!!Oy vermeyip, sürekli açık arayarak ters ters yorum yapan arkadaşları sessize alacağım, bilginize.!!
🇹🇷
Kapıdan gelen seslerle kafamı yasladığım soğuk duvardan kaldırdım. Kimin geldiğine baktığımda polis memuru Ali abiyi gördüm. Hızla ayağa kalkıp parmaklıklara yaklaşırken yalnız olmadığını anladığımda adımlarım yavaşladı. Sağ kaşı ve dudağı patlamış benden büyük olduğu anlaşılan üç adamı yan tarafaki boş yere koyup kapıyı kilitledi. Gözleri bana değdiğinde muzipçe gülümsedi.
"Seninkini aradık yolda"
Duyduklarıma beynimden vurulmuşa dönerken yan taraftaki çocukların bakışlarını üzerimde hissediyordum. Acı dolu bakışlarımla Ali abiye baktım.
"Şaka yaptım de Ali abi, seninki derken Demir'i kast ettim de. Lütfennn"
Ali abi gülerek dışarı çıkarken aslında bildiğim ama asla bilmek istemediğim o sözleri söyledi.
"Maalesef Denizcim seninki derken Kerim'i kast etmiştim."
İçimdeki son umut da sönerken biraz önce kalktığım yere geri oturdum. İşte şimdi sıçmıştım. Abim sabah yüz kere uyarmıştı. Söyledikleri kulaklarımda çınlarken dudaklarımı üzüntüyle sarkıttım. Keşke ikizim, canımın yarısı Demir'im gelseydi.
"Eğer bir kez daha sivilken karakola düşersen fena olur Deniz. Şaka yapmıyorum ciddiyim. Göreve dönmeni engellemek için her şeyi yaparım. Otur oturduğun yerde"
Yapmazdı bence. Yani yapmazdı değil mi?
Derin bir of çekerken yanımdaki adamlardan birinin seslenmesiyle onlara döndüm. Elmacık kemiklerinde ve çenesinde morluk olan çocuk benim tarafıma yaklaşmış kafasını parmaklığa sokmaya çalışıyordu. Gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırırken dediklerine odaklandım.
"Hayırdır bacım sen niye düştün mapus damlarına"
"Şerefsizin biri şikayetçi olmuş o yüzden. Sen niye burdasın" diğerlerine kısa bir bakış atıp devam ettim. "Yani siz niye burdasınız"
Muzipçe sırıttı.
"Bizi de şerefsizin biri şikayet etmiş."
Bende sırıtıp önüme döndüm. Ne çok şerefsiz vardı şu dünyada.
"Ben Selim bu arada"
Parmaklıktan uzattığı eline doğru uzanıp tuttum.
"Deniz bende memnun oldum"
Ağzını açmıştı ki dışardan gelen sesle pardon kükremeyle geri kapattı.
"DENİZZZZ!"
Tedirgin bakışlarımı Selim'e çevirdim.
"Yeni tanıştık ama iyi birine benziyorsun. Hakkını helal et. Gerçi hakkın yok ama olsun sen yine de helal et kardeşim"
"Ne demek kardeşim helal olsun"
Beni bozmayıp sırıtarak karşılık veren Selim'e döndüm. Kafa çocuktu belli.
Derin bir nefes alıp kapıya doğru ilerlemişken içeriye hışımla giren abimi görmemle istemsiz bir adım geriledim. Ateş saçan bakışları gözlerimi bulurken yanında duran Ali abi gülmemek için kendini zor tutuyor gibiydi. Bakışlarım tekrar abime döndü.
"Kızım sen beni delirtecek misin? Sabah ben seni uyarmadım mı? Otur oturduğun yerde demedim mi?"
"Ama...." elini kaldırıp sözümü keserken gözlerindeki sinir bir nebze olsun azalmamıştı. Başını eğip başparmağı ve işaret parmağıyla burun kemerini sıkarken sessizce bekledim. Söylediğim her kelime ters tepki yapabilirdi.
