Closing Entries (Accounting Series #5)

Kabanata 14

"Tay, umayos ka nga!" saway ko sa Tatay ko habang sinusundan siya palabas ng bahay.

Tumigil siya sa paglalakad at nanlilisik ang mga matang humarap sa akin na may kasama pang panduduro.

“Manahimik ka riyan, Trisha. Huwag mong pinapakialaman ang mga desisyon ko sa buhay," anas nito.

Napangiwi na lang ako at napakamot sa ulo. Hindi na ako sumubok pang magsalita ulit sa takot na muling masinghalan niya. Matahimik ko siyang sinundan hanggang sa tuluyan kaming makalabas ng bahay. Dumiretso kami sa bakuran kung nasaan si Jolo na abala sa pagsisibak ng kahoy.

Kahit may kalayuaan ay tanaw na tanaw ko ang butil-butil na pawis na namumuo sa kaniyang noo. Masiyado siyang focus sa ginagawa kaya marahil ay hindi niya nararamdaman ang presensya namin ni Tatay.

Mariin kong kinagat ang aking labi upang pigilan ang mumunting hagikhik lalo na noong tumalikod siya at hinubad ang suot niyang puting muscle tee. Ngayon ay tuluyan nang nakabalandra sa harapan ko ang matikas at hulmadong-hulmado niyang likod na nangingintab sa pawis.

I clasped my hands together and heaved a dreamy sigh. He still looks drop-dead gorgeous and from here, I can quietly smell his manly perfume. Along with, his disheveled long hair suits him very well and it added more appeal.

Grabe, jojowain talaga. Kung hindi lang talaga umepal si Tatay sa amin noong isang gabi ay tiyak na mayroon na kaming label na girlfriend-boyfriend ngayon. Hindi na sana niya kinakailangan pang mahirapan ng ganito.

"Laway mo tumutulo. . ." Sinamaan ko ng tingin si Tatay nang bumulong si Tatay sa aking tainga.

Hindi ko napigilan ang mapairap at kapagkuwan ay pinagkrus ang dalawang sa ilalim ng dibdib. "Ewan ko sa'yo, Tay. Ano ba kasi 'yang pinapagawa mo kay Jolo? Hindi ka ba naaawa sa tao? Pinag-igip mo ng tubig sa poso roon sa kabilang kalye kahit na may gripo naman tayo. Pinagsibak mo pa ng kahoy kahit na mayroon naman tayong gas stove at gas–"

"Aba hoy, kung hindi mo naitatanong ay mas matindi pa ang pinagdaanan ko noong kapanahunan namin ng Nanay mo. Hindi mo alam kung ilang beses akong nagkabalik-balik sa manghihilot dahil sumasakit ang katawan ko," nakasimangot na mahabang litanya niya sa akin.

"Eh noon pa naman 'yon. Jusko naman!" I hissed.

He threw me a death glare. "Huwag ka ngang makialam, Trisha! Bumalik ka roon sa loob. Mag-review ka at ako na ang bahala sa lalaking 'to!" He then slightly pushed me towards the door.

Nagpakawala ako ng malalim na buntong hininga. Muli kong sinulyapan si Jolo at awtomatikong sumilay ang pabebeng ngiti ko sa labi nang magtama ang mga mata namin. Marahan kong inipit sa likod ng tainga ang aking buhok.

"Trisha, para kang umaga ko, maganda. . ." pambobola ni Jolo sa'kin.

I shyly laughed. "E-Enebe, pere keng tenge!"

Kung hindi pa ako sapilitang kakaladkarin ni Tatay papasok ng bahay ay hindi pa kami matitigil ng lalaki sa harutan.

Sa buong maghapon ay inabala ko ang aking sarili sa pagrereview para sa gaganaping board exam. Hindi na ako nag-abala pang pumasok sa review center kahit na ilang beses akong kinumbinsi ni Shaeynna na sumama sa kaniya sa Maynila. Para sa akin kasi ay hindi ko na kinakailangan pang gumastos para sa bagay na iyon. Kaya ko namang mag-aral nang mag-isa at malakas ang pananalig ko na maitatawid ko ang hamong ito.

I am vigorously anticipated because a few months from now, I can finally say those three words better than I love you and that is. . . "CPA na 'ko."

"Are you sure with your decision? You're ain't coming with me?" My cousin, Kuya Harrold, asked.

Bumisita siya ngayon dito sa bahay dahil sa kasunod na buwan na ang alis niya patungong ibang bansa para roon manirahan. Nakapag-out na siya sa family niya ng totoo niyang sexuality but sadly, just like what we had expect, itinakwil nga siya ng mga magulang niya. Bukod tanging si Rhys lang ang buong pusong tumanggap sa kaniya.