5.BÖLÜM

2K 119 5
                                    

5.BÖLÜM

*GÜL*

    İşkence gibi gelen tanışma yemeğinden sonra  nihayet eve gelebilmiştim.Üzerimdeki ceketimi çıkarıp  dolaba astıktan sonra Yamaç'la olan dansımız gözümün önüne geldi birden.Ürperdiğimi hissettim.Bakışlarındaki koyuluk kalmıştı aklımda.İlginç bir histi bu,bana uzak ve anlam veremediğim bir histi.Dudaklarımın kuruduğunu hissedince,hala üzerimde duran kırmızı elbiseye aldırmadan, yatak odasından çıkıp,mutfağa doğru yürüdüm.

    Evim 2+1 küçük bir apartman dairesiydi.5 katlı apartmanın 3.katında oturuyordum.Hastaneye yakın olması ve kirasının da uygun olması nedeniyle bu ev tam bana göreydi.Zaten tek başıma kaldığım için küçük olması da işime geliyordu doğrusu.

    Mutfakta dolabı açıp,içecek birşey var mı diye baktığımda kola şişesi gözüme takıldı.Elime alıp,dolabın kapağını kapattım ve masaya bıraktım.Mutfak dolabından büyük bir bardak alıp şişenin yanına bıraktım ve sandalyeye oturdum.Bardağıma doldurduğum koladan ,büyük bir yudum alıp arkama yaslandığımda yeşil gözleri tekrar aklıma geldi.Neden etkilenmiştim ki,onun gibi kendini beğenmiş bir adamdan?Ama duygularımı baskılayabilir ve en azından o para için kendimi ondan uzak tutmaya çalışabilirdim.Derin bir nefes alıp tekrar elimde tuttuğum bardaktan  bir yudum daha aldım.Kapının çalmasıyla düşüncelerimden uzaklaşıp yerimden kalktım ve kapıya doğru yürüdüm.Kapıyı açmamla şaşırmam bir olmuştu.Bu adamın benim evimde ne işi var ve asıl soru benim evimi nerden biliyor?

    "Merhaba Gül"

    Yüzümdeki şaşkın ifadeyle;"Merhaba da, hayırdır?"dedim.

    "İçeri davet etmeyecekmisin beni?"dedi.

    Yamaç'ı kapımda görmek beni şaşırtsada eve girmek istemesini anlamsız bulduğumdan ve elindeki içki şişesinden de niyetinin pek dostca olmadığını anladığımdan gardımı alarak ;"Malesef Yamaç.Seni içeri alamam.Oturduğum apartmandaki komşularım tarafından bu pek hoş karşılanmaz ve benim de anlayışıma ters."dedim.Bu yalan değildi.Karşı komşum Emine Teyze görse beni yedi düvele rezil ederdi herhalde.Hatta ne diyeceğini de az çok tahmin ediyorum."Amaaan komşular,bizim gençliğimiz nerde ,şimdiki kızlar nerde.En ufak bir fırsatta eve  erkek atıp,alem yapıyor şimdikiler."derdi kesin.

     Yamaç, yinede girmek istediğini belirterek;"Ama kötü bir niyetim yok,sadece senle vakit geçirip,biraz seni tanımak istedim."dedi ellerini havaya kaldırıp,ben masumum der gibiydi. Tabi tabi ben de hemen inandım ya.

    "Olabilir.Zaten yarın adaya gidiyoruz ve yeterince birlikte vakit geçireceğiz.Bu yüzden de böyle birşeye pek gerek görmüyorum."deyip kapıyı sertce yüzüne kapattım.Sırtımı yasladığım kapıda bir süre bekleyip,kapı dürbününden dışarı baktığımda gittiğini görünce rahatlamaya çalışarak üzerimi çıkarıp,eşofmanlarımı giymek için ve yarına valizimi hazırlamak için yatak odasına gittim.

     Sabah içim kıpır kıpır birşekilde güneşin ilk ışıklarıyla uyanmıştım.Uzun yolculuklara çıkacağım zaman heyecandan doğru düzgün uyuyamaz hep sabahın en erken saatlerinde kalkardım zaten.Yine böyle bir heyecanın dürtüsüyle fırladığım yataktan,kendimi duşun rahatlatıcı etkisine bırakarak bir süre rahatlamaya çalıştım.Sonra saçlarımı kurulayıp,akşamdan hazırladığım siyah taytımı ve üzerine de bir omzumu açıkta bırakan sarı bluzumu giyip,üzerime aldığım siyah ceketimle hazırdım.Burada mevsim sonbahardı ve bundan daha ince giyinmek istemiyordum.Bora bora adalarının çok sıcak olacağını bildiğimden ,uçaktaki kabinde değiştirmek için birde beyaz keten bir elbise ve sandaletlerimi almıştım yanıma.Oraya böyle inmek istemezdim doğrusu.Esma ile akşamdan havaalanında buluşmak için kararlaştırdığımızda 10 dakika önce çağırmış olduğum taksiyi beklemeye koyuldum.Derken taksi de gelmişti ve havaalanına doğru yola çıkmıştım.Hayatımdaki en büyük çılgınlığımdı bu benim.Sıradan bir yaşam süren ,normal bir insandım oysaki.Kim derdiki buzlar kraliçesi Gül, aşık olmakla ilgili bir yarışmaya ,üstelik 5 tane herhalinden çapkın olduğu belli olan erkeklerle birlikte katılsın?Bunu bana birisi söyleseydi kasinlikle ona katıla katıla gülerdim,ama şimdi bu denli bir çılgınlığın içinde bulmuştum kendimi.Üstelik kendimin de istediğim bişeydi bu.Hayat gerçekten de tuhaf.

AŞIK OLURSAN KAYBEDERSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin