the devil

Chapter 17 (SEASON 2)

سلام دوستای خوشملم =)
اینم از قسمت جدید و فصل جدید....سال جدید هم که داره میاد کلا آپدیت میشیم ؛)
برین ادامه >>>>>>>رای و نظر هم مثل همیشه فراموش نشــــــه!

رو صندلی تو اتاق گریم نشسته بودم و داشتم با گوشیم ور میرفتم. همه داشتن اینو توییت میکردن:

#getluckytodaytiffany

#wecannotwaittoseeyou

من لبخند زدم و از دوربین جلوم یه عکس از خودم و گریمورم گرفتم درحالی که پشتم وایساده بود و داشت موهامو با سشوار صاف میکرد و گذاشتمش تو اینستاگرام و توییترم.

عکسی که چندروز پیش از خودم و لویی گذاشته بودم بیشتر از یک میلیون لایک خورده بود و همه از دوستیمون راضی بنظر میرسن. من چندتا از طرفدارامو که تو آخرین نظرات بودنو فالو کردم و خیلی خوشحال بودم که میتونم با همین کار ساده کلی آدمو خوشحال کنم. من حتما جام تو بهشته!!

-آخ!

سالی(گریمورم) موهامو کشید و من اینو گفتم. سرم داره میترکه و وقتی به دیدم موهامو داره با یه کش میبنده بالای سرم از نارضایتی یه آه کشیدم و دوست داشتم فقط خفه اش کنم. پس چرا اینهمه زجر کشیدم و موهامو اینقدر صاف کرد وقتی میخواست فقط بالای سرم ببندتش؟!!!

چون میدونستم همیشه کلی جواب تو آستینش داره بیخیال شدم و فقط نشستم تا کارش تموم شه و هی لبمو گاز میگرفتم تا سرش داد نزنم و همه ی بساطشو به هم نریزم!!!

بعد یه مدت که فکر کنم ده دقیقه بود در باز شد و لکسی با قیافه ی آشفته اومد داخل و به محض باز شدن در تونستم سروصدای طرفدارایی که پشت در بودنو بشنوم و همینطور صدای داد و فریادای بادیگاردا و نگهبانا که دورشون میکردن. اون سریع درو بست و بهش تکیه داد و قبل از اینکه بهمون سلام کنه یه نفس عمیق کشید.

-سلام. ببخشید اینقدر دیر کردم! خیابونا اینقدر شلوغ بود که پلیس مجبور شد ماشینارو نگهداره تا ما بتونیم رد شیم.

اون گفت.

-ولی مهم اینه که الان صحیح و سالم اینجام. نه؟

رو لبش یه لبخند نشست و بالاخره سالی دست از سر کچل من برداشت و چسبید به لکسی. خیلی خوشحالم که اومد. اون دقیقا مقل یه فرشته ی نجات عمل کرد و منو نجات داد از دست سالی ولی براش متاسف هم هستم چون بیچاره علاوه بر اینکه الان باید زجر بکه زیر دست سالی باید غرغراشم تحمل کنه!