So yeah, I will continue the flashback, but first I just wanna say thank you to those who really read my story. I know its not so cool as action stories have, but thanks for continue reading. :-)
/FightingSpirit21/
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Naka alis na yung taxi na sinakyan niya. Babalik rin naman siya.
Makalipas ang 3 buwan, wala pa rin siya. Unti-unting lumaki si Renee, at unti- unti akong napamahal sa kanya. May tumawag sa phone, pero may dala siyang balita.
(Umm kayo po ba si Leon Cuevas?)
"Oo ako nga"
(Umm sir, girlfriend niyo ba itong si Risa Smith?)
"Yes, why?"
(Natagpuan namin siyang patay--)
Binaba ko na lang yung phone. Tumingin ako sa anak ko. Ang saya-saya niyang naglalaro. Paano ko ba sasabihin sa kanya toh?
*End of Flashback*
Natahimik kaming lahat, parang kinurot ni Leon yung sarili niya dahil sa galit.
"Alam niyo ba kung sinong pumatay?" sabi niya sa min.
"S-sino?" sabi ko.
"Si Jean Ramos.. o mas kilalang Ate Jane.."
Ate Jane? Hindi siya pumapatay ng tao, mabait siya. Siga nga ang napalaki sa min. She is not like that. She help people instead of killing.
"Baka kasi may ginawang masama rin yang si Risa" sabi ko, galit na galit ako.
"My Mommy is not a bad girl, Jean Ramos is!!" sinigawan ako ng batang toh, si Renee.
"Masama si Ate Jane mo!!!" sinagawan ulit ako.
"Mas masama ang mommy mo!" Mahinahon ko siyang sinabihan, at nagulat siya. agad siyang pumunta sa daddy niya at yumakap.
"Walang respeto yang girlfriend mo ahh!" Sigaw niya sa min.
"Kayo ang walang respeto, kayo nag simula eh!" sabi ko.
"Eh sino ba ang pumasok sa mansion ko?!" tanong niya sa kin na may kasamang galit.
"Eh sino ba yung bumangga sa kin?! Sarili ko?! So sino sa atin dito ang walang respeto, Wala kasi kayong common sense" I give them a sad look, para lalo silang magalit.
Hinawakan bigla ni Stephen ang kamay ko. Parang sinasabi niya sa kin na tama na. Pero hindi ko kaya, nilalait kasi nila si ate jane.
"Pareho nga kayo ng ate jane mo, mga hayop!"
Tinutukan ko na siya ng baril. Dahan-dahan akong lumakad at dahan-dahan rin silang umatras.
"Ni minsan hindi mo ba inisip kung bakit hindi ka niya sinabihan na buntis pala siya, Yang ginagawa mo ngayon sa tingin mo masaya siya para sayo, yung ikulong siya sa mansion walang kaibigan, tinuturuan kung paano sasabak sa gera at maglait ng iba, anong klaseng tatay ka?"
"Kung makapag sabi ka parang hindi mo rin naranasang masaktan"
Binaba ko yung baril ko. Naisip ko si Papa.
"Magpatayan na lang tayo!" sabi ni Stephen.
"Ge ba, request mo yun eh" sabi ni Leon.
Nagpapatok kaming lahat sabay si Renee. Natamaan ako sa may paa si Stephen naman may sugat sa mukha. "Steph, Reload!"
"Oh heto" tinapon niya sa kin yung mga bala.
Tumakbo ako papalapit kay Leon. Yes open na siya, distracted siya kay Stephen. Tinutukan ko na siya nang biglang binaril ako ni Renee sa tiyan.
"You cant kill my daddy" she whisper.
Napahiga ako dahil sa sakit at impact ng bala sa kin. Unti-unting lumalabas ang dugo ko, kasama na rin yung sungay ko, hindi ko na kaya galit na talaga ako. Tumayo ako ngunit malayo sa kin ang baril, Natumba ulit ako pero nasalo ako Stephen. I want to open the Chamber!
Nagpaputok uli si Stephen gamit ang Machine Gun. Sobrang sakit. Pero kailangan kong bumangon ako, pagmulat ko nakita ko na lang si Stephen na sinaksak ng kanyang kapatid, nasaktan ako sobra pero pilit parin niya sinuntok ang kanyang kapatid, nakita ko rin na parang ngumingiti siya.
"Steph.... Steph...."
Ang dumi na nang sahig, maraming dugo. Kinuha ko yung handgun ko at hinila si Renee, oo alam ko hindi ito tama, pero para naman toh kay Stephen.
"TIGILAN MO NA SI STEPHEN WALA SIYANG GINAGAWANG MASAMA, AKO LANG. AKO!!" sabi ko habang tinutukan ko ng baril ang ulo ni Renee, umiiyak na siya at nasasaktan. Gusto ko sanang pakawalan kaso hindi niya pinakawalan si Stephen.
"Please, Leon..." Sabi ko.
Ngumiti siya at pinakawalan niya si Stephen, Pinakawalan ko rin si Renee. Pero nung pinakawalan niya si Stephen ay binaril niya ito sa may hawakan o waist. Nakadusay siya sa sahig. "Steph?"
Nakataas na yung sungay ko tsaka inaayos ko rin yung gas mask ko. Kinuha ko yung Rifle ko at lumapit kay Leon.
"Kahit kailan walang ginawang kasalanan sayo si Stephen, At wag mong isisi sa amin ang pagkamatay ni Risa" bulong ko sa kanya.
He was going to shot me, but I pull the trigger first, Headshot. Patay na ba? tanong ko sa sarili ko. Narinig kong nagsasalita si Leon kasama si Renee.
"I guess daddy was wrong" sabi niya.
"No, daddy" sabi ni Renee, umiiyak siya.
"You will stay t-to Uncle S-Stephen, O-okay"
"But dad--"
"Just follow please, for your safety" Tumango na lang si Renee pero umiyak.
"L-lye!..."
Hindi na ako nag response.
"Wa-wala sakin a-ang c-chamber"
Na shock ako.
"Saan?! Wag muna please!!"
"Ga....." Yan lang yung nasabi niya. at pumikit na yung mga mata niya. I guess wala na siya.
Rumespondi na yung mga Ambulansya, hindi na umabot si Leon, napagamot na rin si Stephen pati ako at si Renee, may sugat rin siya.
~Unknown Guy~
"Boss patay na nga si Leon, napatay siya ni Mask Princess"
"Wala na tayong magagawa kundi tanggapin ang katotohanan"
L.M - Lets be FRIENDS
"Im sorry"
"Its okay"
(Thanks for reading love you guys!)
BINABASA MO ANG
Liar Mask (On-Going)
AzioneLeslie Martini, isang Spy girl. Matalino at Mayaman. Masaya ang kanyang buhay, ngunit nasira ito dahil sa isang mysterious 10 years incident. Makakaya niya kaya ito? Mahahanap kaya nila ang code and chamber? Malalampasan kaya niya ang mga pagsubok?
