Yolu Yok, Ati242

-8-

Ceylan Kartal

Ders cidden ama cidden çok sıkıcıydı ve Ati'de hâlâ kuduruk moodundaydı.

Kafamı sıraya koydum ve ondan tarafa döndüm. Gözlerini sırasına kilitlemiş bir şeyler düşünüyordu. Yüzü asıktı, fazla abartmıyormuydu? Barlas'ı sevmediyse söyleyebilirdi.

Bir eli sırada diğeri bacağındaydı. Sıradaki eli ise yumruk halindeydi.

Onu izliyordum ama farkında değildi. Dört günde ne kadar alışmıştım onlara. İzem'e, Lorin'e ve Naz'a özellikle de Ati'ye.

Suratı normal zamanlarda feci tatlı gözüküyordu. Ama şuan ilginç bir şekilde karizmatik gözüküyordu. Ne?

Gözlerim yüzünden yumruk yaptığı eline kaydı. "Ati?" dedim fısıldayarak. Duymadı. Tekrarladım gene duymadı, ben de hiç düşünmeden yumruk yaptığı eline uzandım. Elini tuttuğumda irkildi, gözleri kocaman açıldı ve bana döndü.

Gözlerimin içine öyle bir baktı ki, içimde bir şeyler kıpırdandığında yemin ederim ama kanıtlayamam.

Yutkundu ve "E-efendim?" dedi. Yanakları kızarmaya başlamıştı. Ne olduğunu pek anlayamasamda bence onun gözlerine bakarak konuştum.

"İyi misin?" dedim yumuşak bir sesle. Elini saçına götürdü ve saçını karıştırdı. "İyiyim ya iyiyim yok bir şey" diyip ellerimize baktı. Ben de rahatsız olduğunu düşünüp elimi çektim.

Belkide beni o kadar da yakın görmüyordu kendine, aptalca davranıyordum yine. 4 günde neresine yakın görecekti zaten. Bir de elini tutmuştum, aptal Ceylan.

Kimse seni direk kabullenmez Ceylan, bunu kafana sok. Bu düşüncelerimle kafamı sırama gömdüm ve uyudum. Hayır tabii ki ağlamadım, ne gerek var?

Uyandığımda biri kolumu dürtüyordu. Daha doğrusu uyandırıldığımda, "şş Ceylan ? Ceylan kalksana" bu bir erkek sesiydi.

"Baba sal beni kurban olayım" dedim istemeden. "Puhaha ne babası Ceylan, okuldasın" diyince kafamı kaldırıp sesin sahibine baktım. "He Barlas sen miydin?" diyip gözlerimi ovuşturdum.

Soluma baktım, Ati dışarı çıkmıştı heralde. Kızlara bakınca da üçü kendi aralarında konuşuyorlardı. Tabi arada bizim tarafa kaçamak bakışlar atıyorlardı. Yoksa onlar da mı beni salmışlardı?

"Şey demiştin ya tenefüste beni bul diye" dediğinde başımı salladım. "Bilom bilom" diyip yan tarafa kaydım. O da yanıma oturdu, "Noldu? İyi misin? Gözlerin?"diyince de başımı salladım. "Yeni uyandım ya ondan" dedim. Telefonum titreyince cebimden çıkarttım.

Annem'di akşama dışarı çıkacağımızı yazmış. Vayy be cidden mi? "Ee" diyince Barlas'a baktım. Gözünün altına kirpik düşmüştü, kirpikle tutulan dileklere feci derecede inanırdım. "Barlas dur dur hareket etmee" diyince şaşırdı tabi çocuk.

"Dur kirpiğin düşmüş" diyince "Nerde" diyip düşürmek için elini yüzüne götürüyordu ki elini tutup "Döverim seni, ne düşürmeye çalışıyon" diyince güldü. Ellerini kaldırıp "Tamam tamam" dedi sırıtarak.

Yüzündeki kirpiği alırken gözüm kapının oraya kaydı, Ati kapıya yaslanmış bir şekilde donuk bir ifadeyle bizi izliyordu.