Έρωτά Μου(#4 Σαντα Ροζα Τζούνιορ)

75.Αλεξανδρα

Όλοι μίλαγαν μεταξύ τους και δυνατά και βλέπω την Χαρά να προσπαθεί να πει αυτό που θέλει.

Δειλιάζει.
Και αυτοί δεν βάζουν γλώσσα μέσα.

Της κάνω νόημα να το πει.
Διαβάζω τα χείλη της που λεει δεν μπορώ.

Θεέ μου.

Κοιτάω τον Κώστα.
Σηκώνει τα χέρια του ψηλά.
Λογικά η αδερφή μου θέλει να το πει πρώτη.

Καθαρίζω τον λαιμο μου για να ησυχάσουν αλλά δεν βλέπω διαφορά.Είχε και μπάλα χθες και ο μπαμπάς μου μόνο για αυτό μιλάει.

«Μπορείτε να σταματήσετε λίγο να μιλάτε;»ρωτάω αλλά όχι.Κανείς δεν μου δίνει σημασία.Ακόμα ο μπαμπάς μιλάει για μπάλα με τον Νικόλα,ακόμα η γιαγια λεει στην μαμά μου για το όνειρο που είδε χθες και ακόμα η Ελλη προσπαθεί να ταΐσει τον Μάριο ενώ αυτός δεν θέλει.

Καμία σωτηρία σε αυτήν την οικογένεια.

«ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΠΙΑ!»φωναζω με όλη μου την δύναμη για να τελειώνουμε με αυτό.Όλοι γυρνάνε να με κοιτάξουν και επιτέλους σταμάτησαν να μιλάνε.

«Η Χαρά θέλει κάτι να πει»τους λέω και αυτόματα όλοι κοιτάζουν εκείνη τώρα.

Άντε πια.

Εκείνη δειλιάζει και φαίνεται να ντρέπεται.Κοκκίνισε επειδή έχει και αυτό το θέμα που δεν θέλει να την κοιτάνε.

«Βασικά...εγώ...εγώ...»λεει σιγά.

Άντε Χαρουλα.

«Εγώ...δηλαδή...»λεει πάλι.

Μετά ο Κώστας σηκώνει το χέρι της με το δαχτυλίδι πάνω από το τραπέζι για να το δουν όλοι.
«Το Μωρό προσπαθεί να πει ότι παντευομαστε.Της έκανα πρόταση γάμου και δέχτηκε έτσι το καλοκαίρι παντρευομαστε»λεει ο Κώστας.

Άντε επιτέλους!

«ΤΙΙΙΙΙΙΙΙ;;;;»φωναζει ο μπαμπάς και αρχίζει να βήχει επειδή ήταν και μπουκωμένος με φαγητό  και μάλλον πνίγηκε.

***

«Φέρνω το γλυκό»λεει η μαμά μου και πάει στην κουζίνα.
«Εγώ λέω να ανοίξουμε μια σαμπάνια να το γιορτάσουμε.Η μικρή μου αδερφούλα παντρευται....»λεει ο Νικόλας και την αγκαλιάζει.
«Σας έλεγα ότι θα την κάνω γυναίκα μου,δεν σας το έλεγα;»λεει ο Κώστας χαρούμενος.

Απορω ποσα λεφτά θα πήρε το δαχτυλίδι.
Ή βασικά ποσα εκατομμύρια.

Κοιτάω τον Μάξιμο που δεν έχει φάει σχεδόν τίποτα από το πιάτο του και δεν έχει μιλήσει καθόλου.Του είπα ότι αν δεν ένιωθε καλά να καθόταν σπίτι.Δεν χρειάζεται να έρθει.Αλλά δεν ήθελε να λείψει πάλι.