Yolu Yok, Ati242

-19-

neyse iyi okumalar, bolca yorumlar.

Yorum yabın 😾

Not: artık acilen final yapmalıyım yeter. Bir de final yaptıktan sonra bölümleri falan düzenleyeceğim güzel bir kitap olsun diye.

İsteyenler düzenlemeden sonra tekrar okur. İsterse tabi.

Ceylan Kartal

Öğle arasına çıkmıştık kızlarla, erkekler kendi aralarında takılıyorlardı. Atilla'da haliyle onlarlaydı.

Lorin "Sen şimdi diyorsun ki, Emre benden hoşlanıyor? Öyle mi" dedi on yüz milyonuncu kez.

Bıkkınlıkla elimi Lorin'in yanağına atıp bana bakmasını sağladım.

"Evet lan, evet evet evet. Çocuk bitiyor sana nasıl görmezsin kadın!!!" dediğimde İzem'le Naz kahkaha atmaya başladılar.

Tabii sonra Lorin'le ben de.

Bir beş dakika kadar aralıksız güldükten sonra, bir beş dakika da güldüğümüz şeyin saçmalığına gülmüştük.

"Ay yeter karnım ağrıdı" dedi Naz, fakat hemen ardından bakışlarını bir yere sabitledi. Bakışlarını takip ettiğimde Eren'le bir kızın gülüştüğünü gördüm.

Naz'ın yüzü düşmüştü, ben de sinsi bakışlarla o ikisine baktım. Ardından ayaklanıp Eren'e doğru ilerlemeye başladım, Naz'ın şu anda bana sövdüğüne adım kadar emindim, ama bana ne?

Eren'le yanındaki kızın olduğu yere geldiğimde ikisinin de bakışları bana döndü. Eren "Aa Ceylan, naber" dediğinde ona bakmayıp kıza döndüm.

"Naber Zeynep" dedim kızı süzerek. O bizim sınıftaydı ve onu sevmiyordum. İlk gün gelir gelmez kavga etmiştik zaten.

"Hı ne var?" dediğinde sinsice sırıttım, "Hayırdır kendinden küçüklere mi göz diktin hayatım?" dediğimde yerinde dikleşip elini Eren'in omuzuna koydu.

"Sana ne hayatım?"

Bunu söylemesiyle elini Eren'in omuzundan çekip hemen önünde durdum. Ardından elimi gözünün önüne düşmüş olan lülelerinden birine doğru götürüp hafifçe kenara çektim.

"Bak canım, beni tanıyorsun zaten. Demi hayatım, hani şu mükemmel karşılaşmamızdan falan hm?" dediğimde yüzü düşmüştü.

"Ah evet tanıyorsun, yüz ifaden gayet anlattı" dedim sırıtarak. Eren asla anlamayarak ikimize bakıyordu, "Şimdi insanlarla ilişkilerin beni ilgilendirmez ama, Eren parmağında oynayabileceğin çocuklardan değil, o kansa ben izin vermem. Haberin olsun" dedim gülümseyerek.

Benim kapasitemi daha ilk günden gördüğünden dolayı olacak ki saçını eliyle kenarıya çekip kenarıya geçti.

"Bu küçük çocuğu isteyen kim zaten?" diyip yanımızdan kıvırta kıvırta uzaklaştı.

Eren hala anlamayarak yüzüme bakıyordu. "Ya az önce ne oldu?" dediğinde onun yaslandığı gibi bende yanına geçip duvara yaslandım.

"Seni kurtardım, bu oldu"

"İyi de ne gerek vardı ki?" dediğinde omuzuna hafifçe vurup "Sen anlamazsın, vardı gerek" dediğimde güldü.

"Yengemiz öyle diyorsa öyledir" dedi, gülerek başımı salladım. Ardından çaktırmadan buraya bakmaya çalışan Naz'a kaydı gözüm ve sırıttım.

"Hoşlanıyor musun Naz'dan hm?" dediğimde öksürmeye başladı, "N-ne?" dediğinde kahkaha attım.

"Sessiz ol Ceylan" dedi panikle, kahkahamı bastırıp sırıttım. "Sakin ol, sadece bir soru. Gerçi cevabını biliyorum ama, trip atmalar imalar falan" dedim sabahı kast ederek.