Önce Ömer'in yanına uğrayacaktım. Daha doğrusu baskın basanındır diyerek girecektim. Çünkü haberi yoktu. Çalıştığı yeri bir kolaçan edeyim demiştim.
Ama üzerimdeki eşofmanlarla gidemeyeceğim için Burçağı aramış ve birkaç şey getirmesini rica etmiştim.
O da işi olduğunu ama Serdar abiyle gönderebileceğini söylemişti ve sağolsun göndermişti de.
Siyah triko kazağımı ve mavi kot pantolonumu istemiştim. Bir de siyah topuklu botlarımı. Üzerimde de ince bir trençkot vardı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ömer'e şöyle bir bakıp çıktıktan sonra Selim'le buluşacaktım. Onunla da bir kahve içer sohbet ederdik.
Sonra da konuştuğumuz gibi abimler de gelecekti ve iskender yiyecektik. Bir de muhtemelen şu para ve atölye işini konuşacaktık.
Emniyetin önüne geldiğimizde parayı ödeyip indim.
Birkaç basamağı çıkıp içeriye girerken etrafıma bakındım.
Nereye gideceğimi doğal olarak bilmezken yanımdan geçen bir kızı durdurdum.
"Pardon.. Ömer Ali Tuna'yı nerde bulabilirim acaba?"
Kız gülümsedi. "Ömer Ali komiserim şu an bir toplantı da.."
Kısa bir an duraksadı. "Siz kimdiniz?"
Anlamaya çalışır gibi çıkan sesiyle "Kız arkadaşıyım." Diye cevapladım.
Gözleri açılırken gülümsedi. "O zaman odasında bekleyebilirsiniz.."
Önümüzde uzanan koridorun gösterdi. "Sağa dönünce ilk kapı."
Gülümseyip "Teşekkür ederim.." diye mırıldandım. "Kolay gelsin."
Baş selamıyla yanımdan uzaklaşırken tarif ettiği odanın önüne geldim.
Bakışlarım kapının önündeki yazıda gezinirken en az Filiz teyze kadar gururluydum.
Komiser Ömer Ali Tuna..
Kapıyı yavaşça açıp içeriye girdim. Masanın önündeki koltuklardan birine oturup çantamı masanın üzerine bıraktım.
Normal bir odaydı. Masanın arkasında küçük bir dosya dolabı üzerinde ise Atatürk resmi vardı. Kenarda duran bayrakla içim huzurla dolarken incelemeye devam ettim.
