DB Multiverse

Episode 8: Sharing is caring

Belle's POV

Sensitive words. Read at your own risk ⛔️

"Alam mo, mukha ka namang mabait e kaso manyak ka nga lang" sabi ko kay donny habang dinidilaab iyong ice cream.

infer, ang sarap pala ng chocolate babana ice cream. It taste so familiar and so nostalgic.

"Ano? ako manyak? Pano?!"

"Tss nakalimutan mo agad first meeting natin? grabe di pa tayo close pero parang ayoko na kitang maging kaclose!"

Matagal siyang tumingin saakin

"Our first meeting is doon sa court ng baranggay natin sa nueva ecija..."

huh?

"Ano? baliw ka ba? sa banyo first meeting naten tangek!" Muntik ko pa sya mahampas hehe

"That's after your amnesia" He sadly stated...

"A-ano?"

"Belle i know you don't remember me but i am so sorry for what i did before. H-hindi ko sinasadya, i was so drunk at that time..." he's tears started falling down

"Anong ibig mong sabihin?" binaba ko ang ice cream sa wrapper noon at humarap sakaniya.

"A-ako ang dahilan kung bakit ka naaksidente. I-i cheated on you.."

I-i cheated on you..

I-i cheated on you..

I-i cheated on you..

"Ikaw ang dahilan kung bakit ako nawalan ng ala-ala?!"

"Belle..." he tried to hold my hand

"Don't.. touch me! Alam mo hindi ko alam kung bakit lahat ng mga lalaking nagiging parte sa bubay ko e may cheating problems. Am i not enough?! Is it because i can't fulfill your 'needs'?! Tangina anong ginawa ko?! Hindi man kita naalala pero yung galit. Yung galit sa puso ko damang dama ko!"

Wala akong paki kahit pa ginagawa na kaming cinehan ng mga tao dito.

Pare-pareho lang ang mga lalaki! Mga manloloko!

Kinuha ko na ang wallet ko at nagmadaling lumabas..

Ang sakit ng dibdib ko... Ang sakit ng ulo ko...

i just felt my body suddenly falling and hit my head hard..

Donny's POV

Agad kong dinala si bele sa hospital nang makita siyang bumagsak sa kalsada. Her head is bleeding!

It's my fault, it always have been!

Kung may masamang mangyari sakaniya parang hindi ko na mapapatawad pa ang sarili ko.

"Nasaan ang anak ko?!" Mula rito ay naririnig ko ang pagka-alala ng mama ni belle hanggang sa mag-tama ang paningin namin.

"Ikaw. Ikaw na naman?! Hindi ba't sinabi ko na sayong huwag mo nang lalapitan ang anak ko?!" Dinuro duro niya ako.

"Tita hindi ko naman sinasadyang magkita kami ulit.." Yumuko na lang ako, parang hindi ko kayang tignan sa mata si tita kung alam kong ako naman ang puno't dulo ng lahat nang ito.

"Ito na ang huling besses na sasabihin ko ito sayo. Layuan mo ang anak ko!" sasampalin na saba niya ako pero bigla siyang tinawag nung doctor na umasikaso kay belle.

Nag madali si tita na sumama sa doctor habang ako naupo lang ulit. This is all my fault.

TP's POV

ilang araw bago muling magising si belle, si donny pabalik balik sa hospital pero hindi na siya nagpapakita pa sa mama ni belle.

"Ma.." Iyon ang unang salita ni belle simula nang magising siya.

"Belinda... Anak may masakit ba? Nurse!" Alalang alala siyang inasikaso ng mama niya.

"S-si donny?"

"G-gusto ko lang na makausap siya"

Agad na lumabas ang mama ni belle, alam kasiniya na ilang araw nang bumabalik at nagbabantay sa labas ng kwarto si donny.

Pag pasok ni donny kitang kita ang pagkamugto ng mga mata niya, halatang iyak siya nang iyak at kakatigil lamang.

"Belinda..."

Seryoso siyang tinignan ni donny

"Naaalala mo ba yung sinabi ko sayo bago tayo maghiwalay noon?"

~Flashback~

"Belle, hindi ko sinasadya. please look at me.." Hindi siya pinansin ni belle at nagpatuloy lang sa paglalagay ng libro sakaniyang locker.

"A-ano bang gusto mong gawin ko? lumuhod ako?! eto na nakaluhod na ako just please talk to me!"

"Tumayo ka dyan" Walang kaemo-emosyong pinapakita si belle kahit pa punong puno na ng sakit ang puso niya.

"No, kausapin mo muna ako!"

"Edi huwag kang tumayo, dyan ka lang, huwag mo akong susundan!"

Hinapit niya ang braso ko

"Please let me explain.."

"Explain?! sige pano mo ieexplain ang nakita ko? hindi ako tanga, donny. Kung Hindi mo na ako mahal edi sana sinabi mo! Hindi yung makikipaghalikan ka sa pokpok mong kabit habang nasa harap ko! Mahal na mahal kita e, pero ginago mo ako. Hindi ko lang maibigay ang hinihingi mo ng isang beses lolokohin mo na ako? Ano gaguhan lang to? for experience lang ganon?!" pinunasan ni belle ang luha niya

"Belle hindi ganon! I told i can wait diba? Sabi ko sayo na hihintayin kita hanggang sa maging ready kana. N-nagkayayaan ang tropa at nalasing ako, hindi ko alam na darating ka-"

"Porket hindi mo alam na dadating ako makikipaghalikan ka na sa iba? Ang unfaithful mo naman, donny!"

"That's why i'm sorry! I was drunk and... and...-

"And horny?! Tangina donny pagod na pagod na ako. Mahal na mahal kita pero tama na." Iniwan ko siya at tumakbo

Hindi ko pinansin ang malakas naulan, medyo madilim narin kaya halos wala akong makita kung hindi ang mga sasakyan na dumarating.

"Belle!"

~Flashback ends here~

"Nakaka-alala ka na?" his tears kept on coming

"Donny mahal na mahal kita. Pero sa tingin ko hindi na natin pa maibabalik ang dati."

"Belle..."

"And i am so sorry if i am unable to nake you feel like you deserve to be forgiven but i forgive you. I just can't be with you anymore..."

"Belle, i love you so much. It's okay, forgive me or not i will still understand you, wait for you and love you but maybe this isn't our time..." He heald my head and kissed me in the forehead

"Goodbye donny" i tried my best not to cry out loud while he turns his back on me and walk away,

The first love i ever had is finally letting go. Am i free now? Are we free now?

EPISODE 8 ENDS HERE

__________________________
i Was crying while writing this episode:(