AŞIK OLURSAN KAYBEDERSİN

ÖZEL BÖLÜM(2.KISIM)

    *******************

Merhaba sevgili dostlarım.Bu hikayeme final vermeme rağmen size özel bölümler yazacağıma dair söz vermiştim ama diğer hikayeme başlamam ve bazı özel engellerden dolayı bu bölümleri yayınlamam biraz uzadı.Kusuruma bakmayın.Umarım bu bölümü beğenirsiniz.Öpüyorum hepinizi.Bu arada 3.yayınladığım hikayeme de göz atarsanız sevinirim.İsmini değiştirdim.Yeni ismi"İDDİALI AŞK" Wattpad sayfamdaki Çalışmalar kısmından da kolayca ulaşabilirsiniz.Hepinizi seviyorum.Öpüldünüz. MASALCADISI...

ÖZEL BÖLÜM (2 KISIM)

"Çok heyecanlıyım Esma!"

"Biliyorum ama Tatlım, heyecanlı olman çok normal.Gelinler hep heyecanlı olurlar."dedi Üzerimdeki gelinliğim bembeyazdı.Prenses kesim olan klasik bir modelde karar kılmıştım.Zaten bütün gelinlikler kızları prenses gibi göstermiyor muydu ki?Değil mi?Gelinliğimin üst tarafı straplez kesim ve savaroski taşlarla süslenmişti.Göğsümden belime kadar vücuduma sıkıca oturan gelinliğimin etek kısmı ise oldukça kabarıktı.Kapı çalınıp içeri giren ve  şık siyah bir damatlığın içinde bütün yakışıklılığıyla karşımda duran Yamaç'ı gördüğümde onunla bugünlere geldiğimize hala inanamıyordum.Hala biryerlerden birileri fırlayacak ve bu düğüne birileri veya birşeyler engel olacakmış gibi geliyordu.Yamaç  bana doğru yaklaştığında Esma gülümseyerek gelin odasından çıktı ve arkasından kapıyı kapattı.

     "Gül hala inanamıyorum.Gerçekten artık benim misin?"dediğinde ona gülümsedim ve başımı iki yana sallayıp"Daha değil.Unuttun mu henüz imzayı atmadım."dedim.

     Yüzündeki gülümseme  bir anda soldu ve iki kolumdan tutup bana iyice yaklaştı."Yoksa hala benimle evlenmemek için direnecek misin Gül?"

     "Hayır."dedim."Bu saatten sonra tekrar kaçırılmayı göze alamam değil mi?"

     "Benim için sorun değil.Seni istediğim zaman tekrar tekrar kaçırabilirim.Seninle biryerlere hapsolmak hoşuma gidiyor nedense."deyip dudaklarını dudaklarıma kapattı.

     Kapının vurulmasıyla dudaklarımız birbirinden ayrıldığında ikimizinde gözlerinde özlem ve arzu vardı.Birbirimizden ayrılmamak üzere  birazdan atacağımız imzalarla aşkımızı resmileştirecektik artık.Aradan 2 yıl geçmesine rağmen hala onu gördüğünde deli gibi atan bir kalbim vardı.Onu tanımadan önce sadece kan pompalamaya yarayan kalbim o yarışmadan sonra Yamaç için atmaya başlamıştı sanki.Tuhaf ama herhalde aşık olunca böyle oluyormuş.

      Kapıdan giren annem ve Naz Teyze ,yani artık anne demeliyim ona, ikimize de ayrı ayrı bakıp övgülerini dile getirdiler ve bizi bekleyen konukların olduğu salona bir an önce geçmemiz için uyarmayı da ihmal etmediler.Bunun üzerine derin bir nefes alarak Yamaç'ın kolunda salona doğru ilerledim.Nikah masasına oturduğumuzda şahitlerimiz Arda ve Esma'nın da yerini almasıyla nikah törenimiz başlamış oldu.Oldukça kalabalık bir düğündü.Çekilen fotoğrafları artık takip edemiyordum.Birde Kanalarızadan bir kameranın hemen masanın kenarında yer alması gülümsetmişti beni.Hıh.Kim derdiki hayatımın aşkını bir yarışmada bulacağım diye.

      Karşımızda yerini alan orta yaşların üstündeki ,saçları hafif seyrek nikah memurunun açılış konuşmasının ardından, bilindik o soruları sormaya başlaması üzerine ikimizde ardı ardına 'evet' leri yüksek sesle söylemiştik.Arda ve Esma da onaylayan sözlerle bu en önemli günümüzde şahitliklerini onaylamışlardı.Tabiki ben bu esnada Yamaç'ın ayağına basmayı unutmam ve Yamaç'ın benim ayağıma basmasıyla salonda epeyi bir gülüşmeler yaşanması da oldukça komikti.Beni alnımdan öpmesi ve İlk dansımızı ederken ki huzurlu tavrı Yamaç'a beni hayran bırakmıştı adeta.Sahi bu nikahta keramet vardır sözü doğrumuydu ki?