" အား... "
" Oh! Fuck ... "
လှုပ်နှိုးခံလိုက်ရသလိုသတိပြန်ဝင်လာကြသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက်ချက်ချင်းပင်တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်အပြိုင်အဆိုင်ကျောခိုင်းပစ်လိုက်ကြ၏။မထင်မှတ်ပဲရုတ်တရက်ရင်ဆိုင်ကြုံတွေ့လိုက်ရတဲ့အခြေအနေကအရမ်းကိုရှက်ဖို့ကောင်းလွန်းတာမို့နှစ်ဦးသားကြားမှာစကားသံတွေကအချိန်တစ်ခုကြာပျောက်ရှနေလေသည်။
" မဟုတ်...ကျွန်တော်...မဟုတ်...အာ...Sorry..."
ကျောခိုင်းထားရင်းနဲ့ပင်ကောင်းလေးကအခန်းထဲဝင်လာရတဲ့အကြောင်းအရင်းကိုရှင်းပြချင်နေပုံရသည်။သို့သော်ကောင်လေးသည်လည်းသူ့လိုပဲအရမ်းကိုရှက်နေသည်ဖြစ်မည်။ထွက်လာတဲ့စကားလုံးတွေကအစီအစဥ်မကျပဲထစ်ငေါ့နေ၏။ဖြစ်ပျက်သွားတဲ့အခြေအနေကတစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက်နောက်တစ်ကြိမ်ထပ်ပြီးမဆုံချင်ရလောက်အောင်ဆိုးဝါးလွန်းတာမို့အခုချိန်မှာအငွေ့ပျံပြီးပျောက်ကွယ်သွားဖို့ကိုသာသူဆုတောင်းနေမိသည်။
အား...ရှက်လိုက်တာ...။
ဘယ်လိုအရှက်ကွဲမှုမျိုးလဲ...။
အခန်းထဲကနေကောင်လေးကထွက်မသွားသေးပဲမလှုပ်မယှက်မတ်တပ်ရပ်နေဆဲပင်...။ကြည့်ရတာသူ့ကိုအထင်မလွဲအောင်ထပ်ပြီးရှင်ပြချင်နေပုံရသည်။အခုချိန်မှာရှင်းပြဖို့ကြိုးစားနေတာထက်သူအဆင်ပြေစေဖို့အခန်းထဲကနေထွက်သွားသင့်တယ်ဆိုတာဒီကောင်လေးနားမလည်ဘူးလား...။အခြားကိစ္စတွေမှာသူတို့လိုက်မမှီနိုင်အောင်ဉာဏ်ပြေးလွန်းတဲ့ကောင်လေးကဒီအခြေအနေမှာတော့အရမ်းကိုတုံးအလွန်းသည်။ကောင်လေးကျောခိုင်းကာမတ်တပ်ရပ်နေတုန်းသူလည်းကုတင်ပေါ်ကတဘတ်ကိုကမန်းကတန်းဆွဲယူပြီးခါးမှာပတ်လိုက်၏။
ထိုစဥ်အခန်းတံခါးဖွင့်သံကြောင့်နှစ်ယောက်လုံးတံခါးပေါက်ဝဆီပြိုင်တူကြည့်လိုက်မိကြသည်။ထိုအခါအခန်းထဲကိုကမူးရူးထိုးဝင်ရောက်လာတဲ့မြတ်ခေါင်တို့သုံးယောက်ကနားမလည်တဲ့အကြည့်တွေနဲ့သူတို့နှစ်ယောက်ကိုကြည့်ရင်း...
" ခုနကဒီအခန်းထဲကအော်သံကြားလိုက်တယ်...အသံကအကျယ်ကြီးပဲ...ဘာဖြစ်ကြတာလဲ..."
أنت تقرأ
ကိုယ့်ရင်ထဲမှာအလွမ်းမိုးတွေစွေ{ Completed }
عاطفيةဤဇာတ်လမ်းသည် Real Life နဲ့ကိုက်ညီမှုမရှိတဲ့စာရေးသူ၏စိတ်ကူးယဥ်ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ဖြစ်ပါသည်။
