Part 5

349 27 0
                                    

 *  Αφηγηση : Βella's POV

η εβδομαδα περασε σκετικα πολυ γρηγορα.Εγινα φιλη με την κορη της γειτονισσας του πατερα μου.Ειναι πολυ καλο κοριτσι και στην ηληκια μου.Την λενε Lucy.Ειναι και αυτη φαν του Χαρρυ,και θα παμε μαζι στην συναυλια.Εχουμε ιδιες θεσεις.Μπορω να πω λογω του Χαρρυ γιναμε αχωριστες..πηγαιναμε για ψωνια μαζι κτλ.Η ημερα της συναυλιας ειναι σημερα,γι αυτο η Lucy ειχε ερθει απο χτες να κοιμηθει σπιτι μου για να ετοιμαστουμε μαζι για αυριο*

Βella's POV

Ξυπνησα ακουγοντας το ξυπνητιρι να χτηπαει.Η ωρα ειναι 9.30!  Σκουντηξα την Lucy διπλα μου για να ξυπνησει.

"Ξυπνα,παω να φτιαξω πρωινο,οκει;" την ρωτησα καθως φοραγα την ρομπα μου

"Ναιιι" ειπε και εφυγα απο το δωματιο κατευθυνομενη προς την κουζινα.

----------

"Παω να κανω ενα μπανιο" ειπα στην Lucy..εσυ διαλεξε τι ρουχα θα φορεσουμε και βγαλε βαφτικα! Δεν θα κανεις μπανιο εσυ;" την ρωτησα

"Θα κανω μετα απο εσενα,ειναι ακομι 11 η ωρα,προλαβαινουμε εως στις 6 νομιζω"

"Ωραια,λοιπον,παω να κανω ενα ντουζ και λουσιμο"

Lucy's POV

"οκει" της φωναξα για να με ακουσει απο το μπανιο.

Ανοιξα την ντουλαπα της και κοιταγα τα ρουχα της.Διαλεξα για εμενα ενα μαυρο σορτσακι και μια κοντομανικι λευκη μπλουζα.Τωρα επρεπε να διαλεψω για την Bella.Πρεπει να της βρω κατι ωραιο.Πρεπει να δειχνει ομορφη σημερα.Το περιμενε μια ζωη αυτο.Της διαλεξα ρουχα (εικονα διπλα) που θα της ταιριαζαν σιγουρα αφανταστα.Ειναι πολυ ομορφη γενικα η Bella.

"Θα μου φτιαξεις τα μαλλια;; " με ρωτησε μολις βγηκε απο το μπανιο.

"Φυσικα,μονο να παω να κανω κι εγω ενα ντουζ.Σου εβγαλα ρουχα." Της ειπα καθως της εδιξα τα ρουχα

"Οοο,ειναι πολυ ωραια.Ευχαριστω"  ειπε χαμογελοντας γλυκα.

"Παω για μπανιο,ερχομαι σε λιγο για μαλλια" ειπα κι πηρα την πετσετα μου.

-----------

Bella's POV

"Λοιπον,τι θες να σου φτιαξω;" με ρωτησε η Lucy καθως εβαζε το μπιστολακι στην μπριζα. "Τα δικα μου τα εφτιαξα μια κοτσιδα,εσυ θελεις κατι αλλο;" συνεχισε

"Μπορεις να μου τα ισιωσεις πλζ:"

"Μα φυσικα,θα σου πανε πολυ πιστευω" ειπε χαμογελοντας

"Χαχα,τιποτα δεν μου πηγαινει" ειπα γελοντας

"τι ενοεις;;" με ρωτησε και εβαλε το σιδερο στην μπριζα για να ζεσταθει

"Ενοω πως ειμαι ασχημη" ειπα χαμογελοντας στραβα.

"ολη θα ηθελαν να ηταν τοσο ομορφοι οσο και εσυ Bella.Γιατι το λες αυτο για τον εαυτο σου;;" ειπε και αρχισε να μου στεγνωνει τα μαλλια.

"Υπαρχει μια μερια του εαυτου μου που δεν την εχω πει σε κανεναν" απαντησα σιγα για να μην με ακουσει,

-----------

"Φτασαμεεε" ειπε η Lucy φωναζοντας απο χαρα.

"Ακομι δεν μπορω να το πιστεψω" ειπα ψιθυριζοντας

"Πιστεψε το αδελφουλααα!!!!! χαχα..ελα..παμε μεσα" μου χαμογελασε τραβοντας μου το χερι να παμε προς την εισοδο.

----------

"Εδω ειμαστε." ειπα καθως βρηκα τις θεσεις μας.Ουαου.Θεσεις μπροστα-μπροστα.

"Ωραια,τωρα πρεπει να περιμενουμε να αρχισει η συναυλια" ειπε χαμογελοντας παλι.Αυτη η κοπελα ειναι πολυ καταλληλη να σε κανει να γελας οταν δεν εχεις κεφια.

"Αχαμ" ειπα.Κοιτουσα γυρω γυρω το σταδιο.Εκατονταδες φανς περιμεναν σαν κι εμενα να αρχισει η συναυλια.Ολες εχουν ενα κοινο ονειρο.Κι εγω μαζι τους.Απλα ειναι απιστευτο.Αρχισα να δακρυζω.Ηταν σαν να περιμενες εναν αγγελο να κατεβει απο τον ουρανο,και στην συγκεκριμενη φαση,να ανεβει στην σκηνη και να τραγουδησει με τους φιλους του.Αρχισα να κλαιω πιο πολυ.Φυσικα.Φυσικο ηταν.

"Ειι,μην κλαις αγαπη" ειπε η Lucy σκουπιζοντας μερικα δακρυα απο το μαγουλο μου.Εγω συνεχισα να κλαιω.

"Ξερω ποσο πολυ τον αγαπας" Ακουσα την Lucy  να μου ψυθιριζει.Δεν νομιζω να σε θελει αυτος να κλαις.

"Ουτε να χαρακωνομαι" της ειπα και της εδιξα τα χερια μου.Ειχε μεινει αφωνη.Ξαφνικα την βλεπω να δακρυζει κι αυτη.

"Γιατι το κανεις αυτο στον εαυτο σου;" με ρωτησε

"Μονο γι αυτον.Μονο γι αυτον αναπνεω.Μονο γι αυτον ειμαι ακομι ζωντανη" ειπα και αρχισα να κλαιω και παλι

--------

Σε λιγοτερο απο 30 δευτερολεπτα τα αγορια θα ανεβουν στην σκηνη.Αγωνια.Χαρα.Ολα τα συναισθηματα μου ανακατεμενα! Το μονο που κανω ειναι να κοιταω την σκηνη και να κλαιω.Και ξαφνικα,βλεπεις πεντε αγγελους να ανεβαινουν στην σκηνη! Τον αγαπημενο μου να φωναζει " london make some noice" μπροστα μου,Ειναι εκει.Πρεπει να το πιστεψω.Ολος ο πονος φευγει μακρια.Ο κοσμος μου φωτιζεται,περνει χαρα...μονο και μονο επειδη ειναι εκει.Πανω σε αυτην τη σκηνη.Μονο η σκηνη μας χωριζει.Μονο η σκηνη! Μονο η σκηνη χωριζει μια αγκαλια.Δυο ανθρωπους,τον εναν χωρις να ξερει καν το ονομα μου.Το ακους να τραγουδαει.Κλεινεις τα ματια σου,κλαις,και απολαμβανεις καθε νοτα,καθε στιχο που τραγουδαει.Δεν θελεις τιποτα αλλο.Μονο αυτον.Σκεφτεσαι πως μετα απο την συναυλια,θα πας backstage.Θα τον αγκαλιασεις...........

my lifesaver.Where stories live. Discover now