Vatan Uğruna✓

25.Bölüm(Final)🇹🇷

🇹🇷

2 ay sonra

Derin bir nefes alarak karargâhtan çıkarken kolumun sargısını düzelttim.

2 aylık operasyonumuz bitmiş ve nihayet dönmüştüm. Ne bizim timde ne de diğer timlerde ufak tefek yaralanmalar dışında bir problem yoktu.

Ben kolumdan vurulmuştum,Kerim abim omzundan Beha yüzbaşı ise bacağından. Diğer askerlerin de yine ufak tefek sıyrıkları vardı.

Vatan uğruna yediğimiz birkaç kurşuna kesinlikle değmiş yeni kurulan beş terör örgütü ve üyeleri etkisiz hale getirilmişti.

Saat sabah altıya geliyordu. Kerem abim ve Demir'e mesaj atmıştım. Kerim abimin zaten haberi vardı.

Ömer'e ise henüz haber vermemiştim. Sürpriz yapmak istiyordum.

Çağırdığım taksiye binip kısa sürede eve gelirken Kerem abim bahçe kapısında bekliyordu.

Gözlerim dolarken ona ilerledim. Çok özlemiştim hepsini.

Beni fark edince hızla yanıma gelip belime sarıldı. Benim kollarım da onun boynuna sarılırken sıkıca sarıldık.

"Deniz'im.."

Kollarım sıklaşırken defalarca saçımı öptü,dakikalarca kokladı.

Birbirimizden ayrıldığımızda elleriyle yanaklarımı kavradı. "İyisin değil mi?"

Başımı salladım. Çatallı sesimle "Bomba gibiyim" derken gülüp alnımı öptü.

"Kerim?"

Tebessüm ettim. "merak etme o da iyi. Hepimiz iyiyiz çok şükür. "

Başını salladı. "Şükür.."

Kolunu omzuma sardı. Bizi içeriye çekerken ona ayak uydurdum.

Her ne kadar alışmış olsak da görmeden rahat edemiyorduk işte.

Daire kapısından girmek üzereyken yukarıdan gelen "Kerem.." sesiyle durduk.

Filiz teyzeydi. Birkaç saniye ses çıkmayınca merdivenlerin başında göründü.

"Kerem oğl-"

Beni görünce donup kalırken "Deniz.." diye fısıldadı. Gözleri dolmuş alt dudağı titremeye başlamışken benimde gözlerim doldu.

Şu kısa sürede hepsi ailem olmuştu. Özellikle Filiz teyze beni oğlundan önde tutup kızı yerine koymuştu ve bu gözümde paha biçilemez bir değere sahipti.

Öz amcam sahip çıkmazken onların böyle sahipleniyor olması çok güzeldi.

Hemen merdivenleri inip yanıma geldi. Sıkıca sarılırken "Hoşgeldin yavrum.." diye mırıldandı. Saçlarımı okşarken "Ama alışırım buna. Hep isterim" dedim.

Gülüp benden ayrılsa da kollarını çekmedi. "Alış güzel kızım alış.."

Arkasında beliren Berenle şaşırdım. O da beni görünce şaşırırken annesini itip sarıldı.

"Senin ne işin var kızım burda. Yeni evlisin sen."

Bana gülerken yanağımı öptü. "Oğuz şehir dışında o yüzden geldim."

Başımı sallarken Filiz teyze ve abim sohbet ediyordu. Onlara kısa bir bakış atıp Beren'e baktım.

"Ömer uyuyor mu?"

"Yok.." dedi benim gibi kısık sesle. "Abim evde değil."

Kaşlarım çatıldı. "Göreve falan mı gitti."