Berdel : Zoraki Evlilik

Hoşgeldin Gönlüme

Sınır 35 - 40 oy
170 yorum
Bu bölüm tam tamına 6078 kelimedir.
Satır arası yorumlarınızı bol bol bekliyorum. Hem YarHar hem AzGön için.
Ve de en beğendiğiniz sahneleri yazmayınca unutmayın .

Gönül'ün Dilinden
Azat'ın göğsüne kafamı koymuş ağlıyordum.  Ona tüm içimi yaşadıklarımı dökmüştüm. O ise sanki onu öldürmüşler gibi canı yanmıştı ve her seferinde babaanneme , amcama içinden sövmüştü.

Şimdi gözyaşlarımı silip Azat'ın göğsünden başımı kaldırdım. Yataktan kalktım. Aynanın karşısına geçtim. Gözlerim ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu.

*
FLASHBACK
11 Yıl önce
Yine okula gitmek için amcamın dizlerinde yalvarmış yakarmıştım. Hep aynı isteğimi dile getirdiğimde kemerle yediğim dayaklar bitmişti , şimdi işkenceler başlıyordu.

- Amca ne olur yapma ?! Gözünü seveyim ! Korkuyorum !

- Hiç boşuna konuşma ! Bu sefer senin sonun bu ! Hak ettiğini göreceksin !

- Nereye götürüyorsun amca ?! Ne olur bana bir şey yapma ?! Hem ne istedim senden ?! Çok bir şey istemedim ! Sadece bende okula gitmek istedim !

- Sus ! Hâlâ okul gidiyor ! Unut sen onu ! Yürü !

Amcam beni ormanlık alan getirmişti. Gündüz saatiydi. Annemler yine evde yoktu. Hatta bu sefer abimlerde yoktu. Kars'a gitmişlerdi. Babamda işteydi. Amcam benim saçlarımı tutup en son ormanlık alanın dere gibi bir yerine getirdi. Dereydi ama derindi. Sonra beni yere fırlattı. Ardından tek bir kelime dahi edemeden belindeki silahı çıkardı. Kafama dayadı. Tetiği çekti. Ben korkuyla sessizce ağlamaya başladım. Gözlerimden gizli akan gözyaşları , yüreğimde yıkılan hayallerim , zihnimde birazdan ne olacağımı düşünüyordum.

- A amca ! Y yapma ! B ben ! Ben... K korkuyorum ! S söz bir daha okul demem ! Y yapma !

- Kolay kurtuluşu seçme yeğenim ! Çünkü senin artık tek iki seçeneğin kaldı ! Ya evleneceksin ! Ya öleceksin ! Ama bak amcan sana güzel bir kurtuluş olanı seçti ! Ölümü !

- Yapma !

Ağlıyordum. 10 yaşında bir çocuk olarak ağlıyordum. Ve bu yaşımda abimden işte töre denilen şeyin ne olduğunu öğrendim. Artık her şeyi biliyordum. Neden bu kadar değersiz görüldüğümü...
Belkide haklıydı. Ölüm benim için kurtuluştu. Gözyaşlarımı sildim. Sonra suda yansıyan yüzüme baktım. Ardından gözümü yumdum.

- Son sözlerini söyle ! Çünkü bundan sonra son nefesini vereceksin !

Ardından abimin bana geçen yıl söylediği sözler gelmişti.
"sana her ne kötülük ediyorlarsa etsinler kardeşim ! Sakın korkma yanında Allah var ! Sana yardım eden yüce Rabbimiz... Allah çocukların sesini duyar , dualarını kabul eder. Ve şimdi artık korkma değil , güçlü olma zamanı. Savaşma zamanı. Mücadele zamanı"

Evet Harun abim tam olarak bana bunları söylemişti. Ben yumduğu gözlerimi ansızın açtım sonra son gücümle yerden kalktım. Ayağa kalktım. Ve amcamın silahıyla tetiği çekmesini beklemeden kendimi suya attım. İntihar ettim.

*
Günümüz
Azat'ta ayağa kalktı. Arkadan sarıldı bana. Sonra boynuma tekrar kafasını koyup öptü.
Ardından elleriyle gözyaşlarımı sildi.

- Gönül... O güzel gözlerin artık gözyaşlarıyla olmasın... Biliyorum çok kötü şeyler yaşamıssın... Ne yaparsam yapayım geçmişi değiştiremem Ya da unutturacak sana. Ama senin yaralarına ortak olup yaralarını sarabilirim. Şimdi o güzel gözlerin bana baksın...