Έρωτά Μου(#4 Σαντα Ροζα Τζούνιορ)

41.Αλεξανδρα

Δεν το βλέπω δίπλα μου στο κρεβάτι.Και
αν πω ότι δεν το περίμενα θα πω ψέματα.

Θύμωσε χθες.Για τα καλά αφού πρώτη φορά τον είδα έτσι.Να φωναζει.

Προφανώς δεν ήθελα να πω αυτό που νόμιζε ότι είπα.

Ανοίγω την πόρτα και δεν τον βλέπω στον σαλόνι πάνω στον καναπε.Ακόμα και αν είναι νωρίς.Αλλά ακουω την κιθαρα του έτσι ξέρω ότι δεν είναι μακριά.

Σέρνω τα πόδια μου έξω και τον βλέπω στην αυλή,πάνω στην καρέκλα με την κιθαρα στο στήθος του.Φόραγε το φούτερ του το μαύρο και την κουκούλα πάνω.

Πλησίασα και έκατσα απέναντι του.Εκείνος ήταν αφοσιωμένος στην κιθαρα και δεν με είδε.Το κάνει συχνά αυτό άλλωστε.

Έπρεπε κάτι να πω για να με δει.

«Νωρίς σηκώθηκες...»λέω και σταματάει να παίζει και αμέσως γύρισε να με δει.

«Καλημέρα.Εγώ σε ξύπνησα;»λεει.
«Όχι όχι.Δεν ακούγεται στο δωματιο.»λέω.
Κουνάει το κεφαλι του.

Δεν μίλησε μετά.Και δεν μίλησα και εγώ.

Τι να κάνω.Θα πρέπει να κάνω την αρχή.

«Κοιτά ας το αφήσουμε το χθεσινό οκ;Να κάνουμε λες και δεν έγινε.Δεν χρειάζεται να μου ζητήσεις συγνώμη»λέω.
«Συγνώμη...;»λεει.
«Συγνώμη που μου φώναξες ναι.Δεν μαρεσει να μου φωνάζουν.Και επίσης δεν υπήρχε λόγος»λέω.

Εκείνος αναστενάζει τώρα και κουνάει το κέφαλι του.
«Δηλαδή πρέπει εγώ να ζητήσω συγνώμη για κάτι που εσυ ξεκίνησες;»λεει.
«Ξέρεις ότι δεν το εννοούσα έτσι»λέω αμέσως.
«Όχι Αλεξάνδρα.Δεν το ξέρω.Και δεν το ξέρω επειδή δεν σε ξέρω.»λεει.

Θα τον πλακώσω.
Γιατί μου μιλάει έτσι απότομα;
Εγώ φταίω που ήρθα εδώ να τον βρω!

«Ωραία.Κάτσε με την κιθαρα σου τότε...!»λέω και πάω μέσα επειδή με νευρίασε πάλι.

Στο κάτω κάτω ας αποφασίσει.
Με ξέρει ή δεν με ξέρει;

                                             ***

«Είσαι τρελη αλήθεια...»λεει.

Είμαστε στο δωματιο της και της ισιώνω τα μαλλιά.Τα έχει μακριά έτσι μου παίρνει ώρα.

«Εγώ είμαι τρελη;Ο ξάδερφος σου είναι χαζός!»λέω.

Γελάει.
«Είσαι στην κοσμάρα σου αλήθεια...»λεει.

Φυσικά και θα τον υπερασπιστεί.
Το αίμα νερό δεν γίνεται.

«Δεν χρειάζομαι την γνώμη σου να μου πεις το ποσό καλό παιδί είναι ο Μαξιμος.Για αυτό ας αλλάξουμε θέμα»
«Μα είναι καλό παιδί ο Μαξιμος!»
«Το ξέρω.Το λες συνέχεια»
«Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου λένε...»λεει και της πιάνω άλλη χούφτα.