Liar Mask (On-Going)

L.M - Souls

-Flashback-

"Ang bagal-bagal mo Lye, sa bagal mong yan madali kang matalo ng kaaway mo" sabi ni Ate Jane.

"Ate, pagod na po ako!" sabi ko.

"Wag mong tignan ang pawis mo, ipunin mo!" sigaw niya sa kin.

Lumakad siya papalayo sa kin. Tinalikuran niya ako.

Nagtraining ako, araw hanggang gabi. Hanggang sa ma tama ko lahat.

2:58 AM

Pawis na pawis na ako. Gusto ko nang matulog, gusto ko na ring kumain. Nanghihina ako, at nanlalabo yung mga mata ko.

"Hindi toh pwede, kailangan kong tumayo" sabi ko sa sarili ko.

Biglang lumapit sa kin si Steph, Ano pa ang ginagawa niya? Siya rin naman ang Fave ni Ate Jane.

Inabot niya sa kin ang kanyang kamay.

"Pahinga ka muna, may pagkain sa loob"

"Okay lang ako. Hindi ako gutom"

"Sige..."

Umalis na siya, habang ako pinapatuloy ko yung training ko.

Umulan na lang.

But still I have to continue...

4:59 AM

"Lye!" sigaw ni Ate Jane.

Agad naman akong bumangon, nakatulog pala ako. 1 hour lang sapat na siguro yun.

"Kung matalo mo ako, bibisitahin natin ang puntod ng magulang mo, pero kung hindi... mananatili ka sa bahay for 2 months"

Tuwang-tuwa ako, matagal na rin kasi akong hindi nakakabisita sa sementeryo.

I punch and punch

I kick and kick

I did everything, I tried my best, I focus on it.

Nasuntok ako sa tiyan, sa balikat, at sa mukha. Nasipa rin ako sa may paa ko. Sinubukan ko siyang suntukin sa mukha, kaso naka ilag siya. Natumba ako sa may 'canal' namin.

Hindi ko na talaga kaya.

Pagbangon ko, sinuntok niya ako ng malakas sa mukha. Grabe ang pagkabagsak ko. Maraming dugo na sa mukha ko.

Hindi na ako nakabangon, hindi ko na rin namulat ang mata ko.

3:06 PM -Hospital
[Now playing: Human - Christina Perri

Ang una kong nakita ay ang kamay ko may dextrose na. Maayos na ang katawan ko, kaso masakit lang kung igalaw.

"St...St..Ste..Ste...ph?"

"Mabuti naman at buhay ka pa Lye" sabi ni Ate Jane, ngumingiti siya sa kin.

"Natalo mo ako, Mask Princess"

"H-huh? B...Ba..kit?"

"Hindi nakayanan ng konsensya ko ehh hehehehe, kaya pagaling ka diyan pupunta tayong sementeryo"
sabi niya sa kin.

Sumakay kami sa van, pupunta kami sa sementeryo. Sobrang saya ko, lalo na't nakarating na kami. Dinalhan ko sila ng bulaklak at kandila. Si Stephen? wala lang tinulungan niya ako sa pagsindi at paglagay ng kandila.

After nun, umuwi kami sa bahay. Masaya.

May misyon na naman siya, at yun ang misyon na hindi ko inaakala.

"Focus on your journey, not on your destination" her last word before she go.

-End of Flashback-

Ang una kong nakita ay ang kamay ko may dextrose na. Maayos na ang katawan ko, kaso masakit lang kung igalaw.

"St...St... Ste...Ste...ph?"

"Hay salamat naman at nagising ka na!" sabi niya habang niyayakap ako.

Bumabalik ata ang nakaraan. Akala ko nandito siya. Wala pala, patay na pala siya.

"Magpagaling ka diyan ha!" sabi niya sa kin.

I just nod, but that shows 'I will'.

After 2 days ko sa ospital, nakalabas rin at pumunta sa sementeryo.

We are both wearing black, naka-wheel chair ako.

"Matagal na sila diyan...Kailan ko ba sila makikita uli? matagal pa ba?" sabi ko sa sarili ko.

"Oo, matagal pa. Pero alam ko nandiyan lang sila" singit naman ni Steph.

"Kung nandito lang sila, ba't hindi ko sila nakikita?" said with a sad voice.

"Lets just nurture the gift of life, shall we?" then he hug me.

my heart pumps again, and it is faster.

"Lye.."

"Yes?"

"Totoo ba na mahal mo ako?"

It took me 10 seconds to answer that question.

"Yes, I love you"

"If that so, then pwede na ba kitang maging.... Girlfriend?"

My face turn into tomato when he said that.

"Yes! Yes!"

Tuwang tuwa siya sa sinabi ko, sa sagot ko.

Then after that he kiss me.

"Wait, asan nga pala si Renee?" sabi ko sa kanya.

"Nasa bahay, nagpaiwan" then he smiled at me.

Next Chapter. L.M - Do or DIE

Thanks for reading! :*

~~Spread the Love~~