DB Multiverse

Episode 10: Crushmate

Monday morning. Ang pinakaayaw ko sa lahat ng araw, ayoko naman lahat ng araw pero may something talaga sa monday na pinakaayoko.

After that confrontation with donny, i blocked him everywhere. Yes I like him a lot but that doesn't give him a license to meddle in my problems.

"May bisita ka" My lola said with a cold tone. Siguro ay hindi parin siya nakakamove on sa nangyari last year. Anyhow, i don't care.

Bumaba ako sa sala at nakitang si donny pala iyon.

"Ano ang kailangan mo?"

"Let's not talk here"

Umirap nalang ako at tumango. Sinundan ko siya palabas at sumakay sa kotse niya. He drove for 20 minutes bago kami nakarating sa isang gazbo.

Ngayon lang ako nakapunta rito pero nakakamangha ang mga tanawin, kapag tumungin ka sa gilid ay matatanaw mo ang matatayog na buildings, ramdam mo rin ang lamig dahil 6 AM pa lang.

Mabuti na lang at naka blazer at pajama ako pero kahit pa, nilalamig parin ako at mukhang napansin iyon ni donny dahil ipinatong niya saaking balikat ang school blazer niya.

"Ano bang gusto mo pang pag usapan?" I said without looking at him.

"Let me help you. Hindi ka naman ganiyan noon, hindi ikaw ang belle na nakilala ko noon."

"Tulong? Sinabi ko na sa iyo hindi ba? Hindi ko kailangan ang tulong mo. at matagal na akong ganito, donny. Hindi nga lang ako yung nakilala mo noon na sweet, mabait at mahinhin letse. Kung maruning kang mag observe ng paligid mo, malamang sa malamang ay alam mo ang tunay na ako."

"I knew from the star that you were hiding. I saw the way you look at things you want but you don have. I can feel you burning inside, belle. Hayaan mo akong tulungan kitang makalaya"

"I am free. I'm finally free"

"Belle... please"

"Hindi mo kasi naiintindihan eh, Lahat ng gusto kong sabihin lahat ng gusto king gawin nagagawa ko na. Hindi gaya noon na nananakot akong marinig ang mga panghuhudga ng mga tao, pero ngayon sa tingin ko ay wala na akong hiya para pa pakinggan ang panghuhusga nyo. Ito ako, donny. Ito ang totoong belle."

"Here."

Iniabot niya saakin ang isang paperbag.

"Ano to? memorabilya?" Sabi ko nang makita ang nasa loob. Iyon yung mga gamit na ibinigay ko kay claudia. "Solian ng kandila?"

Hindi ko na binuklat pa ang paper bag at ibinalik kay donny iyon.

"Ano naman ang gagawin ko diyan? Ano nag soli siya para bawas kalat tapos sakin niya itatambak? tss ibalik mo yan di kaya eh sunugin mo o itapon"

"Belle she's dying"

"Ang OA mo"

Inilabas ni donny ang cellphone niya at ipinakita saakin ang picture ni claudia na nakahiga sa hospital bed.

"The doctor said na kung hindi mahahanapan ng puso si claudia, she can die."

"Teka nga, kaya ka ba nandito dahil gusto mo kunin ang puso ko? Excuse me buhay pa ako at kahit pa patay na ako hindi ko ibibigay ang puso ko sa taong yan. Tao lang din ako, donny. Hindi ko obligasyon na pumayag sa lahat ng gusto niyo. Bakit hindi puso mo ang ibigay mo? Tutal ikaw ang boyfriend"

"Damn it belle! Mamamatay na si claudia! I don't want your heart, sayong sayo na yan but she really need you. She need your emotional support."

"Ano? Pinagloloko mo ba ako?! Eh hindi ba't siya ang dahilan kung bakit nagsimulang mag kaletse-letse ang buhay ko?!"

"Magpakatao ka naman! Hindi bat sinabi mong tao ka lang din at hindi mo obligasyon na pumayag sa gusto ng mga tao pwes ako obligasyon ko, kasi nangako ako sakaniya."

He looked at me intently

"Bakit mo ginagawa to?"

"I'm doing this for her-"

"No. Hindi iyon ang nararamdaman ko. Bakit mo ginagawa ito, donny? Para kay claudia nga ba o para sa sarili mo?"

"I like you too belle. Pero hindi ko kayang iwan si claudia lalo na ngayon na kailangan niya ako, tayo. So please, after this mess i promise you-"

I kissed him. All his talking are spoiling the moment.

I knew it. Hindi naman niya kailangan na puntahan pa ako. Nandiyan ang ate ni claudia or ang daddy niya para sila ang kumausap saakin. But yet he's here trying to save me from my self-made hell.

"Fine. I'll do it for you and for you only"

--------------------
Last Part next ud!