22.BÖLÜM

1.4K 78 6
                                    

22.BÖLÜM

    

   Aradan 10 gün geçmişti ve 10 gün boyunca Yamaçla hiç görüşmemiştik.Televizyondaki magazin programının birinde dün gece izlediğim bir görüntüde yeni bir sarışın kız daha bulduğu belli oluyordu.Ne sanmıştım ki?Onun benimle evleneceğini mi?Bu aptalca.

   Bugün yeni bir gün ve ben artık normal hayatıma geri döndüm.Evet hastanedeyim ve zorlu bir nöbetin ardından hastaneden çıkmak üzereyim.

   "Güüül merhaba!" diyen tanıdık  sese dönünce onun Deniz olduğunu gördüğümde gülümseyip,"Merhaba Deniz"dedim ve sarıldık.

    Deniz benim ikinci eniyi arkadaşımdı.

   "Naber?"

   "İyi.Nöbetten çıkıyorum."dedim.

   "Ben de nöbetten çıkıyorum.İstersen kahvaltıya gidelim mi birlikte?"

   "Hımmm.Kulağa güzel geliyor."dedim.Onunla eskiden acil serviste birlikte çalışırken nöbet çıkışları kahvaltıya giderdik.Sanki gece boyunca gözünü kırpmadan çalışan biz değilmişiz gibi birde ertesi günü birlikte geçirip ,koskoca günün hakkından gelirdik.Kahkaha ve muhabbet dolu güzel günlerdi onlar.Yani herkese karşı buzlar kraliçesi değildim aslında.Kişiye ve bana olan yaklaşımına göre işler değişirdi bende.

   "Tamam o zaman herzamanki yerimize gidelim.Ayşe Abla da bizi özlemiştir.Epeyidir gitmiyoruz."deyip sırtıma  sardığı sağ koluyla beni yönlendirdi ve arabasına doğru ilerledik.

    Kırlangıç Kahvaltı Evine geldiğimizde Ayşe Abladan malum fırçamızı yedikten sonra ,önümüze getirdiği enfes kahvaltılıklarla midemizi şenlendirdik.Bu arada Denizle sohbetimiz kaldığı yerden devam eden ve ritmini bir nota bile kaçırmayan şarkı sözleri gibiydi.

    "Eeee ,şimdi zengin de oldun.Peki niye hala hemşirelik yapıyorsun güzelim?"dedi Deniz.Ona gülerek.

    "Sen neden yapıyorsun Yakışıklı?"dedim.Çünkü Deniz de oldukca varlıklı bir ailedendi.Hatta kendilerine ait koskoca bir inşaat şirketinin olduğunu iyi biliyordum.

    "Ben başka.Biliyorsun.Kan,adrenalin ve hayat kurtarmak bana iyi geliyor.Masa başı işler bana göre değil."

    "Ben de aynıyım.O para şu an benim için bişey ifade etmiyor.Belki ilerde dünyayı falan gezerim.Yada güzel bir yatırım yaparım.Ne bileyim işte Deniz,şu an  parayı hayatıma dahil etmek istemiyorum.Oluruna bıraktım bir süre"dedim.Aslında o para bana Yamaç'ı hatırlatıyordu.Yamaç'ı düşününce ,içimde kırılan bişeyler canımı acıtmıştı sanki.

    "Tamam o zaman bir ara senle dünyayı gezelim."deyip göz kırptı.Deniz işte,ne zaman şaka ne zaman gerçek söylediğini anlayamazsınız.

     "Olur yakışıklı.Bir ara yapalım."dedim ve gülüştük.Tabağımdaki krepi bıçakla kesip ağzıma götürürken çatalım telefonuma gelen mesajla havada kaldı.Elime aldığım telefondaki mesajı açtığımda ups.

     "NEREDESİN VE NE YAPIYORSUN GÜL?"

     Mesaj Yamaçtandı.Hemen cevabımı yazdım.Ne de olsa ondan çekinmiyordum.

     "KIRLANGIÇ KAHVALTI EVİNDE KAHVALTI YAPIYORUM.YASAK MI?"

     "YALNIZ MISIN?

AŞIK OLURSAN KAYBEDERSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin