Έρωτά Μου(#4 Σαντα Ροζα Τζούνιορ)

11.Αλεξανδρα

Βγαίνω έξω και ένα πράγμα ζητάει ο οργανισμός μου.
Καφέ.

Ωραία πέρασα χθες με τα παιδιά.Αλλά δεν έπρεπε να κάνω διαγωνισμό μαζί τους ποιος θα πιει πιο πολύ αφού νίκησα.

Τον βλέπω εκεί στον παγκο με το κινητό του αλλά δεν του δίνω σημασία.Παίρνω μια κούπα και πάω στην καφετιέρα.Ευτυχώς έχει καφέ.

Γεμίζω το ποτήρι μέχρι πάνω αφού σήμερα θα το χρειαστώ πιο πολύ από άλλες φορές.

Όταν πίνω και κάπως ανοίγει το μάτι μου γυρνάω και βλέπω τον Μάξιμο να με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια λες και είδε φάντασμα.

Εντάξει τα μαλλιά μου είναι άνω κάτω και δεν ξεβάφτηκα χθες αλλά τόσο χάλια πια;

«Τι κοιτάς έτσι;»ρωτάω αλλά δεν απαντάει.

Αρχίζει να με εκνευρίζει τώρα.
«Ναι ο φυσιολογικός κόσμος δεν ξυπνάει όπως στις ταινίες δυστυχώς»λέω και προσπαθώ να φτιαξω κάπως τα μαλλιά μου με τα δάχτυλα μου.

Όχι ότι με νοιάζει τι πιστεύει αλλά οκ...

Βλέπω τα μάτια του να κατεβαίνουν τώρα στο σώμα μου έτσι κατεβάζω και εγώ να με δω.

Α ναι.Σωστά.Είμαι με τα εσώρουχα μου.

Κάποια στιγμή έβγαλα το φόρεμα το βράδυ και το ξέχασα τώρα το πρωί.

Εντάξει πως κάνει έτσι;

«Τι;Δεν έχεις δει γυναίκα με εσώρουχα ξανά;Τι;Δεν το επιτρέπει το κατηχητικό;»τον κοροϊδεύω.

Ξέρω ότι αυτό δεν ισχύει βέβαια αφού έχω κοιμηθεί μαζί του και σίγουρα δεν ήμουν η πρώτη του αφού ηξερε πολύ καλά τι έκανε.
Και όταν λέω πολύ καλά εννοώ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ.

Τότε ήταν ποσό;19;
Φίλε πήγα με έναν σχεδόν ανήλικο...
ΣΟΚ!

Γυρνάει μετά το κεφάλι του από την άλλη και το κατεβάζει.
«Τι..τι κανείς έτσι;Ρούχα δεν έχεις;»ρωτάει.
«Σπίτι μου είναι αν θυμάμαι καλά αρα θα κυκλοφορώ όπως θέλω»λέω.

Θα μας την πει και ολας ο κιθαρίστας;

Εντάξει χθες κάπως με βοήθησε αλλά αυτό δεν του δίνει το δικαίωμα να μου πει τι να κάνω.

«Δεν πας καλά...»λεει σιγά και τον πλησιάσω με τον καφέ μου και τον ακουμπάω στο παγκο δίπλα από τον χυμό του.

«Μαξιμε Μαξιμε...»λέω.
«Ξεμεθυσες βλέπω.»λεει αυτός ακόμα χωρίς να με κοιτάξει.
«Σιγά το μεθύση.Χαλαρα το είχα πάρει...»λέω και γυρνάει τώρα και με κοιτάει.
«Χαλαρά το λες εσυ το να ξερνάς;»