Mafiatale {frans}

19. Bölüm: Gizli Aşk

Birkaç gün sonra

En azından yataktan kalkalı birkaç gün oldu.
Busefer Sansla olan ilişkimizi saklamak yerine söylemeyi seçtik.
Neden bilmiyorum ama bunu söylemek konusunda baya çekindim.
İnsanlar beni kendi başımın çağresine bakan bir insan olarak bilirler.

Tabi bu düşünce meğersi ilişkimizi bir sene boyunca bilen mafya üyeleri ve bunu sadece benim annemden saklama girişimlerimle kaldığını öğrenmemle toz oldu.

Tabi Sansa bunun için de bir fırça çektim . 

Ama bunca şeye rağmen beni çıldırtan bir konuda var.
Baş dönmelerim.
Ameliyattan sonra birsüre baş dönmelerim olabilirdi.
Ama bu benim ayağa kalkarken bile etkilediği oluyor .

Ben bu halde nasıl işime geri dönebilirim.
Ama en azından fazla yorulmadığım sürece birşey olmuyor.

Ama bu gün biraz yorulmam gerekebilir.
Malesef kafama gizlenen çip küçük bir sorunuda beraberinde getirdi.
Mafyada yerin altında olduğu için sinyal takibi yapılamamış .
Ama evime yapılmış.
Bir arama sonucunda birçok kamera ve mikrofon bulundu .
Birde gizli bir kapı .

Bunca şey üstüne taşınmak verilebilecek en doğru karardı.
Gerçi bu ev küçüklüğümden beri benim yuvam .
Yuvamı bırakmak garip olacak.

Taşınma sırasında bana kimse iş yaptırtmadı.
Bütün eşyalarımı Chara ve Asriel topladı.
Bu beni biraz rahatsız etsede en azından kaçamak olarak bu gün yardımda bulunacağım.

Güvenlik açısından yer altındaki harabelerde kalacağız.
Hem buranın bir insan tarafından bilindiği yok , hemde sessiz ve huzurlu.

Ve işte bugün taşınma günü.
Sans, Pap, Chara, Asriel , Undayne , Alphys ve Mettatonla beraber birşeyler yapıyorduk.
Birimiz mutfakla uğraşırken birimiz odalarla ilgileniyordu.

Ve herzamanki gibi bana iş vermiyorlardı.
Canım cidden çok sıkılmıştı.
Ama birden içeriden bir ses geldi.
"Birisi salondaki sandalyeyi mutfağa getirebilirmi???" Dedi.

Hiçkimse bu çağrıyı duymuş gibi değildi.
İşte aradığım fırsat.
Oturduğum yerden kalktım ve sandalyeyi kaldırıp mutfağa taşıdım.
İçeri girdiğimde Pap ve Sansı bardakları dizerken buldum.

Tam Pap bana teşekkür etmek için dönecektiki bana şaşkın bir yüz ifadesiyle bana baktı .
"İNSAN . BURDA NE YAPIYORSUN. DİNLENMEN LAZIM." Dedi Pap.

Sans da arkasını döndü ve bana baktı.
"Frisk. Sana dinlenmeni söylemiştim." Dedi Sans.
Bakışlarımı ona çevirdim.
"Biliyorum . Ama sıkıldım. Hem herkez iş yaparken benim oturmam çok rahatsız edici. Hem bak bana . Ben iyim. Bomba gibi--" ama lafımın kalanı gelmedi.

Birden midem bulanmaya ve dünya benim için dönmeye başladı.
Hatta sandalyeyi düşürüp ayaklarımın ne ara yerden kesildiğini bile hatırlamıyorum.
Sadece Sansın beni havada yakaladığı var.

"Pekala. Sana bukadar çalışma yeter. Benimle geliyorsun." Dedi ve beni kolumdan çekiştirerek dışarı çıkardı.
Ardından da Grillbye ışınlandı.

İçeri girdiğimizde koskoca barda sadece Gaster ve Grillbynin olduğunu görmek beni şaşırttı.

İkiside bizi fark ettiklerinde Sans beni bar sandalyesine oturtuyordu.
"Grillby bana bi su verirmisin?" Dedi Sans hemen.

Grillby hemen bir su çıkartıp Sansa verdi.
Sansda suyu bana verdi.
Suyu içince biraz rahatlamıştım.

Kendime gelince diğerlerine baktım.
Gaster ilk konuşan kişi oldu.
"Dur tahmin edeyim. Kendini yordun." Dedi Sadece.
Başımla onayladım.

Gaster derin bir nefes aldı.
"Pekala. Biraz dinlen. Sonra gidersin . Benim şimdi gitmem lazım." Dedi ve gitti.
Ben Sansa baktım.
"Benimde gitmem lazım . Seni sonra alırım." Dedi Sans ve anlıma bir öpücük bırakıp gitti.

Ben sessizce Grillbyle kalırken. Birşey dikkatimi çekti.
Ateş adamın yüzündeki aptal sırıtma.
Yavaşça moralim yerine geldi.

"Hey Grillby. Yüzündeki dalgın gülümseme ne ?" Dedim sesime alay katarken.
Grillby birden bana bakıp kızarmaya başladı.
"Ne gülümsemesi ya. Hiçbirşey yok. Yani nolabilirki birine aşık olucak halim yok ya." Dedi Grillby. Ama son dediğini fark edince ağzını eliyle kapadı.

Ona gülümsedim.
"Hadi çıkar ağzındaki baklayı. Kim bu şanslı kişi." Dedim.
Grillby dahada kızarmıştı.
Ama ben bunu öğrenmeden hiçbiryere gitmem.
Ona gülümsedim.
"Merak etme iyi sır tutarım." Dedim .

Grillby en sonunda pesetti ve başını sallayıp etrafına bakındıktan sonra bana yaklaştı.
Bende sorumu tekrarladım.
"Kim bu şanslı." Dedim busefer birazdaha ilgili.

Grillby derin bir nefes aldıktan sonra beni çok şaşırtıcak bişi söyledi.

"Gaster."