata atladık yola çıktık şimdi.
Bizimkiler ve misafirler bizim gidişimizden sonra gittiler.

Şu an Gönül önümde bende arkasında olmak üzere atın üzerinde ilerliyorduk.

- Rahatsın umarım ?

- Hıhım...

-Atla yürüyerek gidersek akşam olur. Hızı arttıracağım o yüzden sordum.

- Düşmezsek sorun olmaz.

- Ya da konağa gitmeyelim...

- Neden ? Başka nereye gidebiliriz ki ?

- ....

Gönül kırmızı duvağı başından kaldırdı.

- Cevap versene.

- Bilmiyorum. Bunu dedeme soracağım.

Ben atı yolun kenarında durdurdum. Sonra cebimden telefonu çıkarıp dedemi aradım.

Telefon Görüşmesi
- Ne oldu torunum ?

- Dede çiftlikteki konağın kapısı kitli mi ?

- Yok kitli değilde neden sordun şimdi ? Hem siz buraya gelmiyor musunuz ?

- Yok dede. Bugün konakta olmayalım. Bu yüzden ilk günü çiftlikte geçirelim diye düşünüyorum.

- Hmm. İstersen araba göndereyim sizi alsınlar.

- Yok dede. Gerek yok. Bugün biz çiftlikte kalalım.

- Peki sen bilirsin torunum. Halbuki annen odanız için çok hazırlık yapmıştı.

Dedemin son cümlesiyle sinirlendim ama içimden. Ve içimden "tövbe estağfurullah" dedim.

- Hadi ben kapatıyorum dede !

Daha fazla ayarlarım bozulmasın diye sözü fazla uzatmadan telefonu kapattım. Bu arada Gönül söze girdi.

- Ne oldu ? Ne dedi deden ?

- Çiftliğe gidiyoruz !

- Çiftlik mi ?

- Evet.

- Uzak mı ?

- Konak'tan daha uzak. Hatta şöyle söyleyeyim Malabadi köprüsü var. Biliyor musun bilmem oradan gideceğiz. Oraya yakın.

- Hmm. O zaman yolumuz uzun. Bir dakika ! Malabadi köprüsü mü dedin !

- Evet...

*
Aslanbey Konağı.
Yaren'in Dilinden
Düğün sonrası konvoyunun sonunda artık Aslanbey konağının kapısının önündeydik.
Ben ve Harun arabanın içinde beklerken herkes arabadan indi. Davullar çalmaya başladı. Belli ki gelin getirme adetiydi bu da.

Birisi konağın tepesinden arabamıza paralar atarken arkamızdan gelmiş bazı ağa çocuklarının torunları filan işte paraları kapmaya çalıştı. Ondan sonra Harun'un annesi arabamızın kapısını açtı ve tıpkı filmlerdeki gibi " lili" çekti.

- Lilililililililililili !

Sonra Harun arabadan indi. Ardından elini uzatıp bende arabadan indim. Harun'un koluna girip Aslanbey konağının aralanan kapısının ardından içeriye ilk adımlarımızı attık.
Artık ben Yaren Şadoğlu değil Yaren Aslanbey'dim! Bu konağın ilk ve büyük gelini. Hayalim gerçi bu değildi ama yapacak bir şey yoktu.
Harun ve ben birlikte girdiğimiz konağın kapısı kapatıldı ve kapı önü kalabalık dağıldı. Sonra bizi Sultan hanım odamıza çıkardı.
Şu an kapının önündeydik.