Yolu Yok, Ati242

-7-

Ceylan Kartal

17.03.2004

Bugün çok ama çok mutluyum. Öğretmenimiz bir etkinlik yapmıştı. Herkes eşleşip birbirine hediye alacaktı.

Atilla'da benle eşleşmişti, çok mutluyum. Çünkü Atilla bana ucunda kar taneciği olan gümüş renkte bir kolye vermişti. Verirken de "Bunu hep sakla tamam mı. Bir gün ayrılırsak eğer, gene de çıkarma onu boynundan tamam mı? Bu bizim arkadaşlık tılsımımız olsun" dedi.

Ben de "Tılsım ne ki?" diyince dudak büzüp "Dün izlediğim film de vardı" diyince güldüm.

"Peki tamamm. Ama sen de bunu hep sakla tamam mı?" dedim onun için aldığım ucunda -Uzi- olan bir kolyeyi uzatarak.

Ben tabii ki Uzi'nin ne olduğunu bilmiyordum. Ama o sürekli Uzi'yi çok sevdiğini mükemmel bir silah olduğunu söylüyordu. Ben de babama sormuştum.

Öyle yani.

"Aaaaa bu çok güzeeel" diyip direk boynuna taktı. "Söz veriyorum hep saklayacağım bunu" diyip sarıldı.

Günlüğün kapağını kapattım ve boynumdaki kolyeye baktım. Yerim ulan. Umarım şimdi ki hayatında mutludur ponçiğim.

✨

Bu sefer kendim değil annem uyandırmıştı. "Kalk geç kalıyosun kalk" diye sarsınca heyecanla kalkıp tuvalete koştum. Odama geldiğimde beni kalkma saatimden yarım saat önce uyandırdığını farketttim. Niye?!?!

"Yaaa Anneee" diye söylendim ama asla takmadı ben de hazırlandım. Baya bi vaktim vardı etrafı inceleye inceleye gidebilirim diye düşündüm ve dışarı çıktım. Lojmanın kapısına geldiğimde Murat abi'ye selam verdim.

"Bugün erken gideceksin herhalde" dediğinde başımı salladım. "Annem sağolsun erken uyandırdı" dedim yapmacık şekilde sinirli bir ifade takınarak. "Bugün tek mi gideceksin? Atilla komutanım birazdan çıkacaktı aslında" diyince başımı salladım.

"Abi bulurum okulu ya, hem babamın tonla işi var. Alışmam lazım" diyince Murat abinin gözü arka tarafa kaydı ve gülümsedi "Günaydın Barlas" dedi. Ben de baktığı tarafa döndüm.

"Günaydın Murat abi" dedi bana bakarak. Uzun, hafifi esmer -çok değil- kahve saçlı, tipi gayet düzgün ve benim yaşlarımda olduğunu düşündüğüm bir çocuk vardı. Bana da "Günaydın" dedi.

Murat abi de "Atilla komutanın kızı, Ceylan" diyince önce şaşkın bir ifade takındı sonra düzeldi. Bu sefer Murat abi bana dönüp "Bu da Selin komutanın oğlu Barlas"dedi. Vayy annesi askerdi, ay hayallerimdeki pozisyonda.

Gözlerim parladı açıkçası.

O elini uzattı ve "Memnun oldum" dedi ben de elini sıktım. Murat abi "Hadi okula birlikte gidin" dediğinde gülüp "Of Murat abi tamamen çaban bu yüzdendi demi? Aaa ölmicemm, okula gidicem" diyince omuz silkti. Barlas da güldü.

"İki kişi olursanız içim daha rahat olur" dedi. Murat abi burdaki çoğu kişiden daha genç olduğu için en iyi onunla anlaşıyordum. "Benim için problem olmaz" dedi Barlas. Ben de "Peki o zaman" diyip Murat abiye veda ettim.

Lojmanın kapısından çıkıp yürümeye başlamıştık. "Ee yeni mi geldiniz?" diye sordu. Ben de "Evet daha en fazla iki gün oluyor Almanya'dan döneli" diyince başını salladı. Bir süre muhabbet ettik. Uzun süre yurt dışında olduğumu vs vs.