8. Bölüm: Bekleyiş

119 12 64
                                    

Sansın gözünden

Ne yapıcağım ben .
Eğer ona birşey olursa ben . . . Ne yaparım.

Canavar mafyasında bir sandalye çekmiş , Friskin yanında oturuyordum.
Bir kalp cihazıyla beraber beyin faliyetlerini incelemek için bir alet daha vardı.

Panik atak geçirdiğinde geçenlerde okuduğum bir piskolojik bir yöntem denedim .
İşe yaradı . Frisk benimle beraber ağlarken içimde birşeyler koptu.
Sanki acı çeken bendim.

Şu andada babam önlem için ona ağır bir sakinleştirici verdi . Uyanmasını beklemekten başka çarem yok.

Asrielin anlattıklarıda beni derinden etkilemişti .
Gerçekleri bilmek istiyordum.

Bir kapı çalma sesiyle kendime geldim .
Kapıya baktığımda Toriyi gördüm.
Sandalyeden kalkıp onun yanına gittim.

"Daha iyi misin?" Dedim ona gülümsemeye çalışarak.
Tori bana baktı.
"Evet. İyi olmaya çalışıyorum. En azından Chara sonunda uyudu. " dedi Tori.
Ben ise başımı sallamakla yetindim.
Tori bir elini omzuma koydu.
"Sans. Ona cidden bukadar değer veriyorsun değil mi ?" Dedi Tori.

Derin bir nefes aldım . Daha fazla yalan söyliyemem.
"Onu seviyorum. O benim için çok değerli. O mutlu olmayı hakediyor. " dedim .
Tori bana gülümsedi .
"Aslında birşeyler anladım ama yinede bilmek istiyorum. Ne zamandan beri berabersiniz?" Dedi Tori beni çok şaşırtıcak bir şey söyliyerek.
"Bir yıldır." Dedim .

"Eğer kızdığımı düşünüyorsan yanılıyorsun. Mutluyum. Friskim seninle beraber mutluysa buna karışamam." Dedi Tori.
Ben ona şaşkınca baktıktan sonra ona sımsıkı sarıldım.
Oda bana anne sıcaklığıyla sarıldı.

Ben geri çekilirken yüzümdeki gülümseme düştü.
"Ama benden şimdi nefret ediyor." Dedim üzüntüyle.
"Bunu düşünmene neden olan şey ne ?" Dedi Tori.
"Frisk i o yangında bırakmak zorunda kaldım. Annesinin yanışını gördü . Canavar mafyasından nefret ediyor ." Dedim sıraladıkça daha çok sıkıntı basarak.

Tori bana baktıktan sonra derin bir nefes aldı.
"Herkez bir insana bağlıdır . Bağ bulunduğunda bu belli olur . Asla kopmaz . Döner dolaşır yine buluşurlar.
Ona biraz zaman ver Sans . Eninde sonunda birşey olup sana dönecektir." Dedi Tori.

Cidden biraz daralmıştım.
Yerimden kalkıp Toriye baktım.
"Konuşma için teşekkürler.  Ama biraz hava almam lazım." Dedim ve balkona doğru yürümeye başladım.

Dışarı çıkınca hala gece olduğunu fark ettim.
Yada sadece zaman kavramımı biraz kaybettim.
Cebimdeki sigara ve çakmağı çıkarttım. Sigarayı yakıp dudaklarımın arasına koydum.
"Bakıyorumda streslisin. " dedi bir ses. Arkamı dönünce babamın bana doğru yürüdüğünü fark ettim.

"Hey Baba. Nasılsın." Dedim .
"Asıl bu soruyu benim sormam lazım . Bir tane alabilir miyim ?" Dedi Babam.
Ona gülümsedim ve paketi ona uzattım .
İçinden bir sigara alıp ateş sihriyle yaktı. Grillbyden öğrendiği bir taktik.

"Soruna gelicek olursak. Pek iyi olduğum söylenemez . Friskin ne tepki vericeğini kestirmek benim için hala çok zor bişi ." Dedim gergince .
Babam bana bakıp sırtımı sıvazladı.

"Ona biraz zaman ver. İlk konuşmada seni kırabilir. Travmatik olayların etki ve davranışa nasıl yansıdığını sen çok iyi biliyorsun ." Dedi Babam.
Ona hak verdim.
Zaten beni affetmesini beklemiyordum.
Ama bazen sadece acaba diyorum.

Bir süre sessiz kaldıktan sonra arkamda bazı ayak sesleri duydum.
Arkamı döndüğümde Alph , Chara ve Asrieli bize koşarken gördüm .
Hepsi çok telaşlıydı .

"Hey neler oluyor ?" Dedim hemen.
"Sans bunu duymalısın ." Dedi Alphin elindeki bilgisayarı alıp ses kaydını açarken.

"İşte benim korumacı kızım
Ben herzaman yanındayım
Biyolojimi öğrenmek istiyorsunuz alın size biyoloji !!!!!!!
Şuna bakın
İşe yaramazın tekisin
Her yalana inanır bu
Korkak tavuk  "  ve buna benzer sıralamalardan oluşan bir dizi söz daha.

Ben diğerlerine bakarken Charanın yüzünü fark ettim.
Bembeyaz ve şok içindeydi .
"Chara . Neler oluyor?" Dedim hemen.
Chara biraz duraklasada bana cevap verdi.
"Bu . . . Friskle benim anılarım. Ama ben bunları hatırlamıyorum. Bir anda oldu. Bütün zihnim hatıralarla doldu." Dedi Chara.

Ben tam birşeyler söylemek üzereydimki saatim deli gibi ötmeye başladı. Bir düzen vardı ama sanki yok gibiydi.
Ben saatimi susturmaya çalışırken Charanın dengesini kaybettiğini ama babamın onu yakaladığını fark ettim.

"Noluyor lan !!!!!" Dedim sinirle.
Tam saatimi çıkartıp pilini sökücektimki saat kendisi durdu.
Ben ne olduğunu anlayamadan Alph yanımda bitti.

"S-sans . Y-yanılıyorda o-olabilirim ama bu sanırım m-mors kodu . " dedi Alph.
Ona bakarken bunun aslında mantıklı olabileceği geldi.
Düzenli ama bir düzeni yok.
Saatimi çıkartıp ona verdim.
"Bak bakalım birşeyler bulabilecek misin " dedim .

Alph saatimi aldığı gibi içeri geçip gözden kayboldu.
Ben Charay baktım.
Hâlâ dengesini sağlamaya çalışıyordu .
En sonunda babam onun kolundan birini omzuna attı.

"Hadi prenses . Bir şeye bakmam lazım." Dedi ve oda Asrielle beraber gitti.
Yalnız kalmıştım .

Bende artık Friskin yanına geri dönmeye karar verdim ve yol aldım.

Umarım yakında uyanır .

Mafiatale {frans}  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin