AŞIK OLURSAN KAYBEDERSİN

12.BÖLÜM

****************************

12.BÖLÜM

         

    Sabah olunca bu kadınla uyanmak neden bana bu kadar iyi geliyordu böyle?Onun o güzel kokusunu içimi çekerek uyanmak ve uyandığımda da onun hala kollarımda uyuduğunu görmek terapi gibiydi.Ben kimseye sarılarak uyumamıştım.Bu benim kadınlarla arama koyduğum bir sınırdı.O sıradan bedenlere sarılmak benim için hiçbirşey ifade etmiyordu çünkü.Oysa Gül,ona sarılmayı daha ilk geceden sevmiştim.İlk o sarılmıştı uykusunda bana ,sonrada devamı geldikce onun sarılmasını ister olduğumu anlamıştım,çünkü onun sıcaklığına fena halde alışmıştım.

    Onu izlerken gözlerini kırpıştırarak açtığında ,yüzündeki o en sevdiğim gülümsemesiyle bir başka güzel oluyordu bu kadın.Kesinlikle benim olmalıydı.Bu gülümsemeyi benden başka kimsenin görmesi yasaklanmalıydı.

    "Günaydın"dedim ve dudağına bir öpücük kondurdum.

    "Günaydın.Sen ne zamandır uyanıksın?"dedi.

    "Bir kaç dakika oluyor"dedim.Aslında nerdeyse 2 saattir onu izliyordum.Onun bana sokularak ve onu öptüğümde uykusunda mırıltılar çıkararak uyumasını izlemekten büyük bir haz alıyordum.

     Yavaşca yataktan kalktı ve utangaç haline bürünüp"Kalkalım mı Yamaç?"dedi.Bu utangaçlıkla pembeleşen yanakları onu diğer kadınlardan daha çekici yapıyordu zaten.

      "Biraz daha yatakta kalsak"dedim.Onunla bu odanın içinde özgürdük ve yalandan kavgalar etmek zorunda da değildik.Ona yalandan bile bağırmak,onu aşağılamak hoşuma gitmiyordu artık.

      "Ama biliyorsun Yamaç,dün gece Yalçın'a taşınacağımı söylemiştim ve bu durumu düzeltmemiz gerek."dedi.Ben bunu tamamen unutmuşum.

       "Tamam.Ben halledeceğim.Mete Bey'le konuşurum."dedim.

       Üzerimizdeki dün geceye ait elbiselerden kurtulup günlük kıyafetlere büründük ve kahvaltı yapmak için evden çıktık.

       Kahvaltımızı yaparken yanımıza Yalçın gelmişti.

       "Günaydın Gül"dedi.

       Gül ona gülümseyerek"Günaydın Yalçın"deyip,"Otursana"diyerek masadaki boş sandalyeyi gösterdi.

       "Eee ne zaman bana taşınıyorsun "deyince ben söze girdim;

        "Hiçbirzaman Yalçın."dedim ve kahvemden bir yudum aldım ve arkama yaslandım.

        "Sen ne hakla karışıyorsun birader?"dedi.

        "Kurallar Yalçın,KU-RAL-LAR!Mete Bey ilk gün demişti ya ,evdeki iki kişide isterse eşler değişir diye.Ben istemiyorum Gül'ün taşınmasını."dedim ve elimdeki kahvemi içmeye devam ettim.

        "Bunu neden istemiyorsun?Zaten Gül'le anlaşamıyorsunuz.Yoksa onu sevmeye mi başladın?"deyince koca bir kahkaha attım ve yüzümdeki kahkahamdan kalan sırıtmamla ;

        "Evet onunla kavga etmeyi daha bir sevmeye başladım ve bu fırsatın elimden kayıp gitmesine izin vermek istemiyorum.Sanırım o da bir korkak gibi kaçmaktan vazgeçti.Değilmi Sarışın?"dediğim de Gül de dışardaki kavga halimize bürünmüştü.İstediğinde harika kavga ediyor doğrusu.