ÜST KOMŞUM | Texting

20🎶

Demir: Bade

Bade: Efendim Demir

Demir: Çık artık şu evden eve tıkılıp kaldın

Demir: Kendine bunu yapamazsın

Bade: Demir konuşmak istemiyorum

Bade: Evden çıkmakta istemiyorum

Bade: Zaten o kadın geldi bütün dengemi bozdu

Demir: O kadın dediğin Annen

Bade: O benim Annem değil

Bade: Anneliği hak etmiyor bile

Bade: Annelik ne onu bile bilmiyor bence

Demir: Biliyorum sinirlisin sakin ol öncelikle

Demir: Ben şimdi aşağı iniyorum sende hazırlan dışarıya çıkalım. Temiz hava sana şart

Bade: İstemiyorum Demir gelme

Telefonu kapatıp pantolonumun cebine koydum. Annem... 11 yıl sonra Annem gelmişti. Ne değişmişti ki şimdi gelmişti? Ben ağladığım geceler niye yoktu yanımda? En eşsiz kahkahalarımı atarken neden gelmemişti de şimdi gelmişti. O bizi istememişti. Bizde onun yokluğuna alışmıştık. Neden şimdi çıkıp gelmişti. Neden şimdi gelip hayatımı alt üst etmişti ki?

Zilin çalmasıyla derin düşüncelerimden sıyrılıp kapıyı açmaya gittim. Demir gelmişti. Şaşırdım mı? Tabiki hayır. Bu çocuk laftan anlamıyor muydu? İstemiyorum demek neydi bilmiyor muydu? Omuz silkip kollarımı bağdaş yaptım.

" Evet buyur Demir ne vardı?"

"Sen hala hazır değil misin Bade?"

"Demir istemiyorum diyorum neden anlamak istemiyorsun?"

"O zaman isteyeceksin Bade hanım. Kendini eve kapatıp boş yere üzemezsin ben buna izin veremem"

"Öyle mi? Sen benim neyimsin ki? Ha söylesene neyimsin? Birde izin veremezmiş. Sana ne ?"

Demir bir süre boş boş yüzüme baktıktan sonra konuşmaya başladı.

"Ben senin komşunum ve sana  karışabilirim anlıyor musun" dediği gibi beni sırtına aldı ve kapıyı kapattı.

Bu çocuk beni gerçekten çıldırtacaktı. Ben hala Demirin sırtındayken Demir çoktan dış kapıdan çıkmıştı bile.

"Demir bıraksana ya beni istemiyorum diyorum"

"O zaman isteyeceksin"

"Demir gerçekten sinirlenmeye başlıyorum. Bırakır mısın beni?"

"Bırakırım ama bir şartla"

Etrafımızdaki insanların bize baktığını fark ettiğimde artık pes etmiştim.

"Tamam şartını kabul ediyorum yeter ki indir beni sırtından"

Demir beni yere indirdiğinde dedin bir nefes almıştım.

"Sen gerçekten psikopatsın Demir. Beni zorla kaçırtmak ne ya?"

"Şimdi o-"

"Tamam Demir başlama"

Demiri umursamadan yürümeye başladım. Yol uzundu sonuçta

"Şimdi telefonunu çıkar Merveyi ara bende Umutu arayacağım. Ne kadar çok insan o kadar çok eğlence değil mi?"

"Eğlence derken?"

"Lunaparka gideceğiz"

"Ben gelmek istemiyorum"

"İyi seni oraya da sırtımda götürürüm sıkıntı yok"