11.BÖLÜM:MR.MAFİA

485 17 0
                                    

O kızın yaşıyor olması beni derdinden etkilemişti. Şimdiye kadar öldürdüğüm kimsenin arkasından üzülmemiştim ama o kız beni üzmüştü. Nedensiz bir şekilde o öldüğü için canım yandı. Ama ölmek zorundaydı çünkü bana ihanet etmişti.

İlk başta benim yanımda hizmetli olarak çalışmaya başlamıştı. Sonrasında onun başka bir mafyanın adamı olduğunu ve benim hakkımda bir şeyler öğrenmek için bu eve geldiğini duymuştum. O kızı bu evden eli boş bir sekilde yollamayı düşünürken birden bire baş düşmanım Selim'in kızı olduğunu duydum ve ölüm emrini verdim. Öldüğünü düşünüyordum taaki yeni bir kimlikle başka bir yerde ortaya çıkana kadar. Sinirlerim harap olurken onunla ne yapacağımı düşünmeye başladım. Tekrar öldürtmeye çalışırsam yine ölmeme ihtimali vardı. Yada ölse bile sadece o adamın kızı olduğu için ölecekti. Burda onun hiçbir suçu yoktu ama yine de benim elimde kalsın hayatı zehir olsun istiyordum. Onu pençelerimin arasında tutup babası için hayat her gün cehennem olsun istiyorum. Kızını benden korumak için başka bir aileye vermiş olabilirsin Selim ama asla benim elimden kurtulamayacak.
.
.
.
Dolunay:

Işıl uyanmıştı ve ağzı yarım metre açık göbeğini kaşıya kaşıya esniyordu.

Dolu:Kızım sabah sabah zorun ne yatsana.

Yazdım
Işıl:Kanka eve gitmem lazım annem aradı perdeler asılacakmış, camlar silinecekmiş falan filan.

Dolu:Yardıma geleyim mi?

Işıl:Kız daha iyieşmedin bile saçmalama ben hallederim çok yorgun olmazsam akşam gelirim hem Alp burada zaten.

Kafamı salladım ve boynuna sarıldım. Hemen yolcu edip odama geri döndüm Alp zaten çoktan gitmişti nereye gittiğini bile söylemeden ortadan kaybolmak Alp'in huyuydu. Uzay ve Arya'yı görmemek için bu gün odamdan çıkmama kadarı aldım. Akşam çocuklar gelirse yapacak bir şeyler bulurduk. Gelmezlerse de bir sahile iner hava alırım sonra da girer yatarım geri. Zaten annem babam da eve uğramıyor. Kızları kaza atlatmış konuşamıyor ama onların umrumda değil tabi ki bu. Sonuçta ölmedim.
.
.
.
Işıl:

Dolunay'ın bu gün doğum günüydü perde asma bahanesi ile evden çıktım. Alp çoktan çıkmış pastayı almıştı bile. Onun odasına kendi aramızda kutlamsyı düşündük. Zaten anne babası evde değildi. Arya da karaktersiz çıktı. Önemli değil bunlar biz Dolu'ya yeteriz.

Alp pastayı ayarlarken bende hediyeleri ayarladım. Alkolleri Alp aldı bende ıvır zıvır şeyleri halledip arabanın bagajına tıktım. Dolu umarım mutlu olur zaten onu bu dünyada mutlu edebilen ve mutlu görmek isteyen sadece ikimiz varız. Dolumuzu kimseye yediremeyiz o bizim canımız...

KIRIK KANATLAR (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin