Yolu Yok, Ati242

-9-

Ceylan Kartal

Şimdi ikimizde birbirimize bakmıyorduk, çünkü benimde moralim bozulmuştu. Ati'yi anlayabilmek için süper güçlerimin falan olması gerekirdi. Hem Barlas'a karşı tuhaf davranıyordu, hem de sevgilisi vardı.

Saçmalığın daniskası be.

Hoca proje için bizi eşleştiriyordu, isteyen istediğiyle oluyordu. Naz ve İzem eşleşmişti. Kafamı tam Ati'ye çevirmiştim ki Janset "Hocam Ati'yle de ben eşiz" dedi.

Ati de umursamaz bir şekilde defterine bakmaya devam etti. Pekala, sinirim biraz bozulsada umrumda olmadı. Lorin bana seslenip "İstersen biz de seninle olalım" dedi. Gülümseyip "Hocam biz de Lorin'le eşiz" dedim.

Hoca "Tamam o zaman bu ders projelerinizi konuşmanız için size izin vereceğim. Eşler yan yana otursunlar" diyince Janset uçarcasına gelmişti bile.

"Hadi canım biraz hızlıı" diyip sırıttı. İçimden "Hay yüce rabbim" diyip elimle yüzümü sıvazladım ve çizim defterimi sıramın altına koydum. Sonda da Lorin'ın yanına geçtim.

Lorin proje hakkında bir şeyler söylüyordu fakat onu pek dinlediğim söylenemezdi. Gözüm Ati'lerin masasındaydı. Elimde değildi, dikkatimi projeye veremiyordum.

Janset gülerek eliyle Ati'nin saçlarını karıştırdı. Ati de gülüp başını salladı, sinirlerim gerilmeye başlamıştı ki Lorin omuzuma dokununca irkildim.

Gülümseyerek bana bakıyordu "İstersen okuldan sonra da konuşabiliriz projeyi" dedi. "Çok özür dilerim Lorin" diyip devam etmesi için bir şeyler geveledim.

"Sinir oluyorsun demi Janset'e kızıl sürtük" dediğinde kıkırdadım. "Sende mi sevmiyorsun" diyince başını salladı.

Ben de kendime engel olamayıp "Hayır bu kadar komik ne olabilir kii" diyince Lorin tek kaşını kaldırarak bana bakmaya başladı. "Yani her neyse banane zaten yaa" diyip önümüzdeki kağıtla ilgileniyormuşum gibi yaptım.

Lorin'se sadece gülüp anlatmaya devam etti. Dersin ortalarına gelmiştik ki, sonunda önümüzdeki şeye tam dikkatimi vermiştim.

Kafamı kaldırıp o tarafa baktığımda Ati'yle göz göze geldik. Saçma bir heyecanla önüme döndüm. Zil çaldı ve ben nedensizce koca bir oh çektim.

Kafamı kaldırdığımda İzem tepemize dikilmişti bile. Ona döndüğümde eliyle çenemi tutup yüzümü ona çevirdi, "Kıızz yanakların domates gibi olmuşşş" diyip kıkırdadı.

Yüzümü çekip ellerimi yanaklarıma koydum ve "Yoo ne alakaa" diyip ellerim yanağımdayken onlara döndüm. Şimdi ise üçü birden gülüyordu. Lorim, İzem ve Naz. Aman ne güzel.

Sonra İzem'in sırıtarak arkamdaki bir yere imalı imalı baktığını görünce onun baktığı yere baktım. Ati'nin gözü hâlâ burdaydı.

Naz kıkırdayarak "Ohoo uçmuş bunlar" dedi. Lorin "Hemde ne uçmak" diyip güldü.

Ben tabi hemen gözlerimi kaçırıp ayağa kalktım. "Basketbol sahası" diye bağırdım aniden. İzem ve Lorin 'ne?' yüz ifadesiyle bana bakıyorlardı. Naz ise "Kız ne bağırıyon ödüm koptuu" diyip baş parmağını damağına yapıştırıp ittirdi.

"Yani şey iki-üç gün oldu ben hâlâ okulun Basketbol sahasını görmedimm" diyerek yerimde zıpladım. Tabii benim hakkımda daha çok şey bilmedikleri için anlık enerjikliğimede şaşırmışlardı, ama İzem baya eğleniyor gibiydi.

"Gel o zaman pepitom hemen gösterelim" diyimce hemen Ati'nin oradaki yerime gidip, onun yüzüne dahi bakmadan spor çantamı kaptım, tabi o 'noluyo aq' diyerek bana bakıyordu. Sonra da İzem'leri koridora sürükledim.